My pleasure..

κεφάλαιο 26

Κεφαλαιο 26

Η ωρα εχει περασει και ηρθε η στιγμη να σχολασω. Ολη μερα δεν με ζητησε καθολου και δεν μου ανέθεσε καμια δουλεια. Παιρνω μια βαθια ανασα και αφου μαζεψω τα πραγματα μου πηγαινω στο γραφειο του. χτυπαω την πορτα δυο φορες και μολις μου δινει την αδεια μπαινω μεσα.

Τον βλεπω να είναι χωμένος μεσα σε φακελους και ντοσιε ενώ πολλα από αυτά είναι διασκορπισμένα στο πατωμα, κανοντας τον χώρο να μοιαζει σαν βομβαρδισμένος.

«κυριε μακρη όλα καλα;» τον ρωταω και τον πλησιαζω. Αφηνω το παλτο και την τσαντα μου στην καρεκλα και σηκωνω από το πατωμα μερικα πεταμενα χαρτια

«όλα καλα» μουρμουριζει ενώ εγω αφηνω τα χαρτια στο γραφειο

«ψαχνετε κατι;»

«ναι, αλλα θα το βρω μονος μου»

«μα εχετε ανακατέψει ολους τους φακελους. Αφηστε με να σας βοηθησω» του λεω και τον κοιταω. Σηκωνει τα ματια του και με κοιταει. Τα ματια του προδιδουν ότι ξενύχτησε, αλλα ακομα και ετσι θες να τα κοιτας.

«όχι. Θελω να το βρω μονος.» μου λεει και συνεχιζει να ψαχνει τα χαρτια του αγνοωντας με.

«όπως θελετε λοιπον. Καλο ψαξιμο» του λεω εκνευρισμενη και βγαινω από το γραφειο

Αν θελει να φαει την μερα του ψαχνοντας ας το κανει!

_ _ _

Μολις μπαινω στο σπιτι βλεπω στο σαλονι την ευα και την δαναη

«βρε καλος την» μου λεει ειρωνικα η ευα

«γεια σας κοριτσια» λεω και καθομαι αφου τις φιλαω στο μαγουλο.

«γεια σου και εσενα. Λοιπον; Που ησουν ολο το βραδυ;» με ρωτανε και εγω δεν απανταω. Δεν ξερω πως θα το παρουν..

«νεφελη που ησουν;»

«λοιπον.. κοιμηθηκα με καποιον εχθες..»

«με ποιον;» με ρωτανε ταυτοχρονα σοκαρισμενες

«με τον πανο; Μα ειχες πει ότι τον βλεπεις φιλικα» συνεχιζει η ευα

«α όχι αποκλειεται. Με τον πετρο θα ηταν. Αλλα πως τελικα-»

«με τον αχιλλεα» λεω αρκετα δυνατα ωστε να της διακοψω. Με κοιτανε απορημένες.

«περασα το βραδυ μου με τον Αχιλλεα Μακρη, το αφεντικο μου.» τους λεω και αρχιζω να αντιλαμαβανομαι το ποσο λαθος εκανα που δεχτηκα.

«τι πραγμα;»

«μα πως;»

«εχει σημασια το πώς;» τους ρωταω και σηκώνομαι από την θεση μου. παιρνω τα πραγματα μου και ανεβαινω στο δωματιο μου. μολις βγαζω τα παπουτσια μου ανοιγει η πορτα και μπαινουν μεσα τα κοριτσια.

«ειστε μαζι τωρα ή κατι τετοιο;» με ρωταει η δαναη

«όχι. Όχι δεν ειμαστε μαζι. Εγινε μια φορα και δεν θα ξανα γινει. Το ξεκαθαρισαμε. Από εδώ και περα θα είναι σαν να μην εγινε ποτε τιποτα μεταξυ μας. Θα σταματησει να με ενοχλει. Αρχισε μαλιστα από σημερα.»

Τους λεω και αρχιζω να βγαζω τα ρουχα μου φοροντας τις φορμες μου

«τι εννοεις;» με ρωταει η ευα

«δεν μου μιλαει. Ολη μερα δεν μου ανέθεσε τιποτα και δεν με αποσχόλησε καθολου. Για να καταλάβετε εψαχνε κατι χαρτια και αντι να μου το πει για να του τα δωσω εγω, προτίμησε να κανει ανω-κατω ολο το γραφειο του! δεν θελει πλεον σχεσεις μαζι μου και ειναι φανερο.»

«και εσυ;»

«τι εγω;»

«πως εισαι; Εννοω ότι δεν συνηθίζεις να κοιμασαι με καποιον για ένα βραδυ. Για την ακριβεια ειχες να κοιμηθεις με καποιον από τοτε που χωρισες με τον Μιχαλη..»

«δεν ξερω.. νομιζω ειμαι καλα. Αυτό ηθελα εξαλλου. Να σταματησει να με ενοχλει, να με νευριαζει, να με τρεχει στην δουλεια και να με φλερταρει. κοιμηθηκα μαζι του και εγινε αυτό που ηθελα. σταματησαν τα παντα. Αρα πρεπει να ειμαι χαρουμενη ετσι;»

«και.. οτι εγινε εχθες το εκανες μονο και μονο για να σε αφησει ησυχη;»

«ναι. ναι μονο για αυτο.» «κοριτσια συγνωμη αλλα.. ειμαι πραγματικα κουρασμενη. Θελω να κοιμηθω νωρις.»

«ενταξει. όπως θες» μου λεει η ευα

«θα μιλησουμε αυριο» συνεχιζει η δαναη και βγαινουν από το δωματιο μου αφηνοντας με μονη.

Το χθεσινο βραδυ δε κοιμηθηκα καθολου με αποτελεσμα να ειμαι τωρα πραγματικα εξαντλημενη. Ξαπλωνω στο κρεβατι μου και μπαινω μεσα στα ζεστα μου παπλωματα όταν μου ερχεται μυνημα στο κινητο

'εχθες μπορει να την γλυτωσες αλλα αυριο θα βγουμε για φαγητο. Μη κανονισεις τιποτα.    Πανος'

'ενταξει ελα από το γραφειο στις 4 να με παρεις'

Αφηνω το κινητο μου στο κομοδινο και μολις ακουμπαω το κεφαλι μου στο μαλακο μου μαξιλαρι ο υπνος με παρασερνει χωρις να το καταλαβω, χαριζοντας μου ένα βραδυ γεματο από φωτεινα πρασινα ματια..

~ - ~