YILDIZ MAHALLESİ

4.Bölüm

Yine sabahın köründe işe gitmek için uyanmıştım hazırlanıp kahvaltı yaptıktan sonra Çakır ile beraber evden çıktık mahalleden çıkarken Biricikle karşılaştık Çakır arabayı onun yanında durdurdu.

"Günaydın gülüm okula mı?"
Biricikte abisi gibi avukat olmak istiyordu ve son sınıftı.

" Günaydın bebeğim evet okula gidiyorum"

"E atla bırakalım seni de"
Biricik Çakır'a gözünün ucuyla bakıp tekrar bana döndü.

"Yok gülüm siz gidin ben taksi ile giderim."

Çakır "Biricik Allah aşkına binde gidelim ben varken taksiye de gerek yok" demesiyle Biricik bana sabır dilercesine bakıp arabaya binmişti. Arabada ki sesizlik sinirimi bozmuştu ee benim sinirim bozulacağina ikiziminki bozulsun demi.

"Okulda durumlar nasıl gülüm"

"Güzel sıkıntı yok şimdilik ama sınavlarım başlıyo haftaya ve bu da demek oluyo ki abimin ocağına düştüm beni çalıştırması lazım"
Çağlar çok iyi bir avukattı. Ama konumuz bu değil şuan çağlar perilerini kovup asıl planıma geçtim. İmalı bir şekilde.

"Emir ile aran nasıl?" Dedim tabiki böyle biri yoktu sadece amacım Çakır'ı sinir etmekti ve galiba başarılı olmuştum çünkü direksiyonu fazlasıyla sıkıyodu damarı belli olmuştu bee.

Biricik ne yaptığımı anlamış olacak ki hemen "Çok iyi kuzum beni bugün yemeğe davet etti akşam oraya gidecem" Yürü be kızım kim tutar seni. Biriciğin söyledikleri ile Çakır daha fazla sinirlenmişti çünkü araba hızlanmıştı.

Çakır beni bıraktıktan sonra Biriciğide okula bırakacaktı inşallah kıyamet kopmazdı. Doktor arkadaşlarımla plan yapmıştık ve işten sonra beraber yemek yiyip eğlenecektik. İşten çıktıktan sonra yemek yedik ve sahile indik. Saate baktığımda saat 23.15 'ti o kadar eğlenmiştik ki saatin farkında bile değildim.

Sahil mahalleye yakın olduğu için yürüyerek eve gidecektim. Mahalleye girerken sanki biri beni takip ediyormuş hissine kapılıp arkamı döndüm ama kimse yoktu. Biraz daha yürüdükten sonra gelen sesle bütün vücudumu kaskatı kesmişti.

"Hopp fıstık nereye böyle yanıma gelde biraz eğlenelim"

Şoktan çıkıp koşmaya başladım ama nafile adam beni tutmuştu ve duvarla arasına sıkıştırmıştı nefesimin yettiği kadar bağırmaya başladım.

"imdat yardım edinn kimse yokmu imdatt" Birden karnıma değen bıçakla kaskatı kesilmiştim.

"Ölmek istemiyorsan kes sesini fıstık"
Gözyaşlarım akmaya başlamıştı. Adam üstüme daha fazla çökmüştü. Ağlamam şiddetlenmişti.

"Çok güzel kokuyorsun küçük kız"

"Gel ben göstereyim güzel kokmayı" Adam yediği yumrukla yere yığılmıştı Çağlar adama yumruk üstüne yumruk atıyordu. Ben ise yere çökmüş ağlıyordum. Çağlar polisi aramıştı ve polisler gelene kadar adamı dövmüştü. Polisler ifademi olduğum yerde almıştı ve adamı götürmüşlerdi ama ben hâlâ ağlıyodum.

Çağlar yanıma gelmişti ve bana sarılıp başımı göğsüne yatırmıştı ve ağlamam daha da şiddetlenmişti.

"Şşş ağlama geçti o şerefsize hayatı dar edecem"  Kafamı kaldırıp çağların gözlerine minnetle bakmıştım.

"Ya sen gelmeseydin..." lafımı yarıda kesen gözyaşlarımdı. Çağlar bana daha fazla sarılıp "Tamam düşünme sen bunu gel seni eve bırakayım güzelce dinlen"  Kafamla onayladigimda elleri ile gözyaşlarımı silmişti ve ben şaşkın gözler ile ona bakarken "Birdaha ağlama çok çirkin oluyorsun" demişti Kafamı dağıtmak için söylemişti bunu ama yinede sinir olmuştum.

Onu arkada bırakıp yürümeye başladım ama iki adım attıktan sonra korkmuştum ve geri çağların yanında gidip kolundan çekip yürütmeye başladım "Sensin be çirkin." Evin önüne gelince yüzümü çağlar'a dönmüştüm. "Çok teşekkür ederim çağlar eğer sen olmasaydın belki..." lafımı bitirmeme yine gözyaşlarım engel olmuştu.

"Bak çilek bu saate dışarıda tek başına ne işin vardı bilmiyorum ama bundan sonra tek başına bu saate dışarı çıkma sakın"

"Arkadaşlarım ile eğlenmeye çıkmıştım saatin farkında değildim"

"Artık farkına var çilek başına daha kötü şeyler gelebilirdi." Haklıydı...

Eve gelince odama girecekken Çakır'ın odasının ışığı açıktı. Kapıyı açıp içeri girmemle şok olmuştum.
"Çakır bu ne hal"

  YORUM YAPMAYI VE BEĞENMEYİ UNUTMAYIN.

İNSTAGRAM: blogger.nurr