My pleasure..

κεφάλαιο 34

Κεφαλαιο 34

Ας ανοιξει η γη να με καταπιει , τι περιμενει; Ο αχιλλεας εμαθε ποια ειμαι και ηρθε να μου αποδιξει ότι δε μπορω να τον κοροιδεψω. Αυτος ο πετροπουλος φταιει για όλα. αν δεν ανοιγε το στομα του ο αχιλλεας δεν θα εμπαινε σε υποψιες.

«παρομοίως κυριε μακρη» λεω με σταθερη φωνη χωρις να κομπιαζω και απορω με τον εαυτο μου που δεν το εχει βαλει ακομα στα ποδια.

« ας  περασουμε στην τραπεζαρια. Είναι όλα ετοιμα» λεει η μητερα μου και ο μακρης συνεχιζει να με κοιταει

«μετα από εσας κυρια μου» μου λεει και με προτρεπει να προχωρισω εγω πρωτη. Τον κοιταω και χωρις να φερω αντιρηση προχωραω.

Θεε μου τι θα κανω; Θα με απολυσει αφου πρωτα με ξεσκεσπασει μπροστα σε ολο τον κολοσσο. Δεν του αρεσουν τα ψεματα.. μου το ειχε τονισει ο πατερας του πριν ερθει ο αχιλλεας στο γραφειο..

«νεφελη μου;» μου λεει η μαμα μου

«ναι;» λεω αφηριμένη

«καθισε αγαπη μου και εσυ» μου λεει και καταλαβαινω πως ολοι εχουν καθισει στην τραπεζαρια και εγω στεκομαι ορθια λιγο πιο διπλα.

«ναι, ναι συγνωμη» λεω απαλα και καθομαι διπλα τον μακρη, αφου η καλη μου μαμα εβαλε το πιατο μου εκει. εκεινος δεν λεει κατι και με κοιταει. Δεν μπορω να καταλαβω αν θελει να με πνιξει η να με ειρωνευτει που με ξεσκεπασε. Μαλλον και τα δυο..

«λοιπον κυριε μακρη, μου ειπατε ότι δεν ασχολειστε με ξενοδοχιακες μοναδες, πως και θελετε να επενδυσετε τωρα σε κατι τετοιο;» τον ρωταει ο πατερας μου

«η αληθεια είναι κυριε παλαιολογου, πως θα ηθελα να επεκταθω σε κατι καινουριο. Ηθελα από καιρο να κανω αυτή την κινηση αλλα νομιζω πως τωρα είναι η καταλληλη στηγμη.» του λεει κοιταζοντας εμενα στο τελος

Τι επενδυσεις λεει; Δεν υπαρχει περιπτωση να ηρθε απλα για επενδυσεις εδώ. Και φυσικα δεν υπαρχει περιπτωση να αφησω τον πατερα μου να συνεργαστει με αυτόν. Αχ πως τα εχω κανει ετσι. Αν ελεγα από την αρχη στον πατερα μου σε ποιον κολοσσο δουλευω και πως λενε το αφεντικο μου τωρα ο αχιλλεας δεν θα ηταν εδώ . πρεπει να μιλησω στον πατερα μου..

«πιστευω» συνεχιζει «πως αν εγω βαλω το κεφαλαιο και εσεις την γνωσεις σας, μπορουμε να κανουμε πολλα πραγματα»

«αφηστε τα αυτά για μετα το φαγητο» τους λεει η μαμα μου με ένα χαμογελο

«εχετε δικαιο» της απανταει αυτος με ένα πλαγιο χαμογελο και γυριζει σε εμενα