YILDIZ MAHALLESİ

14.BÖLÜM

Bu sabah bir ilk yapıp erkenden kalktım. Duş alıp güzelce hazırlandım. Dün gece geç uyumama rağmen çok enerji doluydum sanırım Çağlar ile olmak bana iyi gelmişti.

Odamdan çıkıp Çakır'ın odasınına gidip hesap sormam lazımdı. Kapıyı hızlıca açıp içeri girdim Çakır hâlâ uyuyordu normalde kalkması gerekirdi.

"Çakır kalk hadi geç kalacaz" Çakır'ın üstünü açmıştım ama o tekrar kapattı.

"Kime diyