[Unicode]
အခန်း ၇၁၄ လင်းလိကျွမ်းမှာ စိတ်ရောဂါရှိနေတယ်
Gနည်းပညာကုမ္ပဏီကသာ ထန်သဲ့မင်နှင့်ပူးပေါင်းခဲ့ခြင်းဆိုလျှင် တစ်ယောက်ယောက်ကို နည်းပညာပေါက်ကြားစေရန် တမင်စီစဉ်ထားပေလိမ့်မည်။
……….
နေ့လည်၁၂:၂၀မိနစ်တွင်တော့ ကုမန့်နှင့်ချောင်ယတို့ Fမြို့သို့ပြန်ရောက်လာခဲ့ကြသည်။ သူတို့လေယာဉ်ပေါ်မှ ဆင်းသည်နှင့်တပြိုင်နက် ဘေးကင်းကြောင်း ကုနင်းကို ဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားသည်။ သို့ပေမည့် သူတို့လေဆိပ်မှထွက်လာသည့်အချိန်တွင်တော့ နောက်တွင် နောက်ယောင်ခံလိုက်သူရှိနေခဲ့သည်။ ချောင်ယက အရင်ဆုံးသတိပြုမိလိုက်ပေမည့် ကုမန့်ထိတ်လန့်စိုးရိမ်သွားမည်စိုး၍ မပြောပြခဲ့ပေ။
သူတို့နှစ်ဦးတက္ကစီငှား၍သာ အလှပြင်ဆိုင်သို့ ထွက်လာခဲ့သည်။
သူတို့မြို့လယ်ခေါင်တွင် မီးပွိုင့်စိမ်းသည်ကို စောင့်နေချိန်၌ ညစ်ညစ်ပတ်ပတ်မျက်နှာနှင့် အဝတ်အစားဖရိုဖရဲဖြစ်နေသည့် အမျိုးသမီးတစ်ဦးက လမ်းတစ်ဖက်ရှိ မနက်စာရောင်းသည့်ဆိုင်ရှေ့မှ လူကြီးတစ်ဦး၏တွန်းထုတ်ခြင်းကိုခံရကာ ထိုးနှက်ကန်ကျောက်ခြင်းကိုပါ ခံနေရသည်။
ကုမန့် သူမအတွက် အလွန်စိတ်မကောင်းဖြစ်ရပေမည့် သူမတွင်လဲ ဆင်းရဲကာ သနားစရာကောင်းသည့်လူတိုင်းကို လိုက်လံကူညီပေးနေရန်တာဝန်မရှိတာကြောင့် ဘာမှမလုပ်ပေးခဲ့ပေ။
သို့ပေမည့် တက္ကစီက ဆက်လက်မောင်းနှင်လာခဲ့ကာ ရုတ်တရက်ဆိုသလို ထိုအမျိုးသမီး၏မျက်နှာကို ကုမန့်မြင်လိုက်ရသည်။ အံ့အားသင့်စရာကောင်းသည်က ထိုအမျိုးသမီးမှာ လင်းလိကျွမ်းဖြစ်နေလေသည်! လင်းလိကျွမ်း ဒီလိုပုံစံမျိုးဖြစ်နေလိမ့်မည်ဟု ကုမန့်ဘယ်တုန်းကမှ မတွေးခဲ့မိပေ။
သူမနှင့်လင်းလိကျွမ်း၏ဆက်ဆံရေးမှာ ဆိုးဝါးလှသော်လည်း သူတို့သည် ဆွေမျိုးများသာဖြစ်ကာ ဒီလိုမျိုး လမ်းပေါ်တွင် တခြားယောက်ျားတစ်ယောက် ရိုက်နှက်နေသည်ကို မြင်ရသည်အား သူမစိတ်နှလုံးမှ မခံစားနိုင်ပေ။ ထို့ကြောင့် ကုမန့် ယာဉ်မောင်းကို ရပ်ခိုင်းလိုက်သည်။
