YILDIZ MAHALLESİ

29.BÖLÜM

"O herif ne cüretle böyle bir mesaj atar sana, ama gösteririm ben ona sevdiğim kıza ilanı aşk etmek neymiş"
Çağlar duymuştu birden elimi bıraktı.

"Ne demek lan sevdiğim kız" Herkes bize dönmüştü Biriciğe baktığımda ağlıyordu. Çağlar Çakır'a yumruk atmıştı.

"Cevap ver lan" deyip bir daha vurmasıyla Çakır yere düşmüştü.

"Duydun abi işte seviyoruz" Çağlar duyduğu şey ile daha çok vurmaya başlamıştı ama Çakır tepki vermiyordu.

"Çağlar yapma" deyip aralarına girmeye çalıştım ama beni ittirdi.

"Lan ben sana kardeşim dedim canımdan öte dedim sen bana bunu nasıl yaparsın" tekrar vurmuştu.

"Seviyorum"

"Lann" Çağlar tekrar tekrar vurmuştu Çakır'ın yüzü kan olmuştu. Baran ben ve Hazal ne yapsakta ayıramamıştık. Biricikse şok geçirmiş bir şekilde duruyordu.

"Abi, yapma" Biriciğin sesi ile Çağlar durmuştu.

"Sen birde bu herif için ağlıyor musun?"

"Abi.." Biricik devamını getirememişti.

"Kandırdınız lan hepiniz beni" deyip bana döndü.

"Yalandı demi sevginde yalandı her şeyinde yalandı bunun için miydi her şey  Çağlarla sevgili olursam bunlara da bir şey demez diye mi düşündün o yüzden mi Çakır ile konuşmamam için kırk takla attın lan konuş" Duyduklarım beni yerime çivilemişti ağzımı açıp tek kelime edecek gücü kendimde bulamadım.

" 5 dakikan var Biricik arabada bekliyorum eşyalarını al gel" Gitmişti bana, sevgime inanmamıştı Arkasında koca bir enkaz bırakıp gitmişti. Baran ve Hazal Çakır'ı yerden kaldırdılar ama Biricik öylece durmuştu Çakır ne yapmıştı bu kıza.

"Iyi misin Çakır"
"İyiyim Baran" Çakır Biriciğe baktığında Biricik hâlâ ağlıyordu.

"Ağlama" Biricik koşar adım içeri girmişti.
Çakır'ın dudağı patlamış kaşı yarılmıştı. Biricik içerdeydi, toplanıyordu ben ise Çakır'ın yüzünü temizliyordum ve hâlâ tek kelime etmemiştim. Biricik bahçeye geldiğinde Çakır gözlerini ona çevirmişti her ne yaptıysa pişman olduğu belliydi.

"Ben gidiyorum Çağlar daha fazla sinirlenmesin"

"Tamam canım haberleşiriz" Hazal ayağa kalkıp Biriciğe sarılmıştı.

"çilek, arayacam seni" kafamı tamam anlamında sallamıştım.

Çakır "Biricik" diyebilmişti ama Biricik cevap vermeden bahçeden çıkmıştı.

"Hay ben böyle işin" Ayağa kalkıp içeri geçecekken Çakır'ın sesi ile durdum.

"Anladın mı şimdi çilek? Sana sürekli neden Çağları sorduğumu. Hiç mi düşünemedin çilek senin yıllardır içinde tuttuğun sevgini hiçe saydı" Duyduklarım beni daha çok kahretmişti olduğum yere çöküp ağlamaya başladım.

"Ağlama, senin sevgine inanmayan biri için ağlama" Çakır bağırarak söylemişti bunları.

"Abi üstüne gitme kızın" Çakır yanıma gelip bana sarılmıştı.

"Şş tamam" ağlamam artmıştı

"Gidelim buradan" diyebilmiştim sadece.

"Tamam güzelim" Çakır bana güzelim deyince daha çok ağlamaya başlamıştım.

Hazal "Çilek, hadi gel Bi yüzünü yıkayalım sonra toparlanırız" deyip beni yerden kaldırmıştı o sırada Baran yanıma gelip bana sarılmıştı.

