My pleasure..

κεφάλαιο 54

κεφαλαιο 54

το ξυπνητήρι μου χτυπαει ασταμάτητα και νοιωθω πολυ κουρασμενη για να παω στην εταιρία. ο αχιλλεας εφυγε τα ξημερώματα απο το σπιτι με αποτελεσμα και οι δυο μας να χρειαζομαστε σιγουρα απο ενα διπλο καφε.. μπορει και δυο 

σηκώνομαι και αρχιζω να ετοιμάζομαι. μαζευω τα μαλλια μου σε μια ψηλή αλογοουρά  φοραω ενα λευκο φορεμα που ερχεται μεχρι το γονατο με μακρύ μανικι. το συνδιαζω με μια μαυρη λεπτη ζωνη για να αναδείξει την μεση μου, βαφομαι σε απαλες αποχρωσεις, βαζω λιγη απο την dior μου  παιρνω το παλτο, την τσαντα μου, φοραω τις μαυρες γοβες μου και φευγω.

μπαινω στο αμαξι και μεχρι να φτασω στην εταιρεια δεν μπορω να βαλω σε τάξη το μυαλο μου. αυτο το ταξίδι στην ιταλια εφερε τα πανω κατω.  

δεν μπορω να ειμαι σιγουρη οτι θα βγω αλώβιτη απο αυτη την ιστορια με τον αχιλλεα η αν θα φαω τα μουτρα μου, αλλα δεν μπορω να αγνοήσω το πως εχω αρχισει να αισθάνομαι οταν ειμαι κοντα του ή οταν τον σκεφτομαι..

παιρνω μια βαθια ανασα και βγαινω απο το αυτοκινητο. χαιρεταω βιαστικά τα κοριτσια στην ρεσεψιον και ανεβαινω στο γραφειο μου για να βαλω σε μια ταξη το χαος απο εγγραφα που σιγουρα με περιμενει και εμενα αλλα και τον αχιλλεα. αφηνω τα πραγματα μου στην καρεκλα ανοιγω τον υπολογιστη μου παραγγελνω δυο διπλα καπουτσινο και αρχιζω την δουλεια. ο αχιλλεας εχει αργησει λιγο να ερθει.

μολις μου φερνουν τους καφεδες, πηγαινω τον εναν στο γραφειο του και ανοιγω το παραθυρο για να αεριστεί ο χωρος. μολις τελειωνω και παω να φυγω πεφτω επανω στο στηθος του αχιλλεα που στεκοταν ακριβως απο πισω μου.

"καλημερα μωρο μου" μου λεει με ενα χαμογελο και με φιλαει

"καλημερα" του λεω απαλα και και μπαινω στην αγκαλια του. εκεινος τυλιγει τα χερια του γυρω απο την μεση μου και με κραταει εκει

"αργησες να ερθεις.."

"συγνωμη δεσποινις παλαιολογου αλλα θες το βραδυ γυρισα αργα σπιτι μου και το πρωι δεν μπορουσα να σηκωθω. δεν θα επαναληφθεί" μου λεει περιπαικτικά 

"το ελπιζω κυριε μακρη." του απανταω με το ιδιο υφος και του δινω ενα φιλι

"ο καφες σου ειναι στον γραφειο. σου πηρα διπλο" του λεω και παω να βγω απο την αγκαλια του. μην ξεχναμε οτι ειμαστε και στην εταιρια

"σε ευχαριστω τον χρειαζομαι." μου απανταει χωρις να με αφηνει 

"πρεπει να με αφησεις να παω στο γραφειο μου. εχουμε πολυ δουλεια σημερα" τον ενημερωνω και τον βλεπω να δυσανασχετεί