[Unicode]
အခန်း ၇၅၆ ဂျဇ်ကလပ်
ဉာဏ်ကောင်းသည့် စီးပွားရေးသမားများကတော့ ထန်ဟွမ်လုပ်ငန်းစုလို ပြည်တွင်းမှာ ခြေကုပ်ကောင်းကောင်းယူထားနိုင်သည့် လုပ်ငန်းစုကြီးမျိုးက ထန်မိသားစုဝင်များ တစ်ယောက်ပြီးတစ်ယောက် မတော်တဆဖြစ်နေလျှင်တောင်မှ အချိန်တိုအတွင်း ကျရှုံးသွားလိမ့်မည်မဟုတ်မှန်း သိကြပေသည်။
ဒါက ပြဿနာအစပိုင်းပဲရှိသေးကာ ထန်ဟွမ်လုပ်ငန်းစုသည်လဲ ပုံမှန်အတိုင်း ဆက်လက်လည်ပတ်နေစဲပင်။ ဒါကြောင့် ထန်ကျားယန်၏ပြစ်ချက်ကို ရှာဖို့ကြိုးစားနေသူတွေက ထန်သဲ့မင်နှင့်ဆက်နွယ်နေသည့်လူများသာဖြစ်သည်။
ထန်ကျားယန် ဥက္ကဌထိုင်ခုံနေရာတွင် ဝင်ထိုင်ပြီးသည်နှင့် လူတိုင်းကို တစ်ချက်ဝေ့ကြည့်လိုက်သည်။ ထန်သဲ့မင်ရှိရာသို့ရောက်ချိန်၌ သူ့အကြည့်များက တစ်စက္ကန့်စာလောက်ရပ်တန့်သွားပြီးကာမှ ရွှေ့သွားကာ၊ “ကျွန်တော့်ကိုသတ်ဖို့ကြိုးစားတဲ့လူအကြောင်း ခင်များတို့ အရမ်းသိချင်နေကြမှာပဲ။”
“ဘယ်သူလဲ?” ထန်သဲ့မင်ကလွဲပြီး အားလုံးစောင့်စားနေကြသည်။
ထိုအခိုက်အတန့်မှာ ထန်သဲ့မင်အလွန်ထိတ်လန့်နေပြီဖြစ်သည်။ ထန်ကျားယ်နက သူ့ကိုအထူးအာရုံစိုက်နေတာကြောင့် သူ့အကြောင်းဖော်ထုတ်ခံလိုက်ရပြီမှန်း သိသာပေသည်။ ဒါပေမယ့်လဲ သူသေချာဂရုတစိုက်ကြံစည်ထားသည့်ကိစ္စများဖြစ်တာကြောင့် ထန်ကျားယန်တွင် သက်သေအတိအကျရှိနေလိမ့်မည်ဟုတော့ မထင်မိပေ။ တကယ်လို့များ သက်သေရှိနေရင်တောင်မှ သူကလွတ်နေနိုင်ဦးမှာပါပဲ။ အဓိကက ထန်ကျားယန် သေနတ်ဒဏ်ရာကို ဘယ်လိုလုပ်မြန်မြန်ပြန်ကောင်းသွားသလဲဆိုတာက တကယ့်အံ့ဩစရာပင်။
“ဦးလေးသဲ့မင်၊ ဦးလေးကိုကြည့်ရတာ စိတ်ရှုပ်နေသလိုပဲ။ ဘာတွေကိုများ တွေးနေမိလို့လဲ?” ထန်ကျားယန် ထန်သဲ့မင်ကိုကြည့်ကာမေးလိုက်သည်။
“ဘ-ဘာမှမဟုတ်ပါဘူး။” ထန်သဲ့မင် တံတွေးမြိုချကာ ပြန်ဖြေလိုက်ပြီး အသံကလဲ အနည်းငယ်တုန်ရီနေခဲ့သည်။
သူ့ပုံစံက မူမမှန်သလိုဖြစ်နေမှန်း သိတာကြောင့် စိတ်ကိုအတင်းပြန်ထိန်းချုပ်ကာ ထန်ကျားယန်မှာ သက်သေအခိုင်အမာမရှိပါဘူးဟုသာ စိတ်ထဲတွင်ရေရွတ်ရင်း ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ်နှစ်သိမ့်နေတော့သည်။
