My Bitch (Syclups #2)

CHP 28_I'll Take Care

Zailee's POV

              "Paulo, gising na. Oras na para inumin gamot mo.."

Marahan kong tinapik ang balikat niya habang pinagmamasdan ang tulog niyang mukha.

"Paulo.. Pau.."

He finally groaned so i stopped tapping his shoulder. Kinuha ko na gamot at tubig niya. Gumising naman siya at dahan dahang itinayo ang sarili para makaupo.

"Here.."

Tinignan niya ang inaabot kong baso ng tubig bago binalik ang tingin sa akin.

"What are you staring at? Inumin mo na.."

Inilapit ko pa lalo sa mukha niya ang hawak ko.

Kinuha naman niya iyon at ininom gaya ng sabi ko. I tilted my head while checking at him.
Actually, I'm quite surprised that he didn't blame me for what happen. Even the Syclups, nor his family.

Inasar pa nga ako ni Rose na hulog na hulog daw sa akin si Paulo kaya handa siyang isakripisyo ang atay niya para lang maligtas ako.

Si Ken, nakakagulat kasi hindi siya galit o inis sa akin pagkatapos ng nangyari. Parang mas gumaan pa nga yung pakikitungo niya sa akin.

Walang sinabi ang pamilya niya pero alam kong may galit sila sa akin dahil kahit naman bali-baliktarin natin ang mundo, ako pa rin ang ugat ng lahat ng toh.

Seeing him in this situation.. It really made me want to slap my  own face until it turns violent in pain.

"Zai?"
Natigil lang ako sa pag iisip nang bigla niyang ipitik ang daliri niya sa harap ko. I blink my eyes three times before getting back my conscious.

Kinuha ko sa kanya ang baso at nilapag ito sa mesa.

"Bakit nga pala wala ang Syclups dito? They didn't visited you the whole day.."

Tanong ko.

Nakita ko ang maliit na ngisi sa labi niya na ikinakunot naman ng noo ko.

"Ayoko ng ingay nila, hindi ako makakapagpahinga"
Pagda-dahilan niya.

Tumaas naman ang kilay ko.
"Bakit ako, nandito? Nakakalikha din naman ako ng ingay ah.."

Kanina pa nga ako nakakahulog ng mga bagay dito na naglilikha ng mga ingay pero hindi naman siya nagigising o nagrereklamo. Ang himbing pa nga ng tulog e.

"You're different"
Sabi niya bago tumitig ng malalim sa akin.

Tumaas ang kanang kilay ko bago pinagkros ang mga braso. "Paano?"

He bits his lower lips to hide a smirk then suddenly shook his head na lalong ikinataka ko.

Nevermind. Mukhang binabaliw lang ako ng lalaking ito. Tumayo na ako para kunin ang phone sana sa mesa nang magsalita siya bigla.

"Because your sound is my lullaby. I don't mind having it around. You're my pahinga.."

Nakagat ko ang labi ko ng wala sa oras at napalunok ng sariling laway. I didn't expect that to come so it's a good thing i'm not facing him.

Ramdam ko na ang pag iinit at pamumula ng pisngi ko. Shit naman kasi, bakit ganito magsalita si Paulo?!

"T-tumigil ka nga. Nabugok ata ulo ko kaya kung ano ano nasasabi mo.."