[Unicode]
အခန်း ၇၅၉ ခွေးနှင့်ကျားယှဉ်သော်
“ဟုတ်ပါပြီ၊ ကျွန်မတစ်ယောက်ပဲ သိပါ့မယ်။” ထန်ရှင်းယွဲ့ပြန်ဖြေလိုက်သည်။
ဒါပေမယ့် သူမနှင့်မီကျားမိန်က ရင်းနှီးလှသည်လဲ မဟုတ်တာကြောင့် သေချာပေါက် သတိနှင့်နေဦးမည်ဖြစ်ကာ သူတို့အချင်းအချင်းကြား လျှို့ဝှက်ချက်များဝေမျှနိုင်သည့် အခြေအနေမျိုးရှိနေပြီဟုလဲ မယုံကြည်သေးပေ။
မီကျားမိန်က ထန်ရှင်းယွဲ့ကို ခဏမျှစိုက်ကြည့်နေပြီးနောက် စိတ်မသက်မသာအပြုံးမျိုးပြုံးလိုက်ကာ၊ “အမှန်အတိုင်းပြောရရင် ငါမင်းကိုအရမ်းသနားမိတယ်။”
“ဘာလို့လဲ?” မီကျားမိန်ဘာအကြောင်းပြောချင်လဲ ထန်ရှင်းယွဲ့နားလည်ပေမည့် မသိသလိုသာ ဟန်ဆောင်ခဲ့သည်။
“ဟမ်…” ထန်ရှင်းယွဲ့ဘယ်လိုတွေးနေလဲဆိုသည်ကို မီကျားမိန်လဲ နားလည်ပေသည်။ ထန်ရှင်းယွဲ့အနေနှင့် သူမကို သင်္ကာမကင်းဖြစ်နေသည်ကလဲ နားလည်ပေး၍ရပေသည်။
မီကျားမိန်က နောက်ထပ်စကားဆက်မပြောခင် အရက်တစ်ငုံလောက်သောက်လိုက်ကာ၊ “မင်းအဖေက မင်းအပေါ် မမျှမတဆက်ဆံလွန်းလို့ သနားမိတာပေါ့။”
“ကျွန်မအဖေသာ ရှင်ပြောနေတာတွေ ပြန်ကြားသွားရင် ရှင့်ကိုဒေါသထွက်သွားမှာ မကြောက်ဘူးလား?” ထန်ရှင်းယွဲ့ မီကျားမိန်ကို စွေကြည့်လိုက်သည်။ မိကျားမိန်က သူမအဖေကိုယ်စားသူမကိုစမ်းသပ်နေတာများလား? ဒီလိုသာဆိုရင်တော့ တော်တော်လေးရွံ့စရာကောင်းပေမယ့် ဒါမျိုးအများကြီးကြုံဖူးပြီးသားဖြစ်သည်။
“မင်းသာမပြောရင် သူသိစရာအကြောင်းမရှိပါဘူး။” မီကျားမိန်ပြန်ပြောလိုက်သည်။ ဒီစကားတွေကို သူမဘာသာတော့ ထန်ဝေ့ရုန်ကို ပြန်ပြောစရာအကြောင်းမရှိပေ။ “မင်း ငါ့ကိုမယုံမှန်းသိပါတယ်။ ဒီအတိုင်းနားထောင်ရုံ နားထောင်ကြည့်ပေါ့။”
ထန်ရှင်းယွဲ့ ဘာမှပြန်မပြောတော့ဘဲ မီကျားမိန်ကိုသာ စိုက်ကြည့်နေလိုက်တော့သည်။
“ထန်ရှင်းကျဲ့နဲ့ မင်းအဖေက ဘယ်လိုလူစားမျိုးတွေလဲဆိုတာ ငါတို့နှစ်ယောက်လုံး သိကြတာပဲ။ မင်းအဖေ မင်းအပေါ်ဆက်ဆံတဲ့ပုံစံကို ငါသဘောမကျပေမယ့် ငါ့အနေနဲ့လဲ ဘာမှမလုပ်ပေးနိုင်ဘူး။ ငါလဲ မိန်းမတစ်ယောက်ဖြစ်သလို ငါ့အဖေကလဲ မင်းအဖေမင်းကိုဆက်ဆံသလိုမျိုးပဲ ငါ့ကိုဆက်ဆံခဲ့တယ်။ သူက ငါ့မောင်ကျောင်းဆက်တက်နိုင်ဖို့အတွက် ငါ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုရောင်းစားခဲ့တယ်။ ဒါကြောင့် မင်းကို ကိုယ်ချင်းစားမိလို့ ကူညီပေးချင်ရုံပါ။” မီကျားမိန်၏ပုံစံမှာ အလွန်ရိုးသားနေဟန်ပေါ်သည်။
