DİLRUBA

BÖLÜM 11

2 AY SONRA

Günler birbirini kovalarken yeni hayata alışmaya başlamışım.Eskiden Eda ile birlikte olduğumuzu hatırladıkça yüzüme buruk bir tebessüm yayılıyordu.

Şimdi o farklı ben farklı şehirlerdeydik.
Sürekli telefonla konuşuyor,hasret gideriyorduk.Yeni okulumda da her şey güzel gidiyordu,bazen Gaye ile okulun bahçesinde karşılıyor ve birer kahve içerek güzel şeylerden konuşuyorduk.

Bu 2 ayda dedemle birlikte yaşamaya çok alışmıştım,sürekli beraber sohbet ediyor anneannem için diktiğimiz çiçeklerimize bakıyorduk.

Artık mahalleye sık sık gitmemeye çalışıyordum.Ablam her ne kadar bu durumdan hoşnut olmasa da bu durumu farkına vardığım andan beri adını anmak bile bana kötü hissettiriyordu.

Evet,buraya geldiğim ilk gün fark etmiştim ona karşı bir şeyler hissetmeye başladığımı.Yanında gördüğüm kadın belki de yakında evleneceği kadındı ve ben bunu bile bile onunla görüşemezdim.

Feride teyze onlara hiç gitmediğim için Gaye ile beraber bana haber gönderiyordu ama hep erteliyordum.
Bir türlü gitmeye cesaretim yoktu çünkü oraya.

Onur ise bana küsmüş durumdaydı.
Sürekli Leyla ablanın telefonundan bana mesajlar atıyor,nereye gittiğimi soruyordu.

Bu hissi engellemekte çok zorlanıyordum.Ya hep o mahalleye gittiğimde onu görecek ve unutamayacağım,ya da oraya hiç gitmeyip adını bile duymayacaktım.

Günlerdir oranın sıcaklığını özlediğimi ve gitsem en fazla ne olabileceğini düşünüyordum.Onu en son gördüğümde bana yaklaşması bile korkunçtu.

Kendimi evli biri adamın aklını karıştırıyor gibi hissediyordum.
Ama sonunda oturup düşündüğümde daha ne kadar kaçabilirsin dedim içimden.

"Firuze!" gelen sesle daldığım düşüncelerden çıkarak gelen kişiye baktım.Derstrn çıktığımdan beri kampüsün bahçesinde oturup bunları düşündüğümü fark ettim.

"Hoş geldin Gaye." dedim gülümsemeye çalışarak.Kaşlarını varıp yüzümü inceledi.

"Bir şeyin mi var? o kadar seslendim ama ruhun bile duymadı." diyince kafamı sağa sola salladım.

"Sadece dalmışım.Bu arada dediğin şeyi yapabildin mi?" dedim aklıma gelince.

Anında yüzüne bir gülümseme yayıldı.
"Vaktin varsa birer kahve içelim,sana detaylıca anlatayım." ardından bende onaylayınca birlikte bir kafeye geçtik.

Siparişlerimizi verir vermez Gaye heyecanla anlatmaya başladı.

"Yaptım Ayperi.
Dün ortak arkadaşımız Ela bana haber verdi.Aynı mekana gitmişiz bütün gece gözleri sendeydi ama ağzını açıp tek bir şey söylemedi dedi.Bunu duyunca ben sinirlendim.Belki bana karşı bir şeyler hissediyordu ama söylemiyordu." diyince buruk bir tebessüm ettim.

"Sonra mesaj attım ona,bir yerde buluşmak için o da kabul etti.
Yanına gittim ve içimde ne varsa söyledim ona,sonra o bana sarıldı biliyor musun? ve bana 'seni seviyorum' dedi.
Mutluluktan havaya uçtum,iyi ki söyledim." diyerek sustu.

Yüzündeki gülümseme o kadar belliydi ki bende gülmeden edemedim.
"Tebrik ederim canım, biliyordum zaten seni kim sevmez." diyince karşılıklı gülüştük.

Bir anda yüzü düşünce fark ettim ki farklı bir şey daha vardı.

"Neyin var canım?" dedim samimi bir sesle.

O anda çalan telefonumla sözü yarıda kesildi,arayan ablamdı.

"Efendim canımın içi."

"Peri'm acilen bize gelmen gerekiyor!" diyen sesiyle içimi bir korku kapladı.