DİLRUBA

BÖLÜM 34

"Korhan" dedim tebessümümü saklamayarak.

"Seni çok seviyorum." dedim eğilip dudağına bir öpücük bırakarak.
O ise birkaç saniye sonra doğrulup yüzüme baktı.

"Dilruba'm." dedi benim gibi.
Ama az önceye nazaran yüzü gülüyordu.

"Evlenelim mi?"

Evet birçok kez bunu konuşmuş ve evleneceğimizi söylemiştik ama bu konuyu hiç özel olarak konuşmamıştık.
Ne diyeceğimi bilemez bir şekilde yüzüne bakıyordum.Sonuçta evlilik ciddi bir meseleydi ve henüz okulum bitmemişti.

"Korhan" dedim usulca nefesimi vererek.
"Bunu birçok kez dile getirdik ama nasıl olur? ben daha önce bir evi çekip çevirmedim ayrıca şimdi Çınar da var.
Çocuklar konusunda neredeyse çoğu şeyi bilmiyorum ve okulum da hâlâ devam ediyor,bu şartlar altında hemen evlenmek-" sözüm yarım kaldı, dudaklarımı yalayıp sözümü tamamladım.

"Beni korkutuyor." dedim derince bir nefes vererek.Kafamı eğdiğim için ne tepki verdiğini kestiremiyordum ama kırılmış olabilirdi.

"Güzelim." diyerek ellerimi tuttu ve bir eliyle çenemi tutarak göz göze gelmemizi sağladı.Yüzüne baktığımda anlayışla baktığını görünce biraz da olsa rahatlamıştım.

"Her şeyi biliyorum tabi ki ve bende bunları düşünüyorum ama biz bir yola çıktık ve çıktığımız yolu planlamamız gerekiyor.Nereye kadar Deniz ve abimle kalabiliriz ki? hem Çınar böyle olmaya devam ederse sana alışamaz.O yüzden bence artık kendi evimize gidelim olmaz mı?" dedi usulca yüzümü okşayarak.

Korkuyordum hemde iliklerime kadar.
Annemin söylediği sözler kulaklarımda çınlıyordu.Ya dediği gibi Çınar'a doğru düzgün bakamazsam o zaman ne yapardım?

"Korhan." dedim mırıldanarak.
Bir şey demek yerine kollarımı beline sarıp göğsüne sindim,o da ikimizi usulca yatağa yatırdı.Şimdi onun göğsündeydim ve düşünüyordum.

Korhan da burada kalmaktan mutlu değildi ama sırf benim için gitmiyordu.
Ayrıca dediği gibi Çınarla neredeyse hiç vakit geçirmemiştim.

Ama bir yandan da aklımı kötü düşünceler istila ediyordu.Derin bir nefes verip gözlerimi kapattım.

O anda Korhan usul usul yaklaşıp dudaklarını dudaklarıma bastırdı.
Gözlerimi aralayıp onun yüzüne baktım.
Ben bu adamla her sabaha böyle uyanmak istiyordum, içimi huzur kaplasın istiyordum.

"Evlenelim." dedim mırıldanarak.
Ellerim usulca yanaklarına gitti.
Kendimi ilk defa bu kadar huzurlu hissediyordum.Sanki beni öptüğünde bütün kötü düşünceler etrafa savrulmuştu.

"Sen şimdi benim karım mı olacaksın?" dedi inanamıyor gibiydi.Saçımın önüne gelen tutamı kulağımın arkasına sıkıştırırken bile gözlerini gözlerimden ayırmadı.

"İstemiyor musunuz Korhan Bey?" dedim gülümseyerek.

Hemen kafasını sağa sola salladı.
"Güzelim yemin ederim bu gazla gider bugün yıldırım nikahı kıydırırım." dedi dudaklarımdan alamadığı gözleri koyu bir ton almıştı.

"He senin derdin başka beyefendi." dedim hafifçe doğrularak.
Dirseğimi yatağa dayayıp kafamı elimin üstüne sabitledim.

Gözündeki muzip parıltılarla bana iyice yaklaşarak dudağımın üstünü okşadı.

"Karımı da memnun etmeyecek değilim güzelim.Babalıkta olduğum kadar başka konularda da iyiyimdir." dedi utanmaz utanmaz gülerek.

"Bak seen?" dedim gülerek.
Boşta olan elimle göğsünü okşadım usulca.Derin bir nefes verdiğinde tekrar konuştum.