Alcantara Brothers: The Ruthless Daddy (BXB) [Completed]

Chapter 21

THE RUTHLESS DADDY
CHAPTER 21

--

A N D R E I

"Dzai! Alam niyo ba?"

"Ano?!"

Nanlaki ang mga tainga ko nang magsalita itong panget na katabi ko rito sa waiting area ng eskwelahan ni Senyorito. Nai-pause ko pa ang pinapanood ko para lang maituon ang buong atensiyon ko sa kanila.

"May tsismax akong dala, bes!" sabi niya, excited na excited pang sabihin sa mga kasama niyang tsismosa rito.

Ako nama'y nanahimik lang. Hindi naman ako tsismosa, naririnig ko lang ang kanilang pinag-uusapan.

"Na nag-away na naman ang mga amo mo?" segunda naman ng isa, hindi ko na pinagkaabalahang tingnan pa sila dahil ayaw kong pahalata na nakikinig ako. Aba! Mautak kaya ako, hindi ako tsismosa, mautak lang.

"Oo! Kasi alam niyo ba? Na itong si sir, may kabit pala! Jusko, nakakaloka! At ang mas nakakaloka pa, bakla raw iyong kabit niya, beh!"

This time... Wow, English iyon. Char!

Bigla akong napatingin sa kanila na nanlalaki ang mga mata dahil sa gulat. Tama ba iyong narinig ko? Wala naman kasi akong tutuli sa tainga at sobrang lakas din ng boses nitong panget na ʼto kung magkuwento. Kaya malinaw na malinaw ang pagkakarinig ko sa kaniyang sinabi na may kabit daw ang amo niya at bakla pa ito? Sinetch itey kaya?

"True ba iyan? Baka nag-iimbento ka lang ng kuwento, 'te?" ang hindi ko mapigilang sabihin, kaya sa akin naman sila napatingin. Alam ko namang ʼdi ako belong sa circle of friends nila, kasi alam ko sa mukha pa lang lamang na ako. Pero dahil nga pinanganak akong pakialamera ngunit hindi tsismosa, aba'y maki-join na ako.

Pero iyon na nga, nagsitaasan ang kanilang mga kilay dahil sa tinanong ko. Aba! Naniniguro lang ako, sis. Hindi kasi ako sanay na makarinig ng tsismis na bakla ang kabit. Buti sana kung gipit iyong lalaki pero may katulong sila, kaya nakakapagtaka. Kayo ba, hindi kayo nagtataka?

"Tingin mo sa akin, manloloko?"

Umayos ako ng upo at saka ngumisi bago siya sinagot, "Wala akong sinabing manloloko ka. Pero sa mukha mo pa lang, 'di na katiwa-tiwala." Boom, burn!

"Tse! Hindi ka kasali sa usapan kaya  ʼwag kang makikisaws-"

"E, kung ipahanap ko kaya iyang pinagtatrabauhan moʼt sasabihin ko sa amo na pinagkakalat mo iyong issue ng pamilya niya? Ano? Gusto mo mawalan ng trabaho?" pagbabanta ko, kahit na ang totoo niya'y hindi ko naman alam kung papaano ko gagawin iyon.

Pero mukhang effective naman dahil kita sa kaniyang mukha ang takot. Napangisi ako dahil doon. At wala siyang nagawa kundi ang ikwento ang buong detalye ng nangyayari sa kaniyang pinagtatrabauhan.

Ganoon lang kasimple maging isang concern citizen. Oo! Hindi ako tsismosa. Concern lang talaga ako sa mga kasama nito na baka nag-iimbento lang ʼto ng kwento. Aba, mahirap na! Kung may baong tsismis, dapat legit.

--

Matapos ang walang sawang pangba-backstabb sa mga amo nila ang mga hampaslupang ʼto, tumunog na ang bell ng eskwelahan na ibig sabihin tapos na ang klase. Isa-isang lumabas ang mga chikiting sa kanilang classroom at ang huling lumabas ay si Senyorito bitbit ang kaniyang mga gamit.

Nagtaka ako noong malungkot siya. Kaya agad akong lumapit at pinantayan siya. Kumunot ang noo ko kung bakit nakasimangot ang anak ni satanas. May nang-away ba? Kung sino mang chararet ang umaway sa batang ʼto, matitikman niya talaga ang impyerno. Char!