"Sana dokunmak" dedi elinin tersi ile yüzümü okşarken, "günah işlemek gibi. Bile bile ateşe yürümek gibi. Ben gözümü kırpmadan o ateşe atlarım, ama sen yapabilir misin? Benimle yanar mısın Güneş?"
Hayatımı onun ellerine teslim ettiğimi bile bile, b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhaba, ilk bölümü biraz kısa tutmuştum, karakterleri daha iyi tanımanız için herkesten biraz bahsetmeye çalışıyorum, olaylar yakında başlayacak hep böyle devam etmeyeceğiz Yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın💕
Bölüm şarkısı Taylor Swift Wildest Dreams 🎼
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌞🌙
Temmuz 2018
On sekizinci yaş günümü Londra için baya sıcak denebilecek bir temmuz gecesi arkadaşlarımla birlikte Zuma'da kutladıktan sonra, babamdan zar zor aldığım doğum günü hediyem olan, annemin kesinlikle karşı çıktığı kız kıza tatil için hazırlanmaya başladım.
Geçen iki sene içinde artık büyüdüğümü zorla da olsa kabul ediyorlardı sanırım. Kızlarla daha çok çıkmaya başlamış, piyano derslerini azaltmıştım. Abim de artık baba olup kendini ailesine adamış, benim işlerime daha az karışır olmuştu. Sanırım bunun için İdil'i her gördüğümde sarılıp öpmem gerekiyordu.
Her fırsatta abime, hatta anneme bile bana daha az baskı yapmaları gerektiğini uygun bir dille söylüyordu. Kendisi dolu dolu bir üniversite hayatı yaşamış, geniş arkadaş çevresi edinmiş ve bana bunları anlattığında hiç yaşayamayacağımı düşündüğüm şeyler yüzünden bir tarafımın burukluğunu hissetmişti.
Hep İngiltere dışında bir ülkeye gitmem gerektiğini söylüyordu zaten, ama ben o kadar cesur değildim. Hiçbir zaman olmadım. Hayatım ellerimden kayarken bile.
Gece sabaha kadar resim, çizim vesaire yapıyordum, istediğim üniversite için portfolyo hazırlamam gerekti.
Bütün bu karmaşanın içinde iki senedir Türkiye'ye gitmememin de etkisi olacak ki platonik aşkım, ya da takıntım geçmişti. İki sene önce o yaz sonrası eve ağlayarak dönmüş, geri dönmek istemediğimi söylemiştim evdekilere.
Kimse nedenini anlamamıştı tabii ki. Her gün günlüğüme onu yazıyor, aşk acısı çektiğimden yakınıp duruyordum. Bir de kulak misafiri olduğum o konuşma çektiğim acının bir kısmını yaratıyordu.
