"ne yere bakan yürek yakan çıktınız he."
"Ağzım açık kaldı vallahi duymasak daha haberimiz olmayacaktı."
Her kafadan bir ses yükselirken oflayıp bakışlarımı Korhan'a çevirdim,evet tam da dediğim gibi başımız büyük belaya girmişti.
"Şimdi anladım,demek Çınar'ı Ayperi için gönderdin sen." dedi Deniz alayla.
Onların bu iması karşısında dedem ve Caner amca hiç konuşmamıştı.Ben zaten Korhan'ın yüzüne bakamıyordum.
Benim için girdiği kaçıncı belaydı bu?
"Tamam ya çocukların üzerine gitmeyin bırakın onlar anlatsın." dedi Caner amca.
Biz daha ne kadar saplanacaktık bu çukara?
Korhanla bakışlarımız kesişince gözlerinde hiçbir kızgınlık görmedim ama ben bu durumdan oldukça utanıyordum.
"Anlatacak bir şey yok Caner amca biz sevgili d-" diyecektim ki Korhan anında sözümü kesti
"Aslında bizim içinde çok yeni, yani o yüzden kimseye söylemek istemedik." diyince sustum.
Eğer ben sevgili değiliz dersem ortalığın karışacağını sonradan fark etmdiştim.
Korhan'ın kucağında uyuyan Çınar'a bakınca buruk bir tebessüm belirdi dudaklarımda.
"Baksana dünür tam bir aile tablosu değil mi?" diyen dedemle boğazıma takılan yumruyla yutkunmaya çalıştım.
Bakışlarımız kesiştiğinde Korhan derin bir nefes aldı.
Kesinlikle o da benim gibi burada ne olduğunu sorguluyordu.
"Eee ne zaman isteme?" diyen Caner amcayla gözlerim kocaman oldu.
Yok artık yani!
"Baba dediğim gibi her şey daha çok yeni,o konular sonraya kalsın olur mu?" dedi ılımlı bir sesle.
Caner amca uzatmadan gülümsedi ve köşesine çekildi,bu durumu uzatmadıkları için rahat bir nefes aldık ikimizde.
"Ablacım Çınar kucağınızda mahvoldu, Mila'nin odasına çıkarın da oraya yatırın çocuğu." diyen ablamla fırsat bu fırsat diyip hemen kabul ettim.Korhanla birlikte yukarı çıktığımızda Korhan, Çınar'ı Mila'nin beşiğine yatırarak başına bir öpücük kondurdu.Ardından uyanmadığına emin olup benim yanıma geldi.
Ablamın üst kata bir balkonu vardı,onu oraya yönlendirdim ve birlikte oraya çıktık.
Balkona geçtiğimizde sürgülü kapıyı kapatıp mahçup bir şekilde Korhan'a çevirdim bakışlarımı.
"Krohan ben çok özür dilerim, gerçekten hayatını altüst ettiğimi farkındayım ama en yakın zamanda bunu düzelteceğim gerçekten." hızlı hızlı konuştuğumda Korhan aksine gülerek bileğimi tuttu.
"Senin ne durumda olduğunu gördüm ve ben yardım ettim Ayperi,bana karşı mahçup olma.Ayrıca bu meseleyi beraber halledeceğiz sen sakinleş sadece." diyince içime su serpilmişti adete.
"Gerçekten çok minnettarım sana, hayatım b*ka sararken tanıştığım en iyi insanlardan birisin." dedim gülerek.Şimdi daha rahattım.
"Diğeri kim?" dedi kaşlarını çatarak.
Güldüm ve "Çınar" dedim.
O da buna karşılık gülmüştü.
O kadar şey olmuştu ki Azra'nın her şeyi birbirine katması ve bana aniden hamile olduğunu söylemesi buhar olup gitmişti sanki.
"Şimdi numara yapmamız gerekiyor, yapabilecek misin?" dedi Korhan bileğimi bırakarak.Ne zamandır tuttuğunun farkında bile değildim,bir an afallasam da hemen toparladım.
"Yapabilirim,hem her zaman bu kadar dip dibe olmayacağız ya." diyince kafasını salladı.
Yanlış anlamanı istemiyorum Ayperi ama bu süreçte Çınar'ı kendine çok alıştırma olur mu? toparlanması çok zor oluyor." dedi mırıldanarak.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİLRUBA
Romance"Buradayım, aklım başıma yeni geldi Ayperi'm.Açmaz mısın bana tekrar kalbinin kapılarını? bize bir şans vermez misin?" diyince kafamı sağa sola salladım yavaşça. "Artık karşında eski Ayperi yok,senin için kendini bile düşünmeyen o kadın değilim artı...
