[Unicode]
အခန်း ၇၈၀ ကီရင်းဂိုဏ်းက နင်တို့ကို ကာကွယ်ပေးမှာမဟုတ်ဘူး
မကြာခင်တွင်ပဲ လူမိုက်အားလုံး မြေပေါ် အမှောက်သိပ်နိုင်သွားကာ နာကျင်စွာအော်ဟစ်သံများသာ ပျံ့လွင့်လို့နေတော့သည်။
“ကုနတ်ဘုရားမကတော့ အံ့ဖွယ်ပဲ!”
“ငါတို့သုံးယောက်က တစ်ယောက်တည်းကို အတူအနိုင်ယူနေရတဲ့အချိန် မင်းကတော့ တစ်ခါတည်း ငါးယောက်တောင် အနိုင်ယူနိုင်တာပဲ!”
“ဒီလောက်က မပြောပလောက်ပါဘူး။ ကုနတ်ဘုရားမဆိုတာ လုံခြုံရေးတစ်ဖွဲ့လိုက်ကြီးကိုတောင် တစ်ယောက်တည်း အနိုင်ယူနိုင်ခဲ့တဲ့သူပဲကို!”
“ဟုတ်သားပဲ!” ထုံချောင်တို့သုံးယောက်သား ကုနင်းကို ချီးမွမ်းပြောဆိုနေကြကာ ကုနင်းကတော့ ပြုံးရုံသာပြုံးပြီး ဘာမှပြန်မပြောပေ။
“မင်းတို့ ငါတို့ဘယ်သူလဲဆိုတာသိရဲ့လား? ငါတို့က ကီရင်းဂိုဏ်းသားတွေပဲ။ မင်းတို့ ငါတို့ကို ထိခိုက်အောင်လုပ်ရဲမှတော့ ကီရင်းဂိုဏ်းက မင်းတို့ကို အလွတ်ပေးမှာမဟုတ်ဘူး!” လူမိုက်တစ်ယောက်က အခြေအနေကို နားမလည်စွာ ခြိမ်းခြောက်လိုက်သည်။
သူတို့က ရဲများဆိုလျှင်တောင် ကီရင်းဂိုဏ်းကတော့ အာဏာမရှိသေးသည့် ရဲအရာရှိအငယ်လေးတွေကို ဂရုစိုက်လိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။
“အိုး၊ တကယ်လား?” ကုနင်း နှာခေါင်းရှုံ့လိုက်ကာ၊ “မင်းတို့က ကီရင်းဂိုဏ်းသားတွေမှန်း ငါသိတာပေါ့၊ ဒါပေမယ့် မင်းတို့က ဂိုဏ်းရဲ့အမှိုက်သာသာလူတွေပါ။ ကီရင်းဂိုဏ်းက မင်းတို့ကို ကာကွယ်ပေးနေမှာမဟုတ်ဘူး။”
“မင်း…”
ကုနင်း၏စကားကြောင့် လူမိုက်များ ထိတ်လန့်တုန်လှုပ်သွားကြသည်။ သူတို့က အခြားလူများကို ကီရင်းဂိုဏ်းနာမည်သုံးကာ အနိုင်ကျင့်နေကြပေမည့် တကယ်တမ်း သူတို့အဖမ်းခံလိုက်ရလျှင် ကီရင်းဂိုဏ်းက သူတို့ကိုကာကွယ်ပေးလိမ့်မည်မဟုတ်ပေ။ အခုတော့ ကုနင်းမှာ သူတို့ကို သူမစိတ်တိုင်းကျ အပြစ်ပေးနိုင်သည့် အရည်အချင်းရှိကြောင်း ယုံကြည်သွားကြပေပြီ။
