Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Taeyong öğle yemeğini sevgilisi ile yemeyi hayal etmişti fakat cebindeki telefonu titrediğinde bu hayali bugünlük gerçekleşmeyecekmiş gibi görünüyordu.
"Efendim Ten?"
Taeyong birkaç saniye karşı tarafın konuşmasını bekledi.
"Taeyong..."
"Hmm ne oldu?"
Ten yutkundu.
"Eve gelsen iyi olur."
Taeyong'un kaşları çatıldı.
"Eve mi, neden?"
"Geldiğinde konuşuruz, çabuk gel."
Ten telefonu kapattığında Taeyong'un içi sıkıntı ile doldu. Ten neden onu eve çağırıyordu ki şimdi? Sesi de berbat geliyordu, kötü bir şey mi olmuştu yoksa?
"Taeyong..."
Jaehyun sevgilisinin dalgın halini gördüğünde usulca koluna dokundu.
"İyi misin?"
Taeyong kendine gelerek usulca kafasını salladı.
"İ- iyiyim. Üzgünüm bugün seninle yemek yiyemeyeceğim Jaehyun, eve gitmem gerekiyor."
"Neden, bir sorun mu var?"
Taeyong'da bunu en az Jaehyun kadar merak ediyordu doğrusu.
"Ten ile ilgili, kişisel bir şey yanında olmam gerekiyor."
"Tamam, seni ben bırakabilirim eğer istersen?"
Taeyong iki yana salladı başını usulca.
"Gerek yok ben otobüsle giderim hemen, eğer öğleden sonra gelemezsem seni ararım tamam mı?"
Jaehyun dudaklarını büzdü.
"Tamam, ama kesin ara olur mu merak ederim yoksa."
Taeyong hafifçe kafasını sallamış, etrafı kolaçan ettikten sonra Jaehyun'a ufak bir öpücük vermişti asansöre adımlamadan önce.
Bakalım eve gittiğinde Taeyong'u ne bekliyordu?
⸻ ♡ ⸻
"T- ten?"
Taeyong'un beklediği şey bu değildi işte. Kapıyı araladığında evin darmadağın, eşyaların bir o tarafa bir bu tarafa savrulmuş olduğunu görmeyi beklemiyordu.
"Burada ne olmuş?"
Koltukta sakince oturan arkadaşına baktı şaşkın gözleriyle.
"Bilmiyorum, kafeden döndüğümde böyle buldum evi."
Taeyong kendini koltuğa bırakırken, "Hırsız mı girmiş?" diye sordu. Bakışları hâlâ darmadağın olmuş salonda geziniyordu.
