DİLRUBA

BÖLÜM 8

1 gün sonra

Dün beklediğimden de güzel bir kahvaltı yapmıştık.Giray ile Eda birbirlerine çok yakışıyordu ve Giray,onu çok seviyordu.
Bunu gözleriyle oldukça belli ediyordu.

Şimdi ise üniversitede kalan işlerimi halletmiştim.Başka bir işim kalmadığı için tam çıkışa doğru ilerlerken arkamdan bir ses duydum.

"Ayperi!" bu sesi hemen tanımıştım.
Arkamı döner dönmez her zamanki bakışlarıyla karşıladı beni.

"Okul tatilken seni burada görmeyi beklemiyordum açıkçası." dedi yanıma gelip ellerini cebine koyup gülümseyerek.

"Merhaba Azat, aslında başka bir üniversiteye geçiş yaptım ve birkaç işimi halletmem gerekiyordu onun için buradayım." diyince gülümsemesi yavaş yavaş silindi.

"Nasıl yani?
Neden başka bir üniversiteye geçtin ki?" diyince derin bir nefes aldım,ne diyebilirdim ki?

"Hatta dur seni bulmuşken bir kahve içmeden bırakmam." demesiyle kafamı salladım ve onu takip ettim.Hemen bahçede olan kafeye girip cam kenarına yerleştik.Azat bir süre sonra elinde iki kahve ile gelince gülümseyerek elinden alıp teşekkür ettim.

"Aslında ablam çok ısrar etti bende onların yanına İstanbul'a gitmeye karar verdim,biraz ani oldu ama." diyince kafasını salladı.

"Ablan tek değil sanırım." diyince kahvemden bir yudum alıp kafamı salladım.

"Evet evli." diyince kafasını salladı.
Bir süre ikimizde konuşmayıp kahvelerimizi yudumladık.

"Açıkçası böyle gitmeni beklemiyordum, bilirsin yani biraz...
ani oldu." diyince kafamı salladım.

"Öyle olması gerekiyordu diyelim." diyince daha fazla üstelemedi.

Azat ile üniversitenin 2. yılından beri iyi anlaşırdık.Bazen böyle sohbet eder yemek yemeğe ve eğlenmek için dışarı çıkardık.Bu yılın sonunda Azat bana karşı bir şeyler hissettiğini söyledi.

Oysa ki ben başından beri arkadaşım olarak gördüğüm için onu reddetim.
Bu beni ilk zamanlarda üzse de doğru bir karar verdiğimi her zaman biliyordum çünkü bir arkadaş ile başka bir ilişki için yola çıkmak zor ve yorucuydu.

Zaten ben ona karşı öyle bir şey hissetmediğim için daha fazla kırılsın istememiştim.

"Daldın?" diyince bakışlarımı ona çevirip omuz silktim.

"Sadece seninle gerçekten güzel zamanlar geçirdiğimiz aklıma geldi.
Umarım sana ve kalbine yakışan birini bulursun Azat, çünkü bunu çok isterim." diyerek tebessüm ettim.

Derin bir nefes alıp konuşmaya başladı.
"Bana karşı bir şey hissetmediğin halde bir yola çıksak her şey mahvolabilirdi.
O zamanlar bir şans vermeni içten içe istesem de,şimdi doğru bir karar verdiğini hissediyorum Ayperi.
Bunun için sana teşekkür ederim,seninle arkadaş kalmak isterim." diyince söylediği sözlerin verdiği rahatlıkta kafamı salladım.

"Bende isterim emin ol.Hem belki arkadaş olarak çok yakın olabiliriz." diyince gülümsedim.

O da aynı sekilde karşılık verince başka şeylerden konuşmaya başladık.O gerçekten her kızın isteyeceği bir tipti.
Yakışıklı,zeki ve kibar.
Ama bazen insanlar en önemli şeyi unutuyordu:sevgi.
Bir insanı yakışıklı veya zeki olduğu için değilde,onu sevdiğin için bir ilişkiye başlamalısın ve bunu her zaman kendime hatırlatıyorum.

Aradan geçen bir saat boyunca beraber sohbet etmiş ve eğlenmiştik.Saatin ilerlediğini görünce kalkmak için müsade istedim.

"Hesabı ödeyip seni bırakayım bu soğukta yürüme." diyince kafamı salladım.