The Second Chances (YOU CHANGE ME Season2)

LXIX. Missing You

Ilang araw, linggo, buwan ang lumipas at hindi parin nagigising si lisa, patuloy padin syang binabantayan ni jennie na ngayon ay bahagyang bumubukol na ang tyan. NAging normal na ang lahat, bumalik na si jisoo sa trabaho sa restaurant, si chaeung naman ay nakapagpatayo na ng bagong branch ng YSL, si irene naman ay naging bagong CEO sa kumpanyang pagmamay-ari nila, si seulgi ay bagong branch manager na sa isang bagong bukas na branch ng restaurant ni jisoo. Si nabi naman ay nakalaya at ngayon ay inaasikaso ang bagong business sa tulong nila irene at jisoo. Ang ama naman ni taeyung ay namatay na din dahil nanlaban ito sa isinagawang raid sa mansion nito, napag-alaman din na drug lord ito at nagsusupply ng high'end drugs sa iba't-ibang bansa. Halos lahat ay naging normal na, walang ni isa sa mga kaibigan at malalapit na tao sa buhay nila lisa at jennie ang hindi nakaalala araw-araw na dalawin si lisa sa ospital. MAdalas ay nag-iinuman pa ang mga ito sa tabi nito habang binabantayan ni jennie.

Jennie: hi hon! pasensya ka na ah natagalan ako, binilhan ko pa kase si baby ng dakit na nakita ko sa store kanina. Look oh! ang ganda dba (ipinakita ko kay lisa ang dress na biniki ko para sa baby namen, yes it was a babygirl. Nang malaman ko ang gender ng magiging anak namen ay sobra ang tuwa na naramdaman ko, si jisoo at chaeung ang nagsilbing mga guardian ko tuwing nagpapa'check up ako sa anak namen ni lisa, never nila akong pinabayaan sa lahat habang si lisa ay natutulog. Sila irene naman at seulgi ang lage naman sumasama skin sa twing mamimili ako ng gamit para kay baby.)

Jisoo: jen matutuwa si lisa sa oras makita nya ang mga yan.

Chaeung: for sure yan!

Seulgi: at panigurado kung si lisa ang kasama mo mamili ng mga yan baka hindi lang yan ang nabili nyo.

Irene: baka nga lage pa silang magbangayan nyan at uuwi sa bahay nila na nagsisigawan hahaha

JEnnie: yeah! paniguradong mag-aaway kame lage nitong unggoy na toh. Hon wake up na pls. Miss na miss na kita (hindi ko na napigilan ang mga luha ko na magbagsakan mula sa mata ko habang kinakausap ko si lisa, pls hon gumising ka na! ilang buwan ka ng natutulog dyan kelangan kita lisa pls kelangan ka namen ng anak mo)

Jisoo: (naiiyak na din ako ng makita ko na hawak at hinahalikan ni jennie ang mga kamay ni lisa, hindi ako sanay na hindibko sila makitang nag-aaway, mas lalong hindi ako sanay na makita si lisa sa ganyang sitwasyon, iniwas ko ang tingin ko dahil sa sakit na nararamdaman ko dito sa puso ko sa nakikita kong sitwasyon ng dalawa)

HAlos ang lahat ay naiiyak sa nakikita nilang sitwasyon nila jennie at lisa, hindi sana ganito ang nangyari kung hindi dahil sa mag-amang walang ginawa kundi ang sirain ang masaya sanang buhay mag-asawa ng dalawa.

Chaeung: Jennie wag ka na umiyak, magagalit samen si lisa nyan e, ayaw nya na umiiyak ka.

Irene: baka mapagbintangan pa kame ni lisa na pinapaiyak ka namen.

Jisoo: we have to be strong for her jennie, you have to be strong lalo na at dinadala mo ang anak nyo ni lisa.

Jennie: (tama sila, i need to be strong for lisa and to our baby, agad kong pinunasan ang mga luha ko at hinalikan si lisa sa pisngi) i'm sorry hon naiyak na naman ako, nagugutom ka ba hon? gusto mo kumain? gising ka na dyan lage akong nagluluto ng favorite mo oh para pag nagising ka at maghanap ka ng pagkain ay may makakain ka.

Mrs.Manoban: kamusta ang anak ko? (agad akong lumapit kay jennie at niyakap ito, matapos kay jennie ay agad akong dumiretcho sa anak ko) anak wala ka bang balak gumising dyan? aba baka wala ka ng itulog nyan! Kung hinahanap mo ang papa mo e andun sya pinagtinda ko muna baka kase pag sinama ko pa dito e humagulgol na naman ng iyak. Teka kumain na ba kayo jennie?

