Reaching Stars [Central Series #1]

Chapter 29

Napahawak ako sa ulo nang maramdaman ang pananakit nito. I opened and roamed my eyes around, wondering where am I. Hindi ko maiwasang mapapikit at mapamulat dahil naninibago sa liwanag ang mga mata ko.

Napansin ko agad si Shenna na nakayupyop sa gilid ng aking kama. She's  currently sleeping as I slowly patted her head, waking her up. Gumalaw sya ng bahagya bago maalimpungatan at napatingin sa direksyon ko.

"A-ate..." She muttered sleepy. I smiled at her hoping that she would smile back but then she stared at me worriedly. Nabura ang ngiti sa labi ko.

Agad niyang iniba ang direksyon ng tingin.

"About what happened last night..." Seryoso syang tumingin sa akin at inabot ang kamay ko.

Something tells me that she's hesitant in some words she might said.

"Y-you often hallucinates ate, and you know how bad that hallucinations can effect you." Her voice quivered as she looked at me.

"W-wala ka sa park kagabi... Wala ka roon dahil kung ano-ano na ang ginawa namin para mahanap ka pero hindi ka namin matagpuan ate. May bagyo kagabi... Sobrang lakas ng hangin at alam mo na delikado 'yon." patuloy nya. She sobbed as she lowered her head.

"T-tumawag sa 'kin si Bently... Kinabahan na sya ng sinabi mo na pumunta ka sa asawa mo para ipaalam na buntis ka. Naaapektuhan ng asawa mo ang mental health mo ate and you know that you are so stressed out. Maski kami hindi na alam ang gagawin." Shenna's cry made my heart ache. Kahit ako, alam ko na kung anu-ano na ang pumapasok sa isip ko.

"I located you through computer. Good thing at hindi pa gaano kalakas ng gabing 'yon ang bagyo."

Emosyonal na napahikbi ako at napayakap sa kanya.

"I-im sorry for making you all worry..." Hinaplos ko ang buhok nya ng bahagya at niyakap siya ng mahigpit.

"D-don't worry... I will try to compose my self next time." nangungumbinseng saad ko. Ngumiti sya sa akin at dahan-dahang tumayo.

"Magpagaling ka ate. Hindi lang para sa 'yo kung 'di rin sa anak nyo. Please ate... Be mindful, okay? You must take care triple times and don't do things that'll stress you out."

I smiled at her advise pero alam ko na mahirap gawin ang mga 'yon. Lalo na at kailangan kong kausapin si Angel to prove that I'm not lying.

"Ayos ka na raw sabi ng doctor mo. Sinabi nya rin sa 'kin na nakakasawa ang pagmumukha mo kaya please lang mag-ingat ka naman next time." mayamaya ay aniya. Ngumuso ako nang mapagtanto kung sino ang tinutukoy nya.

Sigurado akong si Doc Igi iyon at alam ko kung ilang beses na nitong paulit-ulit nakikita ang mukha ko but ito lang ang doctor na pinagkakatiwalaan ko. Kaya siguro nagkakasundo kami dahil hindi sugar-coated ang mga pinagsasabi nya lalo na at sinabi nyang hindi nya kailangan magpaligoy-ligoy sa mga sasabihin. That's why some patients like him at ang ilan naman ay nabibigla sa kaprangkahan nya. Na-ikwento na nya rin na ilang beses na sya muntik matanggal sa trabaho dahil prinangka nya ang nagbabantaysa pasyente na kalimitan ay puro demand at masamang salita sa kaniya ang sasabihin na wala namang basehan. Wala akong alam tungkol sa trabaho nya pero alam ko na kaya hindi lang sya tuluyang tinatanggal ay may shares sya sa hospital na 'yon. Kung tutuusin ay napipikon din ako sa kanya pero natatawa rin dahil kung ako ang direktor ng hospital nito, sigurado akong tatanggalin ko sya. Masyado ring may sariling mundo si Doc Luigi kaya nagpatayo ng simpleng clinic para kapag nasa mood sya ay doon nalang ito natambay.

Lumipas ang araw at unti-unting bumuti ang lagay ng pakiramdam ko. Kung over protective noon ang mga kaibigan ko, mas lalo na silang mas naging bantay sa akin ngayon. Hindi nila ako pinauwi sa bahay namin ni Angel. Kahit anong gawin kong pagpupumilit ay walang epekto lalo at ang dahilan nila ay baka kung ano-ano na naman ang gagawin ko.