My pleasure..

κεφαλαιο 48

Κεφαλαιο 48

Είναι 20.00 το απογευμα και ειμαστε ξεπλωμενοι στο κρεβατι μου αγκαλια. Εχει τα χερια του γυρω από την μεση μου και εγω ακουμπαω τα δικα μου απαλα στο στηθος του. λατρευω τα τατουαζ του, μου αρεσει πολύ να περναω τα δαχτυλα μου πανω από το μαυρο μελανι. Μετακινω το χερι μου και πειραζω τα χελιδονια που εχει στο στομαχι του.

«τι;» τον ρωταω αφου τοση ωρα με κοιταει χωρις να μου λεει κατι

«τιποτα μωρο μου, συνεχισε. Μου αρεσει αυτό που κανεις» μου απανταει και κλεινει ευχαριστημενος τα ματια του. εγω χαμογελαω και του αφηνω ένα φιλι στον λαιμο.

«αχιλλεα; κοντεβει να βραδιασει» τον ενοιμερωνω

«μμ..» μουρμουριζει χωρις να ανοιξει τα ματια του

«δεν θα σηκωθουμε;» τον ρωταω και χαιδευω απαλα το μαγουλο του

«θες να παμε καπου;» με ρωταει και ανοιγει τα ματια του

«δεν ξερω.. ισως μια βολτα;»

«δεν εχω προβλημα» μου απανταει και με φιλαει

«αυριο φευγουμε» του λεω στεναχωριμενα

«θες να κατσουμε κι άλλο; Μπορω να το κανονισω»

«θελω, αλλα πρεπει να γυρισουμε στην θεσσαλονικη. Εχουμε δουλειες» του θυμιζω

«νομιζω ότι το αφεντικο σου δεν θα εχει προβλημα να σου δωσει μια βδομαδα αδεια» μου λεει και χαμογελαει πονηρα

«μπα, είναι στριμμενος, σιγα μην μου δωσει» του λεω

«ε όχι και στριμμενος μωρο μου» μου λεει και φιλαει τον λαιμο μου. εγω γελαω και αυτος με κολλαει επανω του

«θες να γυρισουμε με το πλοιο;» μου προτεινει

«γιατι;»

«επειδη φοβασαι τα αεροπλανα»

«όχι.. εξαλλου εχουμε ηδη κλεισει τα εισιτηρια. Δεν πειραζει»

«όταν φοβασαι κατι θελω να μου το λες. Ενταξει;» μου λεει σοβαρος

«αν είναι κατι που σε αφορα, θα σου το λεω»

«ότι εχει να κανει με εσενα με αφορα» μου απανταει χωρις να αφηνει τα ματια μου. χτυπαει το κινητο μου ξανα και απομακρυνομαι από την αγκαλια του για να το σηκωσω. Φοραω την ρομπα μου και απανταω

«ναι;»

«γεια σου νεφελη»

«ελα πετρο» λεω και βλεπω τον αχιλλεα να σφιγγει το σαγονι του