"İntikam soğuk yenen bir yemektir, Ama bu yüreğinin yanmayacağı anlamına gelmez."
.
.
.
.
.
.Hyunjin gözlerini açtığında yatağındaydı buraya nasıl geldiğini hatırlamıyordu. Başını yana çevirdiğinde Chan yanında ki koltukta düşünür bir şekilde oturuyordu. Hyunjin uzandığı yataktan sinirle kalktı. Ani kalkışından dolayı başı dönmüş olsa da bunu umursamadan Chan'e doğru yürüdü.
Chan Hyunjin'in ayağa kalktığını görünce o da oturduğu yerden kalktı. Chan'in ayağa kalkmasıyla yumruk yemesi bir olmuştu. Tekrardan oturduğu koltuğa düştü.
Hyunjin
- Seni geberteceğim. Seni ve babanı geberteceğim. Ölmek için yalvaracaksınız. Ama acınıza asla son vermeyeceğim.Chan kanayan dudağını silerek kalktı.
Chan
- Ne desem bir şey ifade etmeyecek sana verdiğim sözü tutamadım sizi koruyamadım. Ben iğrenç biriyimHyunjin
- İğrenç biri mi iğrençlik bunun yanında sıfır kalır.
Seungmin nerde beni hemen ona götüreceksin. Sonra Yeji ben ve Seungmin'i de bu saraydan çıkartacaksın. Nasıl bilmiyorum ama hemen bizi buradan çıkartacaksın.Chan
- Hyunjin bak canın yanıyor anlıyorum.Hyunjin
- Anlıyor musun??? Sen beni asla anlayamazsın.
Planlarında ne var bilmiyorum. Benimle derdin ne bilmiyorum. Benden bu gerçekleri neden sakladın onu da bilmiyorum. Ama sen bana bir dost borçlusun bir can borçlusun. Sen beni asla anlayamazsın.Şİmdi beni Seungmin'e götür, ben Yeji ve Seungmin bu saraydan güvenli bir şekilde çıkacağız anladın mı?
Chan
- Hyunjin bunu yapamayacağımı biliyorsun? Hem bilmediğin şeyler var lütfen sakinleşHyunjin
- Ben sakinim hayatımda ilk defa bu kadar sakinim. Neden biliyor musun daha yeni tanımış olsamda bir kaç günde bana yaşadığım hissettiren bana insan gibi davranan birini kendi ellerimle gömdüm. Ben hayatımda ilk defa bu kadar sakinim ben hayatımda ilk defa bir şey hissedemiyorum. Nefes alamıyorum. Burada durduğum her dakika boğuluyorum. Senin yüzünü gördükçe kendimden tiksiniyorum. Sana güvendiğim için kendimden nefret ediyorum.Hyunjin konuşurken ne kadar çok yorulduğunu anlayıp yere çöktü. Başını dizlerinin arasına alarak ağlamaya başladı.
Hyunjin
- Ben burda kaldıkça Minho'ya ihanet ediyorum. Ben nefes aldıkça Han'a ve Seungmin'e ne diyeceğimi bilmemekten nefret ediyorum. Ben nefes aldıkça ölüyorum.Chan Hyunjin'e yaklaşarak ellerini dizlerine koydu.
Chan
- Özür dilerim. Sana en başında ben anlatmalıydım. Ama yapamadım. Yapamazdım Hyunjin. Bana ne söylendiyse onu yapmam gerekliydi. Benim tek amacım sen ve Yeji'yi korumaktı. Ben bunu başaramadım çok özür dilerim. Haklısın seni anlayamam ama benim de canım yanıyor. Keşke ben ölseydim. Minho yaşasaydı. Seungmin ve senin yüzüne bakacak bir yüzüm bile kalmadı. Bir tek ölen Minho değil hepimiz birer ölüyüz. Bunu sen de biliyorsun. İstesemde seni burdan çıkaramam.Hyunjin kafasını kaldırıp Chan'e baktı.
- Seungmin o iyi mi?Chan
- Hyunjin, Seungmin sanırım şokta neler olduğunun farkın da değil aklı Minho ile ilgili gerçekleri öğrendiği günde takılı kaldı. Travmaya bağlı hafıza kaybı gibi görünüyor.Hyunjin duyduklarıyla ellerini kafasına vurdu.
Hyunjin
- Benim hatam hepsi benim hatam onları bu iğrenç hayata ben dahil ettim.Chan Hyunjin'in ellerini tutarak ona engel oldu.
Hyunjin Chan'in ellerinden kurtularak ayağa kalktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
forbidden
FanfictionDansın ve müziğin yasak olduğu bir krallıkta Prens Hwang Hyunjin kral olan babasının tüm emirlerine karşı gelerek gizli gizli dans ediyordu bir gün terk edilmiş bir binada dans ederken aslında oranın başka bir dansçıya ait olduğunu anladı... Dans...