BARTENDER

(20) Güneşin doğmasına on beş kala. (20)

27.01.2020 Pazartesi - 23.13

Ulrika yavaşça gözlerini açıp bulunduğu yeri tanımaya çalıştı. Hastanede olduğunu anlarken yatağın kenarındaki sandalyede oturan Chan Yeol'ü gördü. Başını yatağa koyduğu kollarına bırakmış, uyuyordu. Saçları Ulrika'nın eline değiyordu. Hafifçe gülümseyip saçlarını okşadı Ulrika. Oysaki işe gitmiş olması gerekiyordu. Ulrika saati bilmiyordu ama mesai saatinin geldiğine emindi.

Ulrika, Eun Ah'ın da odadaki koltukta uyuduğunu fark ettiğinde başını iki yana salladı. Ne zamandır uyuduğunu merak etti ama odada saat yoktu. Chan Yeol yavaşça başını kaldırdığında Ulrika bir saat aramayı bırakıp ona döndü.

"Günaydın uykucu."

"Asıl sana günaydın. Hastanedeki tüm sakinleştiricileri almış gibi uyudun resmen."

"Saat kaç ki?"

"On biri geçti."

Eun Ah yerinden doğrularak ve telefonuna bakarak cevapladı. Ardından yatağa yaklaşıp öbür tarafa geçti ve oturdu. Ulrika'nın elini tutup gülümsedi.

"Onu bunu geç, bizi çok endişelendirdin. Yüz kere seslendik herhalde sana ama tepkisizdin."

"Ne olduğunu bilmiyorum. İsteyerek yapmadım."

"Biliyoruz güzelim."

Eun Ah elini okşayarak söylediğinde Ulrika gülümsedi.

"Daha iyi misin?"

Ulrika başını sallarken Chan Yeol telefonunu açıp gelen mesajlara göz gezdirdi. Baek Hyun'dan gelen mesajı açarken Ulrika ve Eun Ah konuşuyordu.

"Yalnız seni duydum, annenden sonra kendini Chan Yeol'le mi değerli hissettin? Ben neyim? Ara geçiş mi? Çok alındım."

Ulrika kıkırdayıp hafifçe doğruldu. Eun Ah'la birbirlerine sarılırken Chan Yeol'un ciddi bir yüz ifadesiyle telefona baktığını gördüğünde kaşlarını çattı. Geri çekilip arkasına yaslandı.

"Ne gördün?"

"Yok bir şey."

"Hm hm aynen. Dökül."

"Baek Hyun mesaj atmış. Seni soruyor."

"Haber mi verdiniz?"

"Hayır. İstemeyeceğini düşünüp haber vermedik. Baek Hyun, Jong Dae'den öğrenmiş. Muhtemelen o da Yixing'den öğrendi."

"Ne yazdın?"

"İyi olduğunu."

"Gelmesine izin verme."

"Ne? Ulrika bırak da gelsin. Meraklandığına eminim."(Eun Ah)

"Beni bu halde görmesine izin veremem."

"Biz de bu yüzden çağırmadık. Ama gayet iyi görünüyorsun. Gayet normal bir Ulrika var karşımda."(Eun Ah)

"Hayır dedim. Yarın gideceğim zaten yanına."

Eun Ah bir şeyler daha diyecekken Chan Yeol engelledi.

"Güzel. Şimdi, bu geceyi burda geçirmemi gerektiren bir şey var mı?"

"Hayır ama Yixing kalabileceğini söyledi."

"Zorunda değilsem gidelim. Yixing demişken, kaç haftadır görünmüyor ortalarda?"

"Yurt dışındaydı. Birkaç gün önce dönmüş."

Ulrika başını sallarken Chan Yeol gergin bir şekilde dudağını ısırıp sorusunu yöneltti.