[Unicode]
အခန်း ၇၂၄ လုချိုးထင် အမိုက်အမဲ
ချီထျန်းလင် မျက်မှောင်ထပ်ကြုတ်လိုက်မိပြန်သည်။ သို့ပေမည့် ကုနင်းပြောသည့် စကားများမှာ အဓိပ္ပါယ်ရှိတာကြောင့် တစ်ထပ်ပြန်လျှော့လိုက်သည်။ “မင်းနိုင်နိုင်ရှုံးရှုံး မင်းကို ယွမ်သန်း၁၀၀ပေးမယ်။ ဒါပေမယ့် လောင်းကစားလုပ်တဲ့ပမာဏရဲ့ ရလဒ်ကိုတော့ မင်းဘာမင်း တာဝန်ယူရမယ်။ ဘယ်လိုလဲ?”
“ကောင်းသားပဲ။”
ချီထျန်းလင်ဘက်က အသာသာဖြစ်နေသေးသော်လည်း ဒါကတော့ လက်ခံပေးနိုင်စရာအခြေအနေဖြစ်နေပြီဟု ကုနင်းတွေးမိတာကြောင့် လက်ခံလိုက်တော့သည်။
ထို့နောက် ကုနင်းပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။ သူမ ကမ္ဘာမြေကလပ်မှပြန်ထွက်လာသည်အထိ လင်ရှောင်းထင်ထံမှ ဘာသတင်းမှပြန်မကြားရသေးတာကြောင့် တက္ကစီငှား၍သာ အိမ်သို့တစ်ယောက်တည်း ပြန်လာခဲ့လိုက်သည်။
သူမ လင်ရှောင်းထင်ထံ စာပို့ချင်သော်လည်း အနှောင့်အယှက်ပေးသလိုဖြစ်သွားမည်စိုးတာကြောင့် မပို့ဖြစ်တော့ပေ။
………..
တစ်ချိန်တည်းတွင်ပဲ လျိုရှင်းချီ ဖန်ရွှယ်ချင်နှင့်အတူ ဆေးရုံသို့ရောက်လာချိန်တွင်ပဲ ဖန်ရွှယ်ချင် နာကျင်မှုကြောင့် သတိပြန်ရလာခဲ့သည်။ သူမ၏လက်ရှိ အခြေအနေမှာ အလွန်တရာဆိုးဝါးလို့နေကာ ဆေးစွဲခြင်း၏လက္ခဏာများဖြစ်သည့် ချွေးစေးများထွက်ကာ တွန့်လိမ့်ပြီး အော့အန်နေတော့သည်။
သူမမျက်နှာပေါ်မှ ဒဏ်ရာများကြောင့် စိတ်အခြေအနေရော ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ အခြေအနေပါ မကောင်းသည့်ကြားက မူးယစ်ဆေးကြောင့်ပါ ဖန်ရွှယ်ချင် တော်တော်လေးခံစားလို့နေရသည်။
ထိုအခိုက်အတန့်တွင် ဖန်ရွှယ်ချင် သူမ အရှင်လတ်လတ်ငရဲကျခံနေရသည်ဟု ခံစားရကာ နာကြင်မှုများမှ လွတ်မြောက်နိုင်ရန်အတွက် ကိုယ့်ကိုကိုယ်ပင် သက်သေဖို့လုပ်တော့သည်။
အမျိုးသားဆရာဝန်များစွာပင်လျှင် သူမကိုထိန်းချုပ်ဖို့မတတ်နိုင်တာကြောင့် စိတ်ငြိမ်ဆေးသာထိုးပေးကြရတော့သည်။ သို့ပေမည့် ဖန်ရွှယ်ချင်မှာ မူးယစ်ဆေးများစွာ သုံးခဲ့တာကြောင့် စိတ်ငြိမ်ဆေးမှာ သိပ်ပြီးအကျိုးသက်ရောက်မှုမရှိခဲ့ပေ။ သို့သော်လဲ ဆရာဝန်များ ထိန်းချုပ်လို့ရသည်အထိတော့ အဆင်ပြေသွားခဲ့သည်။
