My Bitch (Syclups #2)

CHP 40_Christmas Plan

Zailee's POV

       

   "Let's raise a toast, everyone!"
Sigaw ng president na naka agaw ng atensyon naming lahat sa ball.

I sighed before i grab my glass together with my team and secretary.

"Merry Christmas!" sigaw ng lahat.

Gaya ng plano nila, we're here now in a hotel somewhere in manila, celebrating our Christmas in advance. Red or green ang pasok na color ng attire kaya naka red fitted dress ako ngayon. Off shoulder siya at hanggang tuhod lang din ang dulo.

Tapos itong secretary ko naman ay naka green kaya nagmumukha kaming Christmas tree kapag nagtatabi.

"Architect Hidalgo! Come, come!"
The head of HR shouted. Nasa mesa sila ngayon kung saan naka upo ang mga head's katulad ko.

Ang dami kasing alam ni president, dapat daw sama sama kami, eh mas gusto ko namang kajamming yung team ko.

"Go na Ma'am!"
My secretary said and gently push me away.

Sinamaan ko silang lahat ng tingin na ikinatawa naman nila. Napilitan lang naman akong pumunta dito eh, mas gusto kong matulog nalang.

I sighed once again before fixing myself to approach them there.

I tried to ignore the acceleration, my heart suddenly did when our eyes met. Paulo's eyes and mine, met. It's so still mysterious. Naka suot siya ng dark red na polo at nakabukas pa ang tatlong butones kaya kitang kita ang necklace nito.. Yun yung necklace ng Syclups..

Syclups.. Isang salita lang yun pero muntik ko nang maalala yung buong memories ko sa University.

Anyway, that polo's sleeves were folded to elbow and parted with black slacks. Naka relo din ito at naka ayos ang buhok. Sobrang linis tignan..

"Ganda natin ngayon, Architect ah"
Puri ni Jacob na taga ibang department.

Ngumiti lang ako ng nakakaloko sabay sabing,
"Lagi kaya akong maganda"

Sanay naman na silang lahat sa ugali ko. At gusto ko ring iparamdam sa kanya na hindi na ako naaapektuhan sa presensya niya. I must act like normal.

Tumabi ako sa babaeng katrabaho ko na nangyari namang naging katapat ng upuan ni Nase.

Rectangle kasi ang hugis ng mesa, nasa center ang president, syempre.

"Let's wish our company a blessed Christmas and new year, as well as for our families, friends, and love ones!"
The head said and did a toast again so we have no choice but to do bottoms up too.

"Mr. Nase, kamusta naman ang experiences mo sa company?"
They asked.

Hays, ayoko makinig. Kinausap ko nalang katabi ko para hindi ko na mapansin yung malagkit na tingin niya habang nakikipag usap sa iba. Bakit ba ganyan siya makatingin? Nakakainis naman eh!

" Sabi ko hintayin moko sa entrance eh! "

Napalingon ako sa likod ko nung biglang may tumapik sa akin at lumitaw si Michael.

"Gagi, kung hinintay pa kita doon, baka napapak na ako ng lamok"
Natatawang sabi ko naman at tumayo. I also made an excuse to the girl and pull him away.

Buti nalang dumating siya, may reason na ako para umalis sa mesang yun.
Hindi naman sa may issue ako dun, kaso kasi trinatraydor ako ng sarili ko. Sabi ko hindi ako magpapa apekto pero sobrang bilis ng tibok ng puso ko, naiirita ako sa upuan ko, at hindi ko alam kung saan babaling para lang maiwasan ang tingin niya. He still have that 'thing' that always made me suffocate in my space.