[Unicode]
အခန်း ၇၃၈ ဟဲစစ်ရင်နှင့်အပေးအယူလုပ်ခြင်း
ဟဲစစ်ရင် ကုနင်းထံသို့မီနူးကမ်းပေးလိုက်ကာ၊ “မိန်းကလေးကု ဘာသောက်မလဲ?”
ကုနင်း ဖတ်ကြည့်လိုက်ပြီးနောက်၊ “ဘလက်ခ်တီးပေးပါ။”
“အချိုပွဲကော စားဦးမလား?”
“တော်ပါပြီ၊ ကျေးဇူးပဲ။”
ထို့နောက် ဟဲစစ်ရင်က ကုနင်းအတွက် ဘလက်ခ်တီးတစ်ခွက်မှာကာ သူမအတွက်တော့ လုံကျင်းလက်ဖက်ရည်တစ်ခွက်ကိုမှာလိုက်သည်။
စားပွဲထိုးမိန်းကလေးက သူမတို့အတွက် လက်ဖက်ရည်နှစ်ခွက်ချပေးပြီးသည်နှင့် ပြန်ထွက်သွားခဲ့သည်။
“မိန်းကလေးကုက ကျွန်မတွေ့ဖူးသမျှလူတွေထဲမှာ လောင်းကစားစွမ်းရည်အမြင့်ဆုံးပဲ။ ကျွန်မအဖေတောင် ရှင့်လောက် ကွက်တိခန့်မှန်းနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။” ဟဲစစ်ရင် အမှန်တကယ်ရိုးသားစွာဖြင့် ပြောလိုက်သည်။ သူမဖခင်တောင်မှ ၁၀၀ရာခိုင်နှုန်းအပြည့်အဝ မှန်ကန်အောင် ခန့်မှန်းနိုင်မည်မဟုတ်သော်လည်း ကုနင်းကတော့ လုပ်နိုင်ခဲ့သည်။ သူမဖခင်နှင့်ကုနင်းသာ ကစားကြမည်ဆိုလျှင် ကုနင်းဘက်က နိုင်ဖို့အခွင့်အရေးပိုများမည်ဖြစ်ကြောင်း သူမအသိအမှတ်ပြုရပေမည်။
“ချီးကျူးပေးတဲ့အတွက် ကျေးဇူးပါပဲ။” ကုနင်းယဉ်ကျေးစွာပင် ပြန်လည်တုံ့ပြန်လိုက်သည်။
“မိန်းကလေးကု၊ ရှင် လောင်းကစားနယ်ပယ်ထဲကို ဝင်ရောက်ဖို့စိတ်ကူးများရှိမလား? ရှင့်ရဲ့ ဒီလိုမျိုးထူးချွန်တဲ့ လောင်းကစားစွမ်းရည်နဲ့ဆိုရင် ကမ္ဘာတစ်ဝှမ်းမှာ အောင်မြင်ကျော်ကြားမှုလွယ်လွယ်လေးရမယ့် အပြင် တစ်ချိန်တည်း ကြွယ်ဝချမ်းသာလာလိမ့်မယ်။” ကုနင်းကို သူမနှင့်အလုပ်တွဲလုပ်စေချင်သည့် ဟဲစစ်ရင်၏ရည်ရွယ်ချက်မှာ ထင်ရှားလှပေသည်။
“ကျွန်မက အပျော်သဘောပဲကစားတာပါ၊ ကျော်ကြားဖို့ရော ကြွယ်ဝဖို့ပါ စိတ်မဝင်စားဘူး။ ပြောရရင် ကျွန်မမှာ ငွေလိုနေတာမှမဟုတ်ဘဲ။” ကုနင်းပြန်ဖြေလိုက်သည်။ သူမအမှန်တရားကိုပြောနေခြင်းသာ ။ သူမသည် လောင်းကစားပရိတ်သတ်တစ်ယောက်မဟုတ်သလို လောင်းကစားလုပ်ဖို့ကလဲ သူမအတွက် လိုအပ်သည့်အရာမဟုတ်ပေ။ ကျောက်အလောင်းအစားလုပ်တာကတော့ သေချာပေါက် ချွင်းချက်တစ်ခုပေါ့။
