My pleasure..

κεφάλαιο 38

κεφαλαιο 38

«πολύ νοστιμο το φαγητο παιδια μπραβο» μας λει ο κωνσταντινος

«σε ευχαριστω πολύ φιλε, εγω τα εκανα όλα ετσι και αλλιως» του απανταει ο αχιλλεας

«Μαζι το φτιαξαμε το φαγητο» του τονιζω

«εσυ προσπαθησες να φτιαξεις μια σαλτσα που στο τελος την κατεστρεψες με το αλατι. Αυτό δεν σημαινει ότι μαγειρεψες» μου λεει χαλαρος ξεροντας ότι θελω να του ορμιξω και να του χαλασω αυτό το ομορφο προσωπο. Και αυτό ετοιμαζομαι να κανω όταν η δαναη μου πιανει το χερι και με αναγκαζει να κατσω στην θεση μου. ο Μακρης το απολαμβανει και πινει λιγο από το κρασι του

«ας μιλησουμε για κατι άλλο.» προτεινει η δαναη

«ναι, νεφελη μου τι θες να κανουμε στα γενεθλια σου;» ρωταει η ευα

«ποτε είναι τα γενεθλια σου;» ρωταει ο πετρος

«την κυριακη είναι, αλλα δεν θα κανουμε κατι. Θα ειμαι ιταλια το ξεχασατε;» τους υπενθυμιζω

«ναι σωστα» λεει η δαναη

«γιατι θα πας στην ιταλια;» με ρωταει ο πετρος με ενδιαφερον και βλεπω τον Μακρη να δυσανασχετει

«θα παει μαζι μου.. για δουλεια» του απανταει ο αχιλλεας

«χμ.. ισως περασω από εκει για να σου ευχηθω» μου λεει εκεινος

«από πού; από την ιταλια;» απανταει ο αχιλλεας εκνευρισμενος

«ναι γιατι;» του λεει ο πετρος με το ιδιο υφος

«δεν είναι αναγκη πετρο μου, παντως ευχαριστω» του λεω ευγενικα μπας και σταματησουν αυτοι οι δυο να τρωγονται χωρις λογο.

τα παιδια προσπαθουν να ανοιξουν άλλο θεμα συζητησης και μπορω να πω ότι τα καταφερνουν αφου λιγο αργοτερα μιλαμε για ασχετα θεματα και γελαμε. Ο αχιλλεας κοιταει περιεργα καποιες φορες τον πετρο όταν εκεινος μου μιλαει αλλα δεν λεει κατι, ευτυχως.

γυρω στις 17.00 αποφασιζουμε να δουμε ταινια

«εγω δεν βλεπω θριλερ» τους ανακοινωνω και καθομαι στον καναπε

«γιατι φοβασαι;» με ρωταει ο πετρος με ένα χαμογελο και καθεται διπλα μου

«εννοειτε» του λεω

«εγω δεν βλεπω ρομαντικη» λεει ο αχιλλεας και καθεται απεναντι μου

«ας δουμε κωμωδια βρε παιδια» λεει ο σωτηρης.