KINA GÜNÜ
Sabahın köründe kalkmıştım bugün kına vardı ve ben gelinden daha çok heyecanlıydım. Hemen duş alıp hazırlandım. Hazal ve ben Aşina abla ile kuaföre gidecektik.
Çakır'ın odasının önüne gelip kapıyı çaldım ses çıkmayınca içeri girdim.
"Çakır kalksana geç kalacaz hadi"
"Her sabah beni bu lafla uyandırmak zorunda mısın kızım sen"
"Geç uyanmazsan bunu duymak zorunda kalmazsın hadi aşağıda bekliyorum"
Konuşmasına fırsat vermeden aşağı indim. Babaannem tek başına salonda oturmuştu annem ise kahvaltı hazırlıyordu.
"Günaydın sultanım"
"Günaydın kara kızım hele şöyle yanuma otur bakalum"
"Hayırdır babaane" Yine beni sorguya çekecekti kesin.
"Çakır uşağumun neyi var" Soru çok güzel yerden gelmişti.
"Bir şeyi yok sultanım"
"Yalan dema bana" Babaannemin Biricik ve Çakır meselesini en ince detayına kadar öğrendiğinden emindim.
"Biliyorsun babaane işte tekrar anlattırma bana"
"Bileydum da senden de öğrenmek istedum kizum"
"Bildiğin gibi sultanım ama senden ricam Çakır'ın üstüne gitme"
"Tamam kara kızım"
Acaba çağlar ile benide öğrenmiş miydi? Kesin öğrenmiştir kaçar mı ondan. Ama neden sormamıştı bana normalde kırk tane soru sorardı.
"Hadi kahvaltıya" Annemin sesi ile hepimiz kahvaltıya geçmiştik. Babam ve Çakır maç konuşurken babaannem ve annem kına hakkında konuşuyorlardı ben ise karnımı doyurmanın peşindeydim.
"Yavaş ye çilek kimse kaçırmıyor önünden"
"Keşke sende hızlı yesen Çakır kuaföre geç kalacaz"
"Senden bana sıra gelmiyor ki"
"Sus be kalk hadi" Ayağa kalkıp ev halkına öpücük atıp mutfaktan çıktım.
Kızlarla kuaförde buluşacağımız için Çakıra beni kuaföre bırakmasını söyledim.
"Çilek sanki sen evleniyorsun bu ne heyecan kızım"
"Bilmiyorum ya heyecan yaptım öyle işte" Çakır bu halime sadece gülmekle yetinmişti.
"Off nerede kaldın kızım yaa" Kuaförün önüne geldiğimizde herkes oradaydı.
"Çakır yüzünden bir türlü kalkmadı" Çakır sabır dilercesine kafasını çevirmişti.
"Tamam hadi gidin" Hepsini kovmuştum
Baranın "Kovulduk beyler haydi" Demesiyle hepimiz kahkaha atmıştık.
"Hadi içeri geçelim"
Üçümüz içeri geçmiştik. Aşina ablanın önce makyajı yapılacaktı. Ona baktığımda çok heyecanlıydı. Biricikte burda olsaydı ne güzel olurdu onu çok özlemiştim. Ilk defa bu kadar ayrı kalıyorduk.
"Çilek iyi misin?"
"Keşke... Keşke Biricik'te burda olsaydı Hazal, çok istiyordu Berkan abinin düğününe gelmeyi." dediğimde gözlerim dolmuştu.
"Yaa kızlar yapmayın böyle akşamdan önce ağlamak istemiyorum" Aşina ablanın sözü ile kendimizi toparladık.
"Tamam bugün en mutlu günümüz hadi başlayalım o zaman"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YILDIZ MAHALLESİ
Ficção AdolescenteKorkuyorum... Ya biri varsa hayatında. Unutmuş olabilir miydi her şeyi. Benim hayatım hâlâ onun bıraktığı gibiydi her şey aynıydı. peki ya o, o ne yapıyordu mutlu mudur? Mutludur bence hemde çok mutludur... ARKADAŞLAR OY VERMEDEN GİTMEYİN..