"Her ne olursa olsun ben senin yanındayım unutma "

"Biliyorum" Tekrar sarılmıştık.

"Tamam tamam hadi toparlanın siz"
Hazalın desteği ile ayakta kalıyordum. Banyoya geldiğimde aynadan kendime baktım gözlerim ve burnum kızarmıştı çok kötü görünüyordum. Elimi yüzümü yıkayıp odaya geldim.

"iyi misin?"

"Değilim burdan gitmek istiyorum"

"Tamam sen otur ben toplarım hepsini" Hazal ayağa kalkıp eşyalarımızı toparlamaya başlamıştı. Söz vermişti bana ne olursa olsun bırakmayacaktı beni asıl yalancı oydu. Hazal yatağa, yanıma, oturmuştu.

"Geçecek"

"Ya geçmezse Hazal"

"Sana haksızlık yaptığının farkına varacak çilek eninde sonunda varacak"

"Artık istemiyorum onu sadece bu acı geçsin istiyorum." Hazal bana sarıldığında tekrar ağlayamaya başlamıştım.

Dağ evinden çıkıp eve gelmiştik. Kapıyı açıp içeri girdiğimizde annem yine tek başına salonda oturuyordu bizi görür görmez ayağa kalkmıştı.

"Çakır oğlum bu ne hal"

"Bisey yok anne"

"Ne demek bir şey yok oğlum ne oldu böyle"

"Ben odama çıkıyorum" deyip tam odama çıkacakken annem beni durdurmuştu.

"Hayır efendim kimse hiçbir yere gitmiyor oturun buraya hemen ne olduysa anlatın.

" Sonra anne"

"Hemen dedim oturun" Annem ikimizide koltuğa oturtmuştu.
"Dinliyorum"

Çakır "Çağlar her şeyi öğrendi sonuç bu" Dediğinde aklıma yine o an gelmişti gerçi hiç çıkmamıştı.

"Ah oğlum en başından anlatacaktınız çocuğa"

"Neyse ne anne sorgun bittiyse odama  gidiyorum" Çakır sinirlenmişti.

"Tamam gidin dinlenin" Çakır ile beraber odamıza çıkmıştık. Odaya gelir gelmez kendimi yatağa atmıştım. Lanet olsun ki aklımdan çıkmıyordu beni yüzüstü bırakıp gitmişti onu asla affetmeyecektim.  Gözyaşlarım benden habersiz akmaya başladılar.

Uyumuştum ağlaya ağlaya uyumuştum. Uyandığımda Çakır yanımdaydı.

"Bir şey mi oldu Çakır"

"Yok, sana bakmaya geldim" kendi derdini bırakıp beni düşünüyordu.

"İyiyim ben asıl sen iyi misin?"

"Değilim çilek Allah benim belamı versin nasıl yaparım ben böyle bir şey."

"Ne yaptın"

"Biriciği çok kırdım. Herifin biri ilanı aşk mesajı atmıştı bende görünce bağırdım çağırdım telefonu duvara fırlattım Biricik beni böyle görünce çok korktu ama ben kendimde değildim gözüm dönmüştü"  Biricik hep el bebek gül bebek büyümüştü ailesinin gözbebeğidir ve şimdide sevdiği adamı gözü dönmüş bir şekilde görmüştü çok korktuğu belliydi.

"Affeder seni"

"Affeder mi cidden"

"Tabiki affeder seni çok seviyor çünkü"

"Çağlar kabullenmeyecek"

"Zorunda ne yapacak sizi ayıracak mı" 

"Bilmiyorum çilek." Çağlar bize kıymıştı ama onları yediremem.

"Seninle uyuyabilir miyim?"

"Uyuyalım güzelim" Güzelim kelimesi gözlerimi doldurmuştu. Çakır yanıma uzanınca ona sarılmıştım kendimi güvende hissediyordum.

"Geçecek çilek zor olacak ama geçecek"

"Geçmeyecek"

YORUM YAPIP BEĞENMEYİ UNUTMAYIN

İNSTAGRAM: Blogger.nurr