[Unicode]
အခန်း ၇၆၄ လူတစ်ယောက်ကို သတ်ခြင်း
သေနတ်သမား အနည်းငယ်ကြောက်ရွံ့လာမိသော်လည်း ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် သူက သေချာလေ့ကျင့်ထားသည့် ကြေးစားတစ်ယောက်ဖြစ်တာကြောင့် မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပဲ စိတ်ကိုတည်ငြိမ်အောင် လျှော့ချနိုင်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ဒီကောင်မလေးကိုတော့ သူပေါ့ပေါ့တန်တန် ထပ်မတွေးရဲတော့ပေ။ သူ့ကို ထိုမိန်းကလေးက သူမဘာသာ သတ်နိုင်တယ်လို့ ယုံကြည်ချက်ရှိနေတယ်ဆိုမှတော့ သာမာန်မိန်းကလေးမဖြစ်နိုင်ပေ။
ကုနင်း သေချာပေါက် သူ့ကိုသတ်နိုင်လောက်မည်ဟု သေနတ်သမား မယုံကြည်သေးသော်လည်း အခုကစပြီး သတိကပ်ထားသည်ကတော့ အကောင်းဆုံးပင်။
ကုနင်း သူ့ကိုမသတ်နိုင်ခင် သူအရင်ဦးအောင် သူမကို သတ်ဖို့ကြိုးစားရန် တွေးလိုက်မိသည်နှင့် ချက်ချင်း သူ့သေနတ်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပေမည့် တစ်ချိန်တည်းမှာပဲ ကုနင်းကလဲ စတင်တိုက်ခိုက်လာခဲ့သည်။
ထိုအချင်းအရာကြောင့် သေနတ်သမားက ချက်ချင်း ခပ်ကွာကွာသို့ ပြန်ဆုတ်ကာ ကုနင်းကို ထပ်ပြီးပစ်ဖို့ လုပ်လိုက်ပေမည့် ကုနင်းကတော့ သူ့ကို သေနတ်ခလုတ်အားနှိပ်နိုင်ဖို့ရန်ပင် အခွင့်အရေးမပေးခဲ့ပေ။ သူမက ဆက်တိုက်တိုက်ခိုက်နေတာကြောင့် သူ့သေနတ်ကို ဘယ်လိုမှပစ်မှတ်ရောက်အောင် မချိန်နိုင်ပေ။ သူမကို သေနတ်နှင့်မချိန်နိုင်မှတော့ ပစ်လိုက်လို့လဲ အလကားသာဖြစ်ပေမည်။
ကုနင်းလို ကောင်မလေးတစ်ယောက်က ဒီလောက်မြန်မြန်ဆန်ဆန်လှုပ်ရှားနှင့် ပြင်းပြင်းထန်ထန် တိုက်ခိုက်နိုင်သည့်အတွက် သေနတ်သမားအလွန်အံ့အားသင့်နေမိသေးသည်။ ဒီတော့မှ သူလဲ တကယ့် အသတ်လုပြိုင်ပွဲတစ်ခုကို ရင်ဆိုင်နေရခြင်းဖြစ်မှန်း သတိပြုမိသွားတော့သည်။
ထိုလူကို အနိုင်ယူဖို့ရန် ကုနင်းအတွက် အချိန်သိပ်မပေးရဘဲ မကြာခင်တွင်ပဲ ထိုလူ၏လက်မောင်းကို ချိုးနှင့်ခြေချင်းဝတ်ကို ကန်ချိုးလိုက်တော့သည်။ သူမ ထိုလူ၏လက်မောင်းကို မချိုးခင် ထိုလူ့အော်သံက တခြားလူများကို မဆွဲဆောင်မိသွားနိုင်စေရန်အတွက် ပါးစပ်ကို တင်းတင်းပိတ်လိုက်သေးသည်။
