Reaching Stars [Central Series #1]

Chapter 43

Chapter 43

"ANONG uri ng organisasyon ang El Fuego na 'yon?" curious na tanong ko habang nakasandal si Angel sa puno ng narra. Nakahiga sa binti nya ang anak habang ako ay inaasikaso ang kakainin namin para mamaya.

He combed his son's hair before looking at me.

"El Fuego is an underground society wife," anito kaya napaharap ako sa direksyon nya.

"But unlike X, we're the one who breaks the law to captured drug dealers, and other murderous people around." Bahagya pa syang tumigil ngunit nanatiling na sa akin ang paningin. "Yeah, our organization is not good, neither do bad. Illegal pa rin ang pagpatay ng tao but dahil malakas ang kapit ng namumuno sa itaas, walang dahilan para arestuhin kami."

Napailing-iling ako at ngumiwi.

"Sa tingin mo ba? Bakit may saltik 'yung leader ng kalaban nyong organisayon? Ilang taon na ang nakalipas pero nanggigigil pa rin ako sa kanila. Alam mo bang halu-halo ang nararamdaman ko noon? 'Yung takot na nandiyan ulit sila para pagbantaan ang buhay natin tapos 'yung takot noong sapilitan na pinalayo mo ako..." Pahina ng pahina ang boses ko.

His eyes dance with amusement as he stares at me.

"Are you mad at me?"

Hindi ako nakasagot at umiwas sa kanya ng tingin. Galit pa rin ba ako?  Pinakiramdaman ko ang sarili at bumuntong hininga.

"Siguro..." I sighed afterwards before sitting in the picnic blanket.

"After hearing your explanation, nabawasan ng ilang percent pero galit pa rin ako." Ngumuso ako at binalik ang tingin sa kanya. Nakita ko ang paglunok nya at ang kaba na dumaan sa kanyang mga mata.

"Sobra mo akong nasaktan noon pero hindi ko naisip na nasaktan ka rin." Huminga ako ng malalim.

"Minahal mo ba ako noon?" Nilakasan ko ang loob para itanong ang mga 'yon sa kanya. I tried hard not to turn away and wait for his answer.

"S-sobra..."

Lumakas ang tibok ng puso ko hanggang sa maramdaman ko napang ang pagpatak ng luha sa aking mata. Napasubsob ako sa sariling palad.

"Sobra, wife."

Nakaupo lang ako doon habang nakayuko at sapo ng palad ang pisngi. Magkaharap kaming dalawa habang si Dwyne ay nasa ganoon pa rin ang pwesto.

"W-when you filed that divorse paper? You don't know how devastated am I. I begged Rin not to force me to sign it because you know I can't."

Nanginging na inangat ko ang tingin sa kanya.

"Akala ko nga hindi mo talaga ako mahal kaya ang bilis mo lang akong sukuan... T-tapos naalala ko na hindi ka naman maghahabol sa kagwapuhan ko kung hindi ka patay na patay sa 'kin." He breathes shakily.

"Lalong kumapal ang mukha mo Daewon."

Natawa kami sa isa't isa.

"May sekreto ako. Gusto mo malaman?"

Pinahid ko ang luha sa mata at tumango.

"Mahal pa rin kita hanggang ngayon," he said smiling. Natulala ako sa kanya ng ilang segundo bago mapangiwi.

"Corny ampotek. Anong hinithit mo?" Kahit malakas ang tahip ng dibdib ay nagawa kong itanong 'yon sa kanya.

Natigil kami sa pagkukulitan nang makita ang anak na pupungas-pungas na nagkukusot ng mata. Halatang kakagising lang nito.

"Gutom ka na ba anak?"

Tumango sya at yumakap sa ama na nakangiti. I smiled and prepared the food immediately.