DİLRUBA

Bölüm 43

"Peri'm artık uyan bugün senin için çok güzel birgün."

Gözlerimi yavaş yavaş aralamaya başladığımda ablam kucağında Mila ile tepemde dikiliyordu.

"Abla gözlerimi açamıyorum ki." diyerek sızlandım ama nafileydi.Ablam üstümdeki pikeyi çekerek kalkmamda ısrar etti.

Bende pes edip yavaşça kalktığımda içimi inanılmaz bir heyecan sarmıştı.Mira'yı öperek elimi yüzümü yıkamak için banyoya girmiştim.

Kerem abi bizi Korhanlardan alıp buraya getirmişti.
Dün oldukça zorlu bir ayrılık yaşasak da bugün kavuşacaktık.

Yüzümde gülümsemeyle aşağı indiğimde herkes kahvaltı sofrasındaydı.Eda hızla yanıma gelip yanağımdan öptü.

"Nasılmış gelin hanım?" deyince güldüm.

"Baya heyecanlıyım." dedim.

"Kahvaltımızı yapıp hemen denizlere geçiyoruz çünkü çoktan kuaförler yola çıkmış." diyince şaşkınca ona baktım.

"Ama daha çok erken."

"Bebeğim sade bir nikah istediğinizi biliyoruz ama biz düşündük ki hep beraber fotoğraf çekimi yaptıralım,hem eğlenceli olur." diyince mutlulukla ona sarıldım.

"Eda bu çok güzel bir fikir,çok sevindim!" diyince o da daha fazla oyalanmadan kahvaltımızı etmemizi söyledi.

Ondan sonrası çok hızlı bir şekilde gelişmişti.
Odama çıkıp hazırlandığımda diğerlerinin yanına inmiştim.

"Peri'm çiçeğini ve ayakkabını aldın mı?" diyen ablamla elindeki çantayı gösterdim.

"Çıkalım mı kızlar Korhan da Poyrazlara geçiyormuş." diyen Kerem abiyle biraz şaşırmıştım.
Çünkü buraya gelir diye tahmin etmiştim ama hiçbir yorum yapmadan kapıya ilerledim.

Kapıyı açar açmaz karşımda gördüğüm dedem ve annemle öylece kalmıştım.Annem hiçbir şey demeden beni iterek içeri girmişti.

"Ben size ne diyeceğimi şaşırdım artık.
Ahsen ben sana demedim mi Ayperi'yi bu kararından vazgeçir diye.Şimdi de kalmış onu düğününe mı hazırlıyorsun?" diyerek bağırmıştı.

Şokla ablama baktığımda Kerem abiye tutunduğunu gördüm.

"Ben sana uyarak zaten bir hata yaptım anne.
Kardeşimi senin yüzünden kaybediyordum ama artık onu asla bırakmam.Sizin beni bıraktığınız gibi olmayacak.O ailesinin eksikliğini hissetmeyecek!" dedi ablam gözleri dolu dolu bir halde.

"Öyle miymiş Ahsen hanım.
Kaçtın evlendin de ne oldu muradına erdin mi bari?"dedi sinirle.Yüzünde bir an olsun sevgi görmemek beni çok üzmüştü.

"Sözlerinize dikkat edin lütfen.
Ben Ahsen'in her daim arkasındaydım ve olmaya devam ederim.bu tavrınızdan sonra da daha fazla üzmenize izin vermeyeceğim." diyen Kerem abiyle annem alayla güldü.

"Ayperi hayatının hatasını yapıyor hiçbiriniz göremiyor musunuz?!
Onu istemeyen bir ailenin içine gelin gidiyor,üstelik bir de çocuk bakacak.Siz düşündünüz mü bu kızın bunlara dayanabileceğini?"

"Yeter artık anne.
Bu zamana kadar söylediğiniz laflardan bıktım usandım artık.Korhanla olan ilişkimizi sürekli eleştirdin bana ne laflar söyledin ama gerçekten yoruldum.Üstelik bugün benim en mutlu günüm olacaktı.Neden babam ve sen sürekli hayatımı mahvetmeye çalıyorsunuz?!" dedim gözyaşları içinde.

Artık gerçekten çok yorulmuştum.
O benim annemdi,yanımda durması gerekirken sürekli karşımda durup beni eleştiriyordu.

"Seni düşünüyorum.
Şimdi düşünemiyorsun ama sonra çok pişman olacaksın." demesiyle alayla baktım ona.