Nice to Meet You Again, My Universe.

CHAPTER 53: VISIT

Kinabukasan, nagayos lang si Mitch at Zoe, at agad silang nagpunta sa ospital kung nasaan si JC, alalang alala na rin kasi silang Dalawa, nakakakain kaya ito? May sapat ba sya na pahinga? Okay naman ba sya? Eto Ang kadalasang tanong nila sa isa't Isa, sobra silang nagsisisi dahil sa panahong iyon, hindi nila masyadong nakakamusta si JC dahil may kaniya kaniya silang ginagawa.

Nang makarating sila sa hospital, nagtungo sila sa nurse station upang magtanong, matapos iyon, hinanap na nila Ang room ni JC, muntik pa nga sila maligaw dahil itong si Mitch eh nagcecellphone habang naglalakad, nakasunod lang si Zoe sa kaniya.

They're very worried for JC, kapatid Ang Turing nila sa isa't Isa, they really felt bad dahil hindi nila nakamusta si JC, but even if magexplain at magsorry sila, patatawarin parin sila ni JC, dahil for her wala silang kasalanan. But for them? Sobrang laki.

Naiiyak na si Mitch habang hinahanap nila Ang kwarto ni JC, kung ano anong scene na Ang tumatakbo sa isipan nya, what if bumitaw na si JC? What if hindi na sila Kilala nito? What if hindi na ito yung dating JC na nakilala nila? What if, what if, what if?.

Puro what if Ang nasa isip nya, napatigil naman sya nang makarating sila sa tapat ng kwarto ni JC, nabunggo naman si Zoe sa likod. Napatigil naman ito sa pagce-cellphone dahil medyo nahilo sya.

" Mitch? Are you okay? Bigla bigla kang humihinto eh " Saad ni Zoe

" sorry, I didn't notice na nandito na tapat Ng room ni JC " tugon ni Mitch

Napatingin naman si Zoe sa room number, 304, ramdam nila Ang katahimikan sa loob, siguro nagpapahinga si JC at mga Kasama nito, kaya dahan dahan silang kumatok upang hindi makapambulabog.

~ A MINUTE OF WAITING ~

The door finally opened, si Kia pala, she greeted her tita ninang Zoe and Mitch, she also gave them a hug, nagmano rin ito.

Pumasok na si Zoe and Mitch, there they saw JC, lying on a hospital bed, sleeping, siguro kakapahinga lang nito, or nagbabawi sya ng tulog. Sobra kasi 'yung mga pinagdaanan nya.

Pinaupo naman ni Kia si Zoe and Mitch, Ang Dalawa naman ay hindi maialis Ang tingin nila Kay JC, awang awa sila sa totoo lang, pumayat si JC, hindi nila makita Ang positive personality nito, ni Ang positive na vibes nya Hindi nila ramdam.

Halos maiyak na si Zoe sa sight na nakikita nya, her best friend, her cousin, her sister. She changed.... The old her is Gone.

~ TIME SKIP ~

After a minute or two, nagising rin si JC, dahil ramdam nya Ang bagong presence na nasa room nya, imunlat nya Ang kaniyang mga mata, and there she saw her two best friends looking at her, Zoe is crying, while Mitch's expression is unexplainable.

" Kanina pa kayo? " tanong ni JC dito

Tumango na lamang si Mitch, hindi makasagot si Zoe kakaiyak, she's really sad, ramdam nya 'yung sakit na nararamdaman ni JC .

" Hey, come here, both of you " utos ni JC sa mga ito

Lumapit naman Sila agad, hindi na napigilian ni Mitch na maiyak na rin, nasundan ito Ng pagyakap nila Kay JC, ngayon tatlo na silang umiiyak.

Wala masyadong nagsasalita sa kanilang tatlo, iyakan lang sila nang iyakan. Ano pa nga ba Ang masasabi nila? Nangyari na, tapos na.

Si Kia naman ay pinagmamasdan lang sila habang si Amari ay mahimbing na natutulog sa tabi ni Kia, dapat nga eh si Kia na lamang Ang magbabantay dito, magpapalit lang Sila nung pinsan nya.

" they're gone " bulong ni JC

" We know, but if ever na they'll come back, they'll pay you a visit " tugon ni Zoe dito.

Kinuwentuhan nila si JC, puro sila chikahan, nililibang nila ito upang maialis na sa kaniyang isipan Ang nangyari, and sa totoo lang, nakatulong ito.

Both of them are hoping na sana, sana talaga bumalik na Ang dating JC, sana makamove on na sya, sana matanggap nya.

Kung hirap si JC what more pa sila? Na naging karamay nya rin noon, na naging parte Ng buhay nya.

It breaks their heart seeing JC like this, gustuhin man nilang sabihin na, JC it's okay, but for JC it's not okay, for her it's like an never ending battle, a war more likely, losing a child is not easy.

Seeing someone being disappointed to you is very hard, it's like the bond you share will no longer be the same.

That's why, hindi nila MUNA sinasabi 'yung word na " it's okay " they'll wait for the right time na lang.