My pleasure..

κεφάλαιο 33

Κεφαλαιο 33

Εχω βαλει να παιζει μια ρομαντικη ταινια και εχω ξαπλωσει στον καναπε μου τρωγοντας πατατακια οταν ακουω το κουδουνι μου να χτυπαει δυο φορες. Σηκωνομαι και πηγαινω να δω ποιος είναι τετοια ωρα. Η ευα εχει κλειδια οποτε αποκλειεται να είναι αυτή.

Ανοιγω την πορτα και κοιταζω με περιεργεια τον επισκεπτη μου

«γεια» μου λεει

«γεια σου Πετρο, πως και από εδώ;» τον ρωταω απορημένη αφου από οσο καιρο τον ξερω ερχεται πρωτη φορα στο σπιτι μου και μαλιστα τετοια ωρα

«εμ.. μπορω να περασω; Εχει κρυο εδώ εξω» μου λεει με ένα χαμογελο στο τελος

«ναι φυσικα. Περνα μεσα.» του λεω και κανω στην ακρη για να μπει. Εκεινη την ωρα χτυπαει το κινητο του

«συγνωμη ένα λεπτο, ο αχιλλεας είναι» μου λεει και το σηκωνει

«ελα» «όχι εγω θα το πω και ας αποφασισει.. αχιλλεα δεν σε αφορα» απανταει και το κλεινει. με κοιταει απολογιτικα

«συγνωμη για αυτό»

«είναι καλα ο φιλος σου;» ρωταω δίθεν αδιαφορα

«ναι.. απλα ζητησα την γνωμη του για κατι και.. ας πουμε ότι δεν συμφωνει και πολύ»

 «μαλιστα.. λοιπον; Πως και ηρθες εδώ τετοια ωρα;» λεω αλλαζοντας θεμα 

«ειδα στην καβα του μαγαζιου μου αυτό το κοκκινο κρασι και.. σε σκεφτηκα» μου απανταει και βγαζει από την σακουλα που κρατουσε ένα ακριβο κοκκινο κρασι

«σε ευχαριστω πολύ πετρο αλλα δεν χρειαζοταν να μπεις σε εξοδα»

«μη το σκεφτεσαι καν» μου απανταει με ένα πλαγιο χαμογελο «ξερεις, σκεφτομουν ότι τοσο καιρο δεν εχουμε βγει οι δυο μας για φαγητο ή ένα ποτο»

«ναι δεν ετυχε» του απανταω και πηγαινω στην κουζινα το μπουκαλι γνωριζοντας ότι με ακολουθει

«τι λες να το κανουμε να τυχει τωρα;» λεει φλερταροντας με και εγω δεν ξερω από πού να φυγω

«χαχ, τωρα τωρα;» λεω αμηχανα

«καλα μπορουμε και αυριο αν θες»

«αυριο το μεσημερι θα ειμαι στους γονεις μου.»

«τοτε το βραδυ» επιμενει

«πετρο δεν-»

«ελα τωρα, σιγα. για ένα ποτο θα παμε σαν δυο..»