Dansın ve müziğin yasak olduğu bir krallıkta Prens Hwang Hyunjin kral olan babasının tüm emirlerine karşı gelerek gizli gizli dans ediyordu bir gün terk edilmiş bir binada dans ederken aslında oranın başka bir dansçıya ait olduğunu anladı...
Dans...
Hyunjin'in eğitime başlamasından bu yana üç hafta geçmişti. Ve artık temel olan tüm bilgileri öğrenmişti. Hyunjin Soul'e de düşündüğünden daha çok bağlanmıştı. Bu süre zaafında Kral'ın emri artık tüm halk tarafından kabul edilmiş herkes yeni kurallara alışmaya çalışıyordu. Ve yine bu süre zaafında Kral ülke de ne kadar müzik aleti varsa hepsini muhafızlara toplatıp yaktırmıştı tabi halktan bir kaç kişi en başından olacakları bildikleri için müzik aletlerini çoktan saklamışlardı...
Üç hafta sonrası Hyunjin yüzüne güneşin vurduğu ışıkla gözlerini açmıştı. Bu gün ilk defa saraydan yalnız başına çıkacağı gündü içinde hem korku hem de heycan vardı ama en çokta sabırsızdı çünkü saraydan çıkar çıkmaz gidebileceği kadar uzağa gidip yalnız olduğundan emin olduğu bir yerde dans edecekti. Evet belki müzik olmadan dans edecekti fakat bu ona engel değildi. O müziğini kendi kalbinden duyacaktı. Kıyafetlerini giyip ayna karşısına geçip saçını bir kuşak yardımıyla bağladı. Ata binerken saçlarının önüne düşmesini sevmezdi. Ve şimdi o beklediği an gelmişti kimseye görünmeden saraydan çıkacaktı özellikle şövalye Chan'e görünmemeliydi. Bunun için Changbin'den yardım alacaktı ve tabi ki Yeji'den son kez ayna karşısında kendine baktı genç prens, ve artık hazırdı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hyunjin kimseye görünmeden Soul'in olduğu kafese gelip onu ordan çıkardı. Soul' i olabildiğince hızlı bir şekilde hazırlamaya çalışıyordu heyecandan titreyen elleri bir türlü durmuyordu. En sonunda artık her şey hazırdı. Şimdi Changbin ve Yeji'den gelen işareti bekliyordu. Changbin bahçede ki nöbet tutan muhafızları oyalarken Yeji'de Chan'i oyalıyordu beklediği işareti alan Hyunjin sessizce ve dikkatlice Soul'i bahçeye çıkardı. Arada atı ile konuşuyordu ki hayvan kendini rahat hissedip gürültü yapmasın. Muhafızların dikkatini başka yere çeken Changbin hemen gelip bahçe kapısını Hyunjin için açtı. Arkadaşına teşekkür eden Prens atına işaret vererek hızla saray kapısından çıktı. Artık her şey Hyunjin'e ve cesaretine kalmıştı tabi bir de yokluğunu idare etmeleri için Yeji ve Changbin' de ona yardım etmeliydi Chan ile konuşan Yeji Chan'in dikkatini dağıttığını düşünüyordu oysa Chan açılan bahçe kapısını görmüştü ve bu gün hiç bir saray çalışanı dışarı çıkma emri almamıştı. Burda emirler ilk Chan'e iletilir, muhafızlarda Chan'e itaat ederdi. Chan çok geçmeden Yeji'nin ne yapmaya çalıştığı anlamıştı ama Yeji'yi kırmak istemiyordu, çünkü prenses ona kraldan emanetti. Chan Yeji'ye baktı ve tek bir cümle söyledi.
Chan- Prensesim abinize iyilik yaptığınızı düşünüyorsunuz fakat ona hiç yardımcı olmuyorsunuz şimdi beni kandırdığınızı düşünmeniz bittiyse Prensin nereye gittiğini öğrenebilir miyim?
Yeji Chan'in kendisine kurduğu sözler karşısında şok olmuştu ne diyeceğini bilemedi kendisini suçlu hissetmişti.
Yeji- Bak seni kandırmak gibi bir niyetim yoktu ama ona yardım etmeliydim o burda acı çekiyor hiç biriniz ona yardım etmiyordunuz.
Chan- iç çekti ve Yeji'ye cevap verdi bak Yeji şuan bir prenses olduğunu unutuyorum ve seninle arkadaş gibi konuşacağım sen abine iyilik yapmadın çünkü farkında mısınız bilmiyorum ama ikiniz de kraliyet çocuklarısınız ve yalnız dışarı çıktığınız zaman başınıza ne gibi şeyler gelebileceğini hayal bile edemezsiniz şimdi bana abinin yerini söyle ki ona bir şey olmadan onu saraya geri getirebileyim ve bunu babandan saklamanıza yardım edeceğim çünkü eğer baban bunu öğrenirse emin ol sana bilene acımaz halktan biri abine zarar verebilir bunu göze alıyorsan şimdi susabilirsin ben onu yine de bulurum.
Yeji korkmuştu Chan'den değil abisine bişey olacağından korkmuştu ne yapcağını bilmiyordu Chan'e ne cevap verecekti nereye gittiğini o bile bilmiyordu ve yaptıkları şeyin yanlış olduğunu yeni anlıyordu. Ya bir şey olsaydı abisine ne yapardı o zaman.
Yeji- Chan ben böyle düşünmemiştim çok özür dilerim nereye gittiğini gerçekten bilmiyorum sadece seninle bildirgeyi halka duyurmaya gittiği zaman ormanda eski bir bina görmüş saraydan biraz uzakta orda kimsenin onu görmeden dans edebileceğini söyleyip duruyordu ama gittiği o yeri inan ki daha önce hiç görmedim yani yolu bilmiyorum.
Chan duydukları karşısında Yeji'nin nerden söz ettiğini hemen anlamıştı ama söz ettiği yer saraydan gerçekten uzaktı şimdi tüm adamlardan hızlı olup saraydan dikkat çekmeden nasıl çıkabilirdi onu düşünüyordu ve malesef arkasından gizlice iş pişiren Changbin ve Yeji'nin de yardımını alacaktı
Chan- Tamam Yeji sakin ol şimdi bana yardım etmen gerekecek Changbin'e de ihtiyacımız var onun yanına gidiyoruz hadi kral farketmeden Hyunjin'i buraya getirmemiz gerek ve tabi dua edelim ki halktan kimse onun prens olduğunu anlamasın yoksa başına çok kötü şeyler gelebilir özellikle Kral'ın yeni emirlerinden sonra herkes Hyunjin'e çok kötü davrandı yumurta atanlar domates firlatanlar yani bir an önce saraydan çıkıp onu bulmalıyız....
Yeji ve Chan hızlı adımlarla ve kimsenin dikkatini çekmeden Changbin'in yanına gittiler Yeji Changbin ile konuştu onlar konuşurken Chan ikisini bekliyordu Changbin Yeji'ye bakarak biz bunları nasıl düşünmedik diye sitem ediyordu aynı zamanda da Yeji'ye Chan'e güveniyor musun diye sordu Yeji biraz düşündükten sonra onu yanıtladı ben Hyunjin dışında kimseye güvenmiyorum ama şuan ikinizden başka bana yardım edebilecek kimse yok yani cevabım evet ona güveniyorum...
