DİLRUBA

BÖLÜM 30

Deniz yanıma yaklaşıp konuşmaya başladı.
"Ne olmuş canım?"

"Ablamlar her şeyi öğrenmiş,onlara oyun oynadığımızı biliyorlar..."

"Abi Çınar sizinle kalsın biz gidip neler olduğunu öğrenelim." dedi Korhan sakinlikle.

Bense ne yapacağımı şaşırmış durumdaydım,tam annemi anlatacakken bu meseleyi öğrenmeleri kötü olmuştu.
Bunun üzerine ablam ona tekrar yalan söylediğimi öğrenirse çok kırılacaktı.

"Tamam canım siz merak etmeyin gidip öğrenin neler olmuş." dedi Deniz omzumu sıvazlayarak.

Gülümsemeye çalışıp ayağa kalktım.
Korhan gelip ellerimizi kenetledi ve son kez Çınar'ı öptü.

Birlikte sessizce evden çıkıp arabaya bindik.Kendimizi savunacak bir taraf arıyordum ama bu çok zordu.

"Güzelim asma yüzünü halledeceğiz bir şekilde." dedi Korhan elimin üzerine bir öpücük kondurarak.

Derin bir iç çektim ve ona baktım.Çoktan arabayı çalıştırmıştı.

"Sadece bu değil ki Korhan,annemi de sakladım ben ablamdan.Şimdi bunun üzerine onu da öğrenince bana karşı eskisi gibi olur mu sanıyorsun?" dedim dolu gözlerimi cama çevirerek.

"Biliyorum her şey üst üste geldi ama sen ablanın kötülüğü için saklamadın ki.
Emin ol eninde sonunda seni anlayacak, çünkü seni çok seviyor." dedi tebessümle.

Bu dedikleri biraz olsun içimi rahatlatmıştı.Gülümseyerek elini tuttum.

"Peki ya bizim onlara yalan söylediğimizi nasıl öğrendiler?" dedim.
O da bilmiyorum der gibi omuz silkti.

Bir süre boyunca ikimiz de konuşmadan akan yolu izledik.Oraya gidince yeterince konuşacaktık.

Araba durduğunda derin bir nefes aldım ve kemerimi çıkardım.Korhan'a baktığımda çok rahattı.

"Bu kadar rahat olman çok garibime gidiyor." dedim kafamı sağa sola sallarken.

Bakışları bana dönünce biraz yaklaştı.
"Biliyorum her şey yalanla başladı ama biz artık birbirimizi seviyoruz.Önemli olan da bu değil mi güzelim?
Belki deden ve Ahsen sana bu konu yüzünden kırılacak ama emin ol sonunda onlar da bizi destekleyecekler." diyerek alnıma ufak bir öpücük kondurdu.

Onun ağzından bunları duymak çok daha iyi hissettirmişti.Birlikte arabadan inip anlamların kapısını çaldık.

Birkaç saniye sonra kapı açılmıştı ve Kerem abiyi görmüştük.Bize onaylamayan bakışlar atıyordu.
Onun bile böyle davranması durumun ciddiyetini gösteriyordu.

Birlikte içeriye girdiğimizde şokla onlara baktım.Çünkü Perihan hanım ve Caner amca da buradaydı.

"İşte geldiler,onlar anlatsın birde."
dedi Dedem bizi işaret ederek.

"Anne baba sizin burada ne işiniz var?" dedi Korhan çatık kaşlarıyla onlara bakarken.

Perihan hanım alayla güldü.
"Seni sevmeyen bir kız için bizi ne hale getirdiğine bir bak diye bak oğlum.
Sırf bu oyun için Çınar'ı nasıl kullanabildiniz? senin o çocuğa bakacağın falan yok,en kısa zamanda torunumu alıp ben bakacağım ona!" dedi bilmiş bir tavırla.

Dedikleriyle öylece kalakalırken Korhan'ın sinirden köpürdüğünü hissedebiliyordum.Hemen ona dönüp elini tuttum sıkıca.

"Sana bu kadar insan içinde saygısızlık yapmayacağım ama oğlumla veya sevdiğim kadınla ilgili bir kelime daha edersen hiçbir şey umrumda olmaz!" dedi dişlerini birbirine bastırırken.