𝑮𝒂𝒎𝒆 𝑶𝒇 𝑫𝒆𝒔𝒕𝒊𝒏𝒚↬𝑺1 ᶠᵘˡˡ

Part 1 ✔

طبق معمول این چند وقت، تو باری نشسته بود و کسی که بهش لقب (کنه‌ی جون) رو داده بود هم با فاصله‌ی سه قدمی، که به زور مجبورش کرده بود، وایستاده بود.

+ حوصلم بدجور سر رفته... واقعا نمیدونم چرا باید اینکارارم خودم انجام بدم، وقتی خیلی راحت میتونم به زیردستام بسپرم؟!

+ آههه حالا ولش کن... یکمم دور و اطرافو نگاه بندازم تمومه. واقعا میخوام اون پیرمرد لعنتی رو بگیرم زیر پام، اههههه!

_ چرا اینقد اه میکشی؟

با ابروهای بالا داده و نیشخندی گوشه‌ی لبش، به کای زل زده بود.
با شنیدن صدای کریس درست کنار گوشش با سرعت به طرفش برگشت.

+ وای...! لعنت بهت تو کی نزدی...!

با دیدن فاصلشون که فقط چند سانت بود، حرفش نصفه موند. بعد چند ثانیه که از شوک پررو بودن بیش از حد بشر روبه‌روش، بیرون اومد فورا بهش توپید.

+مگه مغزت از کار افتاده که انقد به من نزدیک شدی؟! من برات کاملا روشن کرده بودم که، حق نزدیک شدن به منو نداری. تازه این صمیمیت چیه؟! مگه من رفیقتم! جایگاهتو فراموش نکن.

_یواش بابا چرا رم کردی یهو!

هنوزم با نیشخند گوشه‌ی لبش به کای نگاه میکرد. کای در حدی عصبانی بود که میخواست ریخت صورتش رو، که از نظر خودش زشت بود... پایین بیاره.

+خفه شو! برو خداتو شکر کن که فعلا حوصله ندارم، وگرنه الان اینطور جلو من ور...

کریس دوباره فاصله‌ی صورتهاشون رو کم کرد و با اون نیشخند رو مخ، که انگار عضو جدانشدنی از صورتش بود، بهش خیره شد.

_چرا نمیگی، از همون پیرمردی که میخوای زیر پات لهش کنی...! حساب میبری هه...

کای با صورتی پوکر بهش زل زد.

+واقعا الان خیلیی... دلم میخوام دندونات رو تو دهنت خورد کنم، تا بفهمی با من چطور برخورد کنی. -_-

: شما دوتا جذاب چرا تنها موندید اینجا؟! نمیخواین با ما نوشیدنی بخورین؟

دختری که وسط بحثشون پریده بود... با لبخندی بعد تموم کردن جمله‌اش، به جمع چند تا دختر دیگه با لباسایی که اصلا نمیشد اسمش رو لباس گذاشت! و با نیش باز به طرفشون نگاه میکردن... اشاره کرد.

کای و کریس همزمان با صورت پوکری، سمت صدا برگشتند.

+_ : تو کدوم خری هستی؟؟

هر دو همزمان به سمت هم برگشتن. کای با چشم‌غره و کریس با نیشخند...
کای همزمان که داشت با چشمهاش به کریس فحش میداد، جمله‌ای به دختر گفت...

+حوصله‌ی هرزه‌هایی مثل تورو ندارم. گمشو...

دختر با قیافه‌ای تورفته، بعد فحشی که داد، پشت کرد و رفت.