[Unicode]
အခန်း ၆၇၃ ကုနင်းနိုင်ပြီ
အင်တာနက်အသုံးပြုသူများကတော့ တိုက်ရိုက်ထုတ်လွှင့်မှုကို ကြည့်ကာ စိတ်ပျက်သွားခဲ့ကြသည်။
“မဖြစ်နိုင်တာ! ကျောက်တုံးတစ်တုံးပဲဖြစ်နေတာလား!”
“စိတ်ပျက်စရာပဲ!”
“ဟေ့၊ ကျောက်အလောင်းအစားလုပ်တယ်ဆိုတာ ဆိုးကျိုးများလွန်းတဲ့ ကစားပွဲတစ်ခုပဲ။ ကျောက်စိမ်းဖြတ်နိုင်ဖို့ဆိုတာ အရမ်းအရမ်းကို ခက်တာ။ မဟုတ်ရင် ကျောက်စိမ်းတွေ ဘာလို့ ဒီလောက်ဈေးကြီးနေတော့မလဲ။”
“ဟုတ်တယ်။ ဒီကျောက်ရိုင်း၃တုံးထဲမှာ ကျောက်စိမ်းတစ်တုံးပါနေရင်ကို အရမ်းကောင်းနေပြီ။”
ထိုစကားကြောင့် ပြစ်တင်နေမှုများ တစ်ဖန်ပြန်လည်ရပ်စဲသွားသည်။
ကုနင်း သူမ၏ဒုတိယကျောက်ရိုင်းတုံးကို ဖြတ်တော့မည့်အချိန်တွင် ဝူယွီပင်း၏ ပထမကျောက်ရိုင်းထံမှ အစိမ်းရောင်ထွက်ပေါ်လာခဲ့သည်။ ၎င်းမှာ သန့်စင်လှသည့် အစိမ်းရောင်မဟုတ်သော်လည်း ကျောက်စိမ်းတော့ဖြစ်နေစဲပင်။
“အစိမ်းရောင်ပေါ်လာပြီ။” ကျောက်ဖြတ်သူက စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် အော်လိုက်သည်။
ထိုအသံကြောင့် ဝူယွီပင်း အလွန်ဝမ်းသာပျော်ရွှင်သွားတော့သည်။
“ဘာ? အစိမ်းရောင်ပေါ်လာပြီလား?” ကုနင်းကို ထောက်ခံပေးကြသည့် ထန်ဟိုင်ဖုန်းနှင့် အခြားလူများသည်တော့ ပိုလို့ပင် စိုးရိမ်ပူပန်လာကြတော့သည်။
လင်ရှောင်းထင်၊ ကျိုးကျန်းဟုန်နှင့် ထန်ကျားခိုင်တို့သာ အေးဆေးတည်ငြိမ်နေကြစဲဖြစ်သည်။
ဘေးမှကြည့်ရှုနေသူများကလဲ ကုနင်းအပေါ်ထားရှိသည့် အမြင်များပြောင်းလဲလို့လာနေပေပြီ။
“ကြည့်ရတာ မိန်းကလေးကုက လူကြီးမင်းဝူကို မမှီဘူးပဲ။”
“သူမနိုင်မယ်လို့ ငါထင်ထားခဲ့တာ။”
တိုက်ရိုက်ကြည့်ရှုသူများထဲမှ အချို့သူများမှ တစ်ဖန် အပြစ်တင်ဝေဖန်မှုများ ပြုလုပ်လာကြပြန်သည်။
