Alcantara Brothers: The Ruthless Daddy (BXB) [Completed]

Chapter 23

THE RUTHLESS DADDY
CHAPTER 23

--

A N D R E I

Pagkatapos kong ihanda ang sarili ko sa loob ng kuwarto. Agad na akong lumabas at pinuntahan si Sir Henry sa kaniyang opisina rito kaniyang mansion. Pagdating sa harapan ng pinto'y bumuntonghininga ako ng ilang beses bago kumatok ng tatlong beses.

"You may come in, the door's open," sabi nito sa loob. Ngunit hindi ko siya pinakinggan, bagkus ay nag-twerk ako't kinanta ang sa isipan ko ang kanta ni Toni Fowler na hit ngayon sa social media.

Charut! Baka mas lalo akong mawalan ng trabaho kapag hindi pa ako pumasok. Kaya dahan-dahan kong binuksan ang pinto ng opisina nito. Bumungad sa akin ang mesa nito kung saan nakaupo si Sir Henry sa isang swivel chair, iyong upuan na kung trip mong paikot-ikutin ay puwede. May hawak siyang itim na ballpen habang may sinusulat sa isang puting papel.

"Sir, pinatawag niyo raw po ako?" bungad kong tanong, hindi na kasi ako makapaghintay pa. Baka kasi nakakaabal rin ako kay Sir. Kaya mas mabuti nang mabilis para mabilis akong makapag-impake't makalipad na papauwi. Kahit ayaw ko man, ano pa bang magagawa ko?

Ibinababa niya ang hawak na ballpen at saka iniangat ang tingin sa akin. Shuta! Bigla akong nag-pre-cum sa paraan kung papaano niya ako tingnan. Seryoso itong nakatingin pero ang shutanginang pwerte ko'y naglalaway. Charut! Bakit ba ang halay ko? This is not me!

Napansin ko ang paghugot nito nang malalim na hininga. Palalayasin na ba talaga niya ako? No more second chance? Wala man lang konsidirasyon na naipit lang naman ako sa sitwasyong ito? Umiwas ako ng tingin. Hindi ko kayang makipagtitigan kay Sir Henry nang matagal dahil baka mabasa pa iyong suot kong Avon na panty na nabili ko sa isa sa mga kaibigan kong bakla sa amin.

"My Dad wants to meet you," bigla niyang sabi. Napatingin ako ulit sa kaniyang direksiyon nang nagtataka. "I mean, he wants to meet Andrea."

"Ho? Iyong kapatid ko? Bakit? Ano'ng gagawin ng Daddy niyo sa kapatid ko? Bata-"

"Mr. Arellano, are you still in your mind?" Natigilan ako sa tanong nito. Tumango bilang sagot. Alam ko nasa tamang pag-iisip pa naman ako.

"Bakit po?" tanong ko, may bahid at puno nang pagtataka ang ekspresiyon. Tiningnan lang ako nito ng seryoso at nang mapagtanto ko ang katangahan ko'y bigla akong napaiwas ng tingin. Sabay kamot sa likod ng aking ulo. “P-Pasensiya na po...”

“As I've said, my father wants to meet Andrea, my wife,” sabi ni Sir Henry.

Hindi ko alam kung bakit ako kinikilig sa pagtawag nito sa aking 'my wife'. Pero pinigilan ko na ang sarili ko dahil alam kong pagpapanggap lang lahat ng ito. Napalitan ng kaba iyong panandaliang kilig nang mapagtanto kong gusto akong makilala ng kaniyang ama. Ramdam ko na ang pagiging homokojic ng lalaking iyon. Kaya hindi ko alam kung ano ang gagawin ko.

"N-Natatakot po ako," bigla kong sabi. Ayaw talaga papigil ng bunganga ko. “Paano po kapag nalaman niyang hindi ako babae?”

Ang dami kong gustong sabihin sa kaniya, pero hindi ko magawang sabihin. May parte sa akin na huwag i-disappoint si Sir. Pero may mas malaki iyong parte na itigil na ʼto dahil trabaho ko ang nakasalalay.

Tumingin ako kay Sir, saktong nakatingin din ito sa akin. Hindi ko maintindihan pero biglang kumalma ang puso ko habang nagkatitigan kaming dalawa. Seryoso lang itong nakatingin ngunit may kakaiba. Hindi ko mawari kung ano iyon.

"Don't worry. I'll be always in your side. No matter what..." Nagulat ako nang ngumiti siya. Tuluyan na akong nilabasan. Char!

Ngumiti rin ako at nagpasalamat. Ramdam ko naman ang sinseridad sa boses ni Sir Henry. Kampante na ako roon.