Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bunu neden yaptın?"
Jaehyun arabayı çalıştırmadan önce Taeyong'a çevirdi bakışlarını.
"Neyi?"
"Orada yaptığın şeyi işte, Mark'a onları söylemek zorunda mıydın?"
Jaehyun'un kaşları çatıldı, "Sevgili olduğumuzu bilmeye hakkı vardı."
Taeyong göz devirdi şiddetle.
"Yine de bu şekilde öğrenmesi gerekmiyordu."
"Sorun ne?" diye söylendi Jaehyun sert sesiyle, "Ne önemi var ki bunun?"
"Benden hoşlandığını söyledi çünkü!" Taeyong bağırdı, "Şu an nasıl hissediyordur kim bilir?"
Jaehyun'un çenesi seğirdi öfkeden. Hızlı bir hareketle arabayı kenara çekerek durdurdu.
"Bu muydu sorun! Üzgün mü hissediyorsun yani onun için, duygularına karşılık veremediğin için üzgün müsün ben mi engel oluyorum buna?"
Taeyong'un gözleri titrerken, "Aptal herif!" diye bağırdı. "Bunu nasıl söylersin?"
Hızlı bir hareketle açtı arabanın kapısını. Kendisini dışarıya atarken, öfkeden elleri titriyordu.
"Taeyong dur lütfen."
Jaehyun arkasından seslenerek hızlıca bileğinden tuttu ve durdurdu Taeyong'u.
"Üzgünüm, bir an kendimi kaybettim."
"Mark'a karşı hiçbir şey hissetmiyorum, hiçbir zaman hissetmedim de. Hoşlandığım tek kişi sensin. Ben yalnızca Mark'ın üzülmesini istemedim o kadar. İyice saçmalayıp durumu daha da berbat hale getiriyorsun."
Jaehyun derin bir nefes aldı konuşmadan önce.
"Biliyorum özür dilerim. Sadece sinirlendim tamam mı, kıskandım seni. Şimdi lütfen arabaya bin hadi, soğuk üşüyeceksin."
Taeyong bakışlarını kaçırdı arabaya doğru adımlarken.
Jaehyun'da arabaya bindiğinde, Taeyong'un dudaklarına ufak bir öpücük bıraktı.
"Kızma bana."
"Kızmadım, eve gidelim bana bir şeyler göstermeni istiyorum."
"Ney?"
"İkinci dersimizi bugün yapabiliriz bence?"
Jaehyun gülümsedi. "Tamam sen öyle istiyorsan eğer."
⸻ ♡ ⸻
Taeyong bakışlarını cayır cayır yanan şömineden çekerek çalışma odasına bir göz attı. Duvarı boydan boya kaplayan gömme bir kitaplık vardı. Taeyong birkaç saniye kitapları inceledi. Daha sonra çalışma masasının sandalyesine oturdu keyifle. Bakışları çalışma masasının üzerinde dolaştı, kalabalık fakat düzenli bir masaydı. Gözleri bu defa masasının çekmecelerine takıldı. Kafasında bir ses belirdi o an, çekmeceleri açması ve orayı karıştırması gerektiğini söyleyen bir ses.
