[Unicode]
အခန်း ၇၂၁ လက်စားချေပြီ!
ကုနင်းကိုယ်တိုင် မပြောပြခင်အထိ ထန်ယွင်ဟန်နှင့် ထန်ယွင်ရုန်တို့ အကြောင်းရင်းကို မခန့်မှန်းနိုင်ခဲ့ကြပေ။
“သူတို့ အချိန်ခဏလောက်တော့ ထန်ဟွမ်ကို မကောင်းကြံဖို့ ရပ်ဆိုင်းသွားတာမျိုး မဟုတ်ရင် တစ်ခါတည်းနဲ့ အပြည့်အဝ လက်ဦးမှုရယူလာတာမျိုး ဖြစ်လာနိုင်မယ်လို့ ထင်တယ်။” ကုနင်း ဆက်ပြီး ပြောလိုက်သည်။ “ဒုတိယတစ်ခုက ပိုပြီးဖြစ်နိုင်ချေများတယ်လို့လဲ ထင်တယ်။ နောက်ထိ အချိန်ဆွဲနေတာထက် ခပ်စောစော လက်ဦးမှုယူလိုက်တာက ပိုကောင်းမှာလေ။ အဖေနဲ့ အဖိုး ဘယ်အချိန် ပြန်သတိရလာနိုင်လဲဆိုပြီးမှ သူတို့မသိနိုင်တာ။”
ထန်ယွင်ဖန်းနှင့်ထန်ဟိုင်ဖုန်း ပြန်သတိလည်လာမှသာ သူတို့အကြံအစည်ကို အကောင်အထည်ဖော်ပါက ယခုအခြေအနေထက် ပို၍ပင် ခက်ခဲသွားပေလိမ့်မည်။
ကုနင်း၏အကြံဉာဏ်ကို အားလုံးလဲ လက်ခံကြကာ သတိနှင့်နေလိုက်ကြသည်။
မကြာခင်တွင်ပဲ ယန်ဝေ့လွင်ထံမှ ဖုန်းခေါ်မှုကို ထန်ယွင်ဟန် လက်ခံရရှိလိုက်ကာ သတင်းအချက်အလက်ပေါက်ကြားစေသည့် လူသည် မနေ့မနက်ခင်းကတည်းက Mနိုင်ငံသို့ ထွက်ပြေးသွားပြီဖြစ်ကြောင်း အကြောင်းကြားလာခဲ့သည်။
Mနိုင်ငံသည် နိုင်ငံကြီးတစ်နိုင်ငံဖြစ်တာကြောင့် ထိုလူကို ရှာတွေ့ဖို့ရန် အလွန်ခက်ခဲပေမည်။ သို့ပေမည့် ဘယ်လောက်ပဲ ခက်ခက် ထိုလူသည် နောက်ကွယ်မှ ကြိုးကိုင်သူ၏လက်ထောက်တစ်ယောက်ဖြစ်နိုင်တာကြောင့် သူ့ကို ဖမ်းမိဖို့လိုအပ်နေဆဲပင်။
ည၉နာရီခန့်တွင်တော့ ကုနင်းနှင့် လင်ရှောင်းထင်တို့ ဆေးရုံမှ ပြန်ထွက်လာခဲ့ကာ အိမ်သို့တန်းမပြန်သွားသေးဘဲ ဖန်ရွှယ်ချင်ထံသို့သာ သွားခဲ့ကြသည်။
သူတို့ဆေးရုံသို့ မလာခင်ကတည်းက ကုနင်းက ကေကို ဖန်ရွှယ်ချင်၏ဖုန်းနံပါတ်ကိုရှာပြီး သူမဖုန်းမှတစ်ဆင့် တည်နေရာကို စစ်ရန် ပြောထားပြီးဖြစ်သည်။ ကံကောင်းစွာဘဲ ဖန်ရွှယ်ချင်၏ဖုန်းသည် အင်တာနက်ချိတ်ထားချိန်ဖြစ်တာကြောင့် ကေ့အနေနဲ့ သူမ၏တည်နေရာအတိအကျကို အလွယ်တကူပင် ရရှိသွားခဲ့သည်။
