"Sana dokunmak" dedi elinin tersi ile yüzümü okşarken, "günah işlemek gibi. Bile bile ateşe yürümek gibi. Ben gözümü kırpmadan o ateşe atlarım, ama sen yapabilir misin? Benimle yanar mısın Güneş?"
Hayatımı onun ellerine teslim ettiğimi bile bile, b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Herkese merhaba, sonunda bölüm geldi 💕 Keyifle okuyun, lütfen oy ve yorumları unutmayın
Bölüm şarkısı - Gipsy Kings No Volvere 🎼 (Geri gelmeyeceğim) Şarkı çok güzel, eski bir şarkı. Tüm bölümü bunu dinleyerek yazdım. Çevirisine bakabilirsiniz isterseniz 🎀 İnstagram hesabım: guneshi.sondurmek ekledim bir kısmını.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌞🌙
Zamanının geldiğini nasıl anlarsın? Hani daha fazlasına dayanamam hissi gelir insana, bundan sonra ne olacağını bilmesen bile dayanamayacağından eminsindir. Ben emindim. Yine yanılmışım. Bazı şeylerin sınırı olmadığını çok geç anladım.
Yıkık dökük bir halde içeri girecekken, "Güneş" diye bağırdı arkamdan. Bedenimi ona çevirecek gücüm olmadığından, sadece yerimde kaldım. Bahçe çitinin bir tarafında o, bir tarafında ona arkasını dönmüş ben vardım. Benim bir tarafımda büyük bir aşk, bir tarafımda yalanlar duruyordu. Hangisi ağır basarsa o kazanacaktı ama ben her iki durumda kaybedecektim.
"Babası vurulmuş, o yüzden geldi, yardım istemek için"
Gözlerim ağır ağır kapanırken dudağımın kenarı yukarıya kıvrıldı. Yumruk yaptığım ellerime tırnaklarımı bastırmış, bir şeyler hissetmeye çalışıyordum ama taş kesilmiş gibiydim. Beynim düşünmekten, kalbim atmaktan vazgeçmiş, bedenimi şüürsuzca ortada bırakmışlardı.
"Güneş?" dedi tekrar daha yumuşak bir tonla. "Tamam" "Ne tamam? Kızdın mı bana? Bir an boş bulundum, o halde görünce" "Tamam. Önemli değil. Sorun değil sarılabilirsin" dedim ama arkam dönük, sesim buz gibiydi. Çok şey vardı boğazımda düğüm gibi biriken, benim de sarılmaya deli gibi ihtiyacım olan zamanlar vardı, sen neredeydin diye sorabilirdim, sormadım.
Ben kendimde ona gidecek hakkı bile görmezken, birileri gelip teselliyi onda arayabiliyordu. Benim babam vurulduğunda bana sarıldın mı diyebilirdim mesela, ama uzatmak istemedim. Bu saatten sonra hiçbir şeyin önemi yoktu.
