My pleasure..

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 19

Κεφαλαιο 19

Θα τον σκωτωσω.

Από τα δικα μου χερια θα παει.

Πως τολμαει να με φιλαει;

Σε μια ωρα εχω ραντεβου με τον πανο και αντι να σκεφτομαι τι θα φορεσω σκευτομαι το φιλι του, δηλαδη όχι το πώς με φιλουσε και ποσο μαλακα ηταν τα χειλη του επανω στα δικα μου και πως κρατουσε τα χερια μου, αλλα το γεγονος ότι τολμισε να με ξανα φιλησει.

Πρεπει να σταματησει αυτό..

«θα πηγαινω από τις σκαλες. Τελος.»

«χαχαχ δεν ειναι αυτη η λυση» μου λεει η ευα.

«τοτε ποια είναι;» την ρωταω απεγνωσμενη και πεφτω στο κρεβατι μου

«νεφελη σου αρεσει ο Αχιλλεας; Σκεψου καλα την απαντηση σου. Αν δεν σου αρεσει φροντισε να σε δει με καποιον αλλον για να καταλαβει ότι εισαι αλλου. Αν όμως σου αρεσει, δοκιμασε το ολο αυτό.»

«τι να δοκιμασω; δεν με βλεπει σαν ανθρωπο. Απλα του αρεσω και θελει να κοιμηθει μαζι μου. Και να μου αρεσει ο Μακρης δεν θα πεσω τοσο χαμηλα. Δεν.. θελω να νοιωσω πραγματα για αυτόν και μετα να με βαρεθει. Δεν θελω να πληγωθω παλι.»

«ωραια είναι απλο. Αφου δεν θελεις να ρισκαρεις να πληγωθεις, φροντησε να σε δει με καποιον αλλον.» μου λεει και βγαινει από το δωματιο μου.

_ _ _

Καθομαι με τον πανο εδώ και δυο ωρες στην καφετερια και δεν εχω σταματησει να γελαω. Πραγματικα είναι πολύ αστειος. Δεν εχω σκεφτει τιποτα που να αφορα τον Μακρη, και περναω υπεροχα. Στην αρχη ενοιωθα λιγο αμηχανα μαζι του αλλα όταν αρχισαμε να μιλαμε ειδαμε πως εχουμε πολλα κοινα. Αρεσει και στους δυο μας το σινεμα, τα βιβλια και το καλο φαγητο. Εχουμε πει ιστοριες για τα παιδικα μας χρονια και εμαθα ότι γεννηθηκε στην αθηνα, ειναι μοναχογιος και ειχε ερθει στην θεσσαλονικη μονο για να σπουδασει αλλα η ομορφια της πολης τον κρατησε εδώ.

«τι φαγητο σιχαίνεσαι;»

«φακες» του απανταω με αηδια «εσυ;»

«ρεβίθια» μου απανταει ετοιμος να κανει εμετο.

«χαχαχ είναι πραγματικα απαισια. Τα ετρωγα με το ζορι για να κανω το χαίιρι της μαμας μου»

«δεν μπορω ουτε να τα μυρισω. Στο τελος το καταλαβαν οι δικοι μου ότι δεν θα τα φαω ποτε και σταματησαν να τα φτιαχνουν.» μου λεει και με κοιταει στα ματια

«ξερεις.. δεν περιμενα να περασω τοσο ομορφα σημερα» του λεω με ηλικρίνεια.

«ναι ουτε και γω για να πω την αληθεια.»

«ηταν πολύ ωραια, απλα.. δεν σε βλεπω ετσι όπως θα ηθελες.» του λεω και είναι αληθεια. Μπορει να εχουμε κοινα, να περναμε καλα αλλα δεν νομιζω ότι θα μπορουσα να είμαι σε σχεση μαζι του

«ξερεις, νομιζω πως ουτε και γω σε βλεπω ετσι πλεον. Από όταν αρχισαμε να μιλαμε καταλαβα ότι εχουμε αρκετα κοινα ενδιαφεροντα για να ρισκαρουμε να ειμαστε μαζι και στο τελος να μην πετυχει. Οποτε σου εχω μια προταση» μου λεει με ένα χαμογελο

«τι προταση;» τον ρωταω με περιεργεια

«τι λες να γινουμε κολλητοι;» μου απανταει και κλεινει το ματι του παιχνιδιαρικα.

«χαχαχ συμφωνοι» του λεω και δινουμε τα χερια

_ _ _

Εχω επιστρεψει σπιτι αφου πρωτα τσακωθηκαμε με τον πανο για τον λογαριασμο. μπορει να Κερδισε αλλα υποσχεθηκε ότι την επομενη φορα θα με αφησει να πληρωσω εγω. Ετσι ανανεωσαμε το ραντεβου μας για αυριο τα μεσημερι στο αγαπημενο μου εστιατοριο. Το perfect.

«οποτε σε στειλαμε να βγεις ραντεβου και εσυ τον εκανες φιλο σου;» με ρωταει απεγνωσμενη η ευα.

«ελα τωρα μην το βλεπεις ετσι.» παραπονιεμαι

«τι να πω κοπελα μου. Εσυ εισαι ικανη να γινεις φιλη με ολο τον ανδρικο πλυθησμο προκειμενου να μην μπεις σε σχεση.» αστειευεται.

Μηπως αυτό κανω όμως? μηπως αυτοματα βαζω τους ανδρες που με πλησιαζουν στην ζωνη των φιλων? Το ιδιο εκανα αλλωστε και με τον πετρο. Μολις καταλαβα ότι του αρεσω τον θεώρησα φιλο μου..

~ - ~

Σας ειπα κυριακη αλλα το εβαλα σημερα. αυριο θα μπει το επομενο κεφαλαιο. σας ευχαριστω πολυ για την στηριξη, ειστε ολοι υπεροχοι