Jennie: hindi pa po ma,

Mrs.MAnoban: ah ganun ba, oh tara na kumain na tayo, sabay sabay na tayo naku pag naamoy ni lisa toh baka magising ng wala sa oras yang isa na yan.

Jisoo: hmmm oo nga po tita ang bago nito ah! sayang tulog yung isa dyan hindi makakakain ng luto ni tita hahaha.

Seulgi: tara na kain na tayo hayaan lang naten matulog yung isa dyan!

Jennie: hon kakain lang kame ah, wag kang mag-alala ipagtatabi kita ng pagkain para pag nagutom ka ah.

Hinalikan ulit ni jennie sa noo si lisa at tumulong ng ayusing ang hapagkainan nila. NAg-umpisa ng kumain ang lahat ng biglang umiyak si mrs.MANoban..

Mrs.Manoban: pasensya na kayo, hindi ko na talaga kayang pigilan yung sakit sa dibdib ko, pakiramdam ko may mga kutsilyong sumasaksak sa puso ko sa twing nakikita ko sa ganyang sitwasyon ang anak ko.

Jennie: ma wag po kayong mag-alala magigising po si lisa, kayo na po nagsabi skin na magpakatatag sa lahat ng nangyayari hindi ba? magagalit po si lisa pag nakita nyang umiiyak po kayo.

Mrs.Manoban: eto naman kase tong bata na toh e (pointing at lisa) ayaw na ayaw nya kameng pinag-aalala pero hanggang ngayon ayaw pang gumising! mapapalo talaga kita anak sa oras na magising ka!

Jisoo: hahaha tita naman para namang bata si lisa nyan kung papaluin nyo pa.

Mrs.Manoban: sana nga bata na lang ulit ang anak ko, mas gugustuhin ko pang pakuin sya sa pwet kesa makita ko sya sa ganyang sitwasyon.

Chaeung: tita malakas po si lisa. MAgigising sya.

Mrs.MAnoban: alam ko yun. PAsensya na kayo ah oh sya sige na kumain lang ng kumain..

Masayang nagsalo ang lahat sa hapagkainan, halos maubos na ang mga dalang pagkain ni mrs.Manoban pero nagawang magtabi ni jennie para sa asawa nya na ngayon ay mahimbing paring natutulog. Matapos ang kainan ay nagpasya ng magpaalam ni mrs.Manoban kala jennie, humalik ito sa noo ni lisa.

Mrs.MAnoban: anak uuwi muna si mama ah babalikan ko lang ang papa mo baka namimiss na ko nun e hahaha alam mo naman ayaw na ayaw ng papa mo na nawawala ako sa paningin nya. Gumising ka na dyan anak ah! magpagaling ka. Mahal na mahal ka namen ng papa mo tatandaan mo yan. JENnie ikaw ng bahala ulit sa anak ko ah pero wag mong kalimutan alagaan din ang sarili mo lalo na ang apo ko ah. Kumain ka sa takang oras at....

Jennie: uminom ng vitamins..

Mrs.MAnoban: haha mabuti at alam mo na. Oh sya mga iha mauna na ko ah.

Jisoo: sasabay na po kame ni chaeung tita. Jen kaya mo na ba dito? may mga aasikasuhin pa kase kame e.

Jennie: sige na isabay nyo na si mama ah, kaya ko na toh! mag-iingat kayo.

Chaeung: see you later jen. Twag ka pag kay kelangan ka ah.

JEnnie: oo na sige na! baka marami pa kayong aasikasuhin.

Irene/Seulgi: bye jen. See you later...

Jisoo: (agad kong nilapitan at niyakap ang pinsan ko) jennie be strong ok. Tumawag ka agad pag nagkaprogress ah.. Babalik kame mamaya para magdinner ulit kasabay kayo ni lisa ok. hoy lisa! umayos ka ah..Wag kang makulit dito sa asawa mo ah! miss ka na namen kaya gumising ka na dyan! we love you lisa!

JEnnie: thanks cous! don't worry too much to us..magkkwentuhan lang kame ng asawa ko maghapon dito. Sige na ingat kayo ah.

Nagpaalam na ang lahat kay jennie at kay lisa, masayang bumalik si jennie sa pwesto ni lisa at agad inayos ang kama nya upang itabi sa kama ni lisa at nagsimula na syang magpahinga hawak hawak ang mga kamay ng asawa.