"Sana dokunmak" dedi elinin tersi ile yüzümü okşarken, "günah işlemek gibi. Bile bile ateşe yürümek gibi. Ben gözümü kırpmadan o ateşe atlarım, ama sen yapabilir misin? Benimle yanar mısın Güneş?"
Hayatımı onun ellerine teslim ettiğimi bile bile, b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Merhaba, lütfen başlamadan önce oy vermeyi unutmayın. Satır aralarında yorumlarınızı paylaşırsanız çok sevinirim 🎀
Keyifli okumalar 💕
Bölüm şarkısı-Kelly Clarkson Because Of You 🎼
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌞🌙
Nazlı'nın odasına girmeden hemen önce Selin'i çağırmasını söyleyip kapıyı suratına kapattığımda hala gülüyordu. Yatağa oturup tırnaklarımla oynayarak dudaklarımı kemirmeye başladım. Az önce yaşadıklarımın büyüsünden daha ayrılamadan asansör faciasi da üstünü gelince, bir odaya kapanıp günlerce çıkmayasım geliyordu. Karşısında çırılçıplaktım ve yüzüm bile kızarmamıştı.
Eğer böyle gidecekse, değil ipleri onun eline vermek, kollarından başka tutunacak yer aramayacak hale gelirdim ve bir daha beni bırakmaya kalkarsa asla ayakta kalamazdım. Az önce yaşadığımız şey onun için günlük rutin haline gelmişse bile, bende bağımlılık yapacak gibiydi. Kendimi bir şekilde dizginlemem gerektiğini düşünürken kapının arkasından gelen ayak seslerine odaklandım.
Kapı açılır açılmaz yüzümdeki aptal gülümsemeyi silip Selin'in suratının şekilden şekle girmesini izledim. Önce korkuyla beni izledi, baştan aşağıya beni süzerken dudağı yana kıvrıldı, sonra gözleri parlamaya başladı ve kahkaha attı. Bütün bunlara eş zamanlı olarak suratım daha da bozuluyordu.
Nazlı yüzündeki muzip gülümsemeyi toplamaya çalışarak "ne oldu sana?" diye sorduğunda Selin "havuza düştüm falan dersen gülmekten ölürüm" dedi karnını tutup katıla katıla gülmeye devam ederken.
Nazlı'ya ne olur bana inan der gibi bakarken "Havuza düştüm" dedim çatallaşan sesimle. Selin'in fondaki kahkahaları tiz çığlıklara dönüşürken Nazlı kıkırdayarak kollarını önünde kavuşturdu. "Abim mi itti?"
"İtmiş, itmiş belli" dedi Selin iki büklüm halde koltuğa yerleşirken. Nazlı bana daha fazla kıyamıyor olsa gerek, "tamam, dur ben sana bir şeyler ayarlarım" diyerek dolabına yöneldi.
