κεφαλαιο 41

2.7K 257 14
                                    

Κεφαλαιο 41

Η εβδομαδα εχει περασει αρκετα γρηγορα. Με τον Μακρη δεν εχω τσακωθει και αυτό είναι μεγαλο κατορθωμα. Σημερα είναι πεμπτη βραδυ και το μονο που εχω να κανω είναι να κοιμηθω και να ξυπνησω νωρις το πρωι για να παω στην ιταλια. Ο αχιλλεας μου εστειλε μηνυμα ότι θα περασει να με παρει από το σπιτι για να παμε μαζι στο αεροδρομιο και εγω δεν του εφερα αντιρηση. Εξαλλου με γλυτωνει από τον κοπο να παρω ταξι. Όλα είναι ετοιμα. Η βαλιτσα μου είναι κλειστη διπλα από την πορτα του δωματιου μου και τα ρουχα που θα βαλω κρεμασμενα προσεκτικα.

Εχω πολύ αγχος για αυριο. Μπορει να μου αρεσουν τα ταξιδια αλλα φοβαμαι πολύ τα αεροπλανα.. ελπιζω να πανε όλα καλα

Στριφογυριζω λιγο ακομα στο κρεβατι ωσπου τελικα καταφερνω να κοιμηθω.

_ _ _

Το ξυπνητηρι χτυπαει δυνατα, κατι που σημαινει ότι είναι 4.30 το πρωι και πρεπει να σηκωθω. Παρολο που πιστευα ότι δεν θα ξυπνησω ευκολα τοσο νωρις το πρωι, κλεινω στο δευτερο χτυπημα το ξυπνητήρι και σηκωνομαι γρηγορα από το κρεβατι μου.

Πλενω το προσωπο μου και βουρτσιζω τα δοντια μου. ντουζ δεν προλαβαινω να κανω. Ετσι και αλλιως εκανα εχθες όταν γυρισα από την εταιρια. Βαζω ένα τζιν παντελονι με ένα λαδι πουκαμισο και τις νουντ γοβες μου. το πουκαμισο μου δεν είναι κλειστο μεχρι τον λαιμο, τονιζοντας ετσι το χρυσο κολιε που διαλεξα για σημερα. Κανω ελαφριες μπουκλες στα μαλλια μου και τα αφηνω ελευθερα να πεσουν στους ωμους μου. παιρνω το μαυρο μου τζακετ, την τσαντα και την βαλιτσα μου και τα αφηνω στο σαλονι. Μπαινω στην κουζινα και βλεπω την ευα να πινει καφε.

«τι κανεις ξυπνια στις 5.15;» την ρωταω

«ηθελα να σε χαιρετησω» μου απανταει και μου δινει μια κουπα καφε

«ευχαριστω» της λεω και παιρνω τον καφε μου

«τι ωρα θα ερθει να σε παρει; Στις 7.30 πετατε ετσι;»

«ναι στις 7.30. κανονικα θα πρεπει να ερθει οπου να ναι γιατι πρεπει να κανουμε και τον ελεγχο στο αεροδρομιο.» λεω αγχομενη

«ηρεμισε όλα καλα θα πανε. Και μην φοβηθεις το αεροπλανο. Είναι ασφαλες μεσω» μου λεει γλυκα

«ναι καλα..» μουρμουριζω

«χαχ είναι μικρη η αποσταση. Παρε ένα βιβλιο μαζι σου να διαβασεις για να ξεχαστεις.» μου προτεινει και εγω πηγαινω στην βιβλιοθηκη του σαλονιου για να βρω το αγαπημενο μου.

My pleasure..Where stories live. Discover now