"ne diyorsun sen Korhan,daha ne kadar saklayacakdınız bu gerçeği?" diyen Poyraz abiyle bakışlarımı tekrar Korhan'a çevirdim.
"Abi şuan her şey zaten yeni gibi görünüyor,üzerinden biraz zaman geçtikten sonra ayrıldık deriz ama bunun için çok erken." diyen Korhan'ın dedikleri bana mantıklı gelmişti.
Poyraz abi kafası karışık bir şekilde ona bakıyordu.
"Bilmiyorum, bunu ailelerimizin hiç hoş karşılamayacağı kesin.Ayrıca ya sizden önce bu oyunu biri ortaya çıkarırsa?" dedi bu sefer."Benim arkadaşım ve sizden başka bilen kimse yok Poyraz abi." dedim ekleyerek.
"Ayperi sen benimle gel biz kahve yapalım." diyen Deniz ile birlikte mutfağa geçtik.
O kahveyi hazırlarken bende fincanları çıkarıyordum.
"Sizin gerçek olmanızı çok isterdim.Çınarla seni öyle görünce ben bir an düşündüm ki-" diyince bir anda dönüp lafını böldüm.
"Deniz kusuruma bakma ama ben çok yoruldum.Birine aşık olmak beni ne hale soktu görüyor musun? merak etme zamanı gelince Çınar'ın ve Korhan'ın karşısına çok iyi biri çıkacaktır ama o ben değilim." dedim tebessüm etmeye çalışarak.
Deniz kafasını salladı kabullenerek.
O da biliyordu ki her şey bu kadar karışıkken bir daha sevmeyi başaramazdım,buna cesaretim yoktu.Kahveleri alıp birlikte salona geçtiğimizde eskisi gibi olmadığımızı fark ettim.Ama bir şey diyemezdim çünkü bunun sorumlusu en başta bendim.Eğer böyle bir şey hiç başlamasa Korhan da benim yüzümden bu kadar arada kalmazdı.
"Eee Korhan Perihan annem bir şeye kalkışmış ama bunu sana söylemeye pek yanaşmıyor." diyen Deniz ile Korhan kaşlarını çatarak ona dikkat kesildi.
"Neymiş yenge söyle sen."
"Perihan annem hani şey vardı ya Ece,onu çağırmış buraya ama şey için" diyerek Poyraz abiye baktı.
Korhan ise yerinde huzursuzca kıpırdanarak devam etmesi için bir bakış attı.
Poyraz abi de destek verince Deniz bir çırpıda söyledi.
"Ece buraya Çınar'a bakmaya geliyormuş,temelli." diyince Korhan hızla yerinden kalktı.
"Ne demek temelli?
Çınar'a bakacak birine gerek var mı dedim lan ben!
Hemde o kıza öyle mi? o kız..." diyince ilk defa kadar sinirli görmüştüm onu."Oğlum bir sakin,annemin ne yapmaya çalıştığını bilmiyor musun sanki?" dedi Poyraz abi kalkıp Korhan'ın peşinden giderken.
İkisi bir anda gözden kaybolunca şaşkınca arkalarından bakmıştım.
"Ayperi Korhan bu konuda çok hassas ama merak etme Poyraz onunla konuşur." diyen Deniz'e döndüm ve konuşmaya başladım.
"Bu bahsettiğiniz kişi kim? neden bu kadar sinirlendi Korhan?" dedim merakla.Belki de bilmemem gereken bir şey olabilirdi, çünkü Deniz'in yüz ifadesine bakılırsa hiç iyi şeyler söyleyecek gibi değildi.
"Ece Çınar'ın annesinin en yakın arkadaşıydı.Perihan annem zamanında Hayal'den önce Ece ile evlenmesi için çok baskı yaptı Korhan'a ama o kabul etmedi tabii,gidip Hayal ile evlendiler.
Şimdi de Hayal..." duraksayıp devam etti."Hayal ölünce Perihan anne hemen Ece'yi araya sokmaya başladı.Korhan daha yeni yeni Hayal'in gidişine alışırken Ece 'Çınar'a anne de olurum yeter ki evlenelim' diyince her şey birbirine girdi." dedi Deniz üzgünce.
Açıkçası anlattığı şeylere bende üzülmüştüm ama içimde bir yerde başka bir şey vardı sanki.
Boğazımdaki yumruyu yok sayarak yutkundum ve ona baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİLRUBA
Romance"Buradayım, aklım başıma yeni geldi Ayperi'm.Açmaz mısın bana tekrar kalbinin kapılarını? bize bir şans vermez misin?" diyince kafamı sağa sola salladım yavaşça. "Artık karşında eski Ayperi yok,senin için kendini bile düşünmeyen o kadın değilim artı...