BÖLÜM 26

3.5K 247 9
                                    

"Ayperi kızımın güzelliğine bak." Kerem abi dolu gözleriyle kucağındaki miniğe bakıyordu.Sonunda görmemize izin verilmişti ve biz soluğu burada almıştık.

"Çok güzel benim meleğim, hoş geldin teyzesinin prensesi." dedim saçlarına bir öpücük bırakarak.

Küçük burnunu kırıştırıp babasının göğsüne saklandı, ikimiz de bu hareketine gülerken dedem sonunda yanımıza geldi.

Kafasını eğip Kerem abinin kucağındaki Mila'yı görünce elini tuttu ve buğulu gözlerle ona baktı.

"Hoş geldin güzeller güzeli torunum,annen gibi güzel ve aklı başında ol inşallah." diyince kaşlarımı çattım.

"Ben aklı başında değil miyim dede ya,hem ne demişler kız teyzeye." dedim böbürlenerek.

"Aypericim o hala olmasın?" dedi Kerem abi gülerek.

Kısa bir an beni bozsa da hemen toparladım.
"Ben senin de kardeşin sayıldığıma göre kesinlikle bana çekecek." diyince hep birlikte gülüştük.

Doktor gelip ablamı odaya alacaklarını söylediğinde aklımdaki şeyi de yaptığım için sevinmiştim.

Belki ablam doğuma girmeden önce yanında olamamıştım ama hatamı telafi etmek için odasını hazırlamıştım.Mila biraz kuvözde kalacağı için bu odaya ihtiyacı olacaktı.

Mila'yı tekrar hemşireye vererek ablamın olduğu odaya geçtik.Ablamı yeni getirdikleri için henüz dinleniyordu.
Hemen yanındaki koltuğa oturup elini tuttum, umarım bana çok kırılmamıştır dedim içimden.

Gözlerini kırpıştırıp birkaç saniye sonra bizi gördü.

"M-mila nasıl?" dedi hemen yanıbaşına gelen Kerem abiye doğru korkuyla.

"Çok iyi güzelim,sadece birkaç gün kuvözde kalması gerekecekmiş ama bu durumuna göre değişebilir dedi doktor." diyince kafasını salladı usulca.

"Kızımı getir bana lütfen Kerem, görmek istiyorum." dedi özlemle.Kerem abi kafasını sallayarak yanımızdan ayrıldı.

"Bende gidip doktorla konuşayım." diyerek dedem yanımızdan ayrıldı.

Titrek bir nefes alıp bakışlarımı ona çevirdim.
"Biliyorum tam bir salağım abla ama yemin ederim bir daha yapmayacağım, lütfen bana küsme seninle kötü olmak beni çok üzüyor.Hem bak ciddiyim 2 hafta kadar seninle bile kalabilirim,hm?" dedim kafamı yana eğerek.

Biraz öylece baksa da yüzüne bir gülümseme yayıldı.
"Korhanla kavga ettiniz değil mi?
Bunun için senin üzerine gelmeyeceğim ama bir daha benden böyle ayrılma.Sensiz Mila'yı kucağıma alacağım diye çok korktum." derken gözleri dolmuştu hemen.Dudaklarım titrerken hemen kollarımı ona sardım.

"Seni çok seviyorum,hem ben çoktan gördüm bile prensesimizi aynı bana benziyor." diyince kahkaha attı.

"Yalancı,8 buçuk ay ben taşıdım karnımda kesin bana benziyordur bir kere." diyince bir süre durup yüzünü izledim.

"Küçükken annem gibi ilgilendin benimle, şimdi senin bir çocuğun olduğunu görmek o kadar garip ki.
Ama eminim sen çok güzel bir anne olacaksın." diyince gülümsedim hemen,onun bundan sonra üzülmesini istemiyordum.

"Teyze anne yarısıdır güzelim,eminim Mila'ya sende çok güzel teyzelik yapacaksın." gülümseyerek kafamı sallarken kapı çaldı.

"Biz geldik annemiz!"
Kerem abi mutlulukla Mila'nin kuvözünü bize doğru ilerlerken ablam heyecanla yerinde doğrulmaya çalıştı,hemen ona yardım ederek düzgünce otutturdum.

DİLRUBAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin