My pleasure..

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 21

Κεφαλαιο 21

Από την στηγμη που τον ειδα να καπνιζει και μιλήσαμε δεν με ξανα καλεσε στο γραφειο του. ουτε και εγω θελω να παω. Οσο και να μην θελω να το παραδεχτω το τσιγαρο ταιριαζε πολύ αναμεσα στα σαρκωδη χειλη του και τον εκανε να μοιαζει πιο μυστηριος και αυτο δεν ηταν καθολου καλο.

Συνελθε...

«δεσποινις ειστε ετοιμη;» με ρωταει μολις μπαινει στο γραφειο μου διακοπτοντας ευτυχως τις σκεψεις μου

«μαλιστα» του απανταω και παιρνω τα πραγματα μου.

Καθως περπαταμε καταλαβαινω πως θα πρεπει να μπουμε μαζι στο ανσασερ.

Όχι παλι..

«συμβαινει κατι;» με ρωταει ενώ καταλαβαινει τον λογω που ταραχτηκα. Δεν θα του δωσω την ικανοποιηση να καταλαβει ότι σκεφτηκα το χθεσινο του φιλι.

«όχι όλα καλα» του απανταω και μπαινω πρωτη στο ανσασερ. Εκεινος χαμογελαει πονηρα και με ακολουθει.

Έναν οροφο αργοτερα μπαινει πολύ κοσμος μεσα και αναγκαζομαι να κολλησω επανω του. ολο το πισω μερος του σωματος μου είναι κολλημενο επανω στο σωμα του. τον νοιωθω να τσιτωνεται μεσα στο κουστουμι του και ερχεται ακομα πιο κοντα μου

«ξερω οτι σου αρεσουν τα ανσασερ αλλα κρατα τα προσχηματα. Εχει πολύ κοσμο σημερα» μου λεει στο αυτι μου για να με νευριασει και τα καταφερνει μια χαρα

«δεν μου αρεσουν τα ανσασερ.» μουρμουριζω ενώ περιμενω να φτασουμε επιτελους στο ισογειο

«εγω παλι τα λατρευω» μου λεει κοντα στο αυτι μου και εγω νοιωθω την ανασα του να με γαργαλαει

Όταν επιτελους φτανουμε βγαινω γρηγορα απο το κτηριο. Μολις ανοιγω την πορτα του αυτοκινητου μου με πιανει από το χερι και με σταματαει.

«με το δικο μου αμαξι θα παμε.»

«γιατι;»

«γιατι το λεω εγω δεσποινις» μου απανταει και μου παιρνει τα κλειδια για να κλεισει το αμαξι μου.

«ελα» λεει και μου κανει νοημα να τον ακολουθησω. μολις μπαινουμε στο τζιπ μου δινει πισω τα κλειδια μου. Τα παιρνω και φοραω την ζωνη. Με κοιταει με σηκωμενο το φρυδι

«δεν σας εμπιστευομαι στην οδηγηση προεδρε. Την πρωτη φορα που γνωριστικαμε πηγατε να με τρακαρετε.» του λεω ειρωνικα