Yeşil Gözlü Kuğu

5

Moğollar- yolum seninle
İyi okumalar🌸 oy yorum destek👉🏻👈🏻 anladınız siz
Bu arada şarkıyla birlikte okuyun güzel gidiyor
Öpüldünüz😘

Yeşil o günden sonra sadece bir renk olmaktan çıkmıştı çocuk için

Üniversiteye girerken yolun kenarındaki ağaçlar çekmişti dikkatimi. Her zaman var mıydı bu ağaçlar yoksa ben mi yeni görmüştüm?
Şu an Hüseyin amca burada olsaydı büyük ihtimalle 'bakmak ve görmek arasındaki ince çizgi bu evlat, her şeye bakarsın ama her şeyi göremezsin' falan derdi.

O günün üzerinden bir hafta geçmişti nerdeyse ama ben hala o garip atmosferden çıkamamıştım. Hüseyin amcanın felsefi sözleri, Enes'in samimiyeti.. her yerde aklıma geliyordu.

Hele gördüğüm her yeşil renkte durup incelemem, bu rengin bu kadar güzel olduğunu yeni farkediyor olmam, çıldırtacaktı artık. Kızı iki en fazla üç kez görmüştüm -ki hiçbirinde net bir görüntü yoktu. Ama yok, her gördüğüm yeşilde mal gibi bakıyordum ve bu sinir bozmaya başlamıştı.

Sinirle üniversite binasına girip kafeteryaya girdim ve boş masalardan birine oturdum. Telefondan mesajlaşma uygulamasına girdim.

Melisa: kankiler ben okuldayım dersi boş biri yok mu tek sıkılıyom

Atahan: Melis kuşum bende şimdi kafeteryadayım takıl bana
Atahan: Pars sen nerdesin kanka

Siz: kafeterya

Birkan: oğlum ne boş yaptınız aq gidin şu kafeterya da buluşun uyuyamıyom sizin yüzünüzden

Berk: uyuyan güzel seni

Birkan: Amerikalıların bir lafı vardır bilir misin Berk

Berk: bilmem, bilir miyim

Birkan: yürü git tedavi ol Berk

Berk: öcöchlg canım benim

Gözlerimin büyük bir el tarafından kapanmasıyla birlikte telefonu masaya bıraktım.

"Atahan senin olduğunu biliyorum."

Atahan ellerini çekip masaya oturdu. "Nerden anladın lan?"

Göz devirdim. "Her defasında aynı hareketi yapmandan olabilir mi?"

Sırıttı. Arkasından gelen Melisa ve Nazlı da masadaki diğer sandalyelere oturdu.
Melisa ve Atahan aralarında bir muhabbet başlatmıştı ben ise telefonumla ilgileniyordum.
Üzerimdeki gözü fark edince telefonu bir kenara bıraktım. Nazlıydı.

Başımı iki yana sallayıp ne var dercesine bir işaret yaptım. "Ne oldu Nazlı? Niye üzerime atlayacak gibi bakıyorsun?" Alaycıydım bu sözlerde.

Arsızca sırıttı. "Çünkü öyle yapmak istiyorum."

Ağzım şaşkınlıktan hafifçe açılmıştı. "Saçma sapan konuşma! Laf olsun diye demiştim ciddi ciddi cevap veriyor birde!"

Umursamazca omuzlarını silkti. "Ne var? Nişanlım değil misin? Hem ne oluyoruz altı üstü normal bir şeyden söz ettim. Niye büyütüyorsun bu kadar!"

Ellerimi saçlarımdan geçirdim. "Sana aşık olmadığımı biliyorsun. Pardon düzeltiyorum benim sana asla aşık olmayacağımı biliyorsun öyleyse bu çaba niye?"

"Niye olduğunu biliyorsun. Sen olmayabilirsin ama ben sana aşığım. İstemiyor olman sorun değil zamanla her şey olur."

Bunları o kadar normal bir şekilde söylemişti ki ufak bir şok yaşadım. "Kızım gurursuz musun sen? Olmayacak diyorum, tamam geçmişte ufak şeyler yaşandı ama bitti onlar. Konuştuk bunları. Bu nişana ise niye katlandığımı biliyorsun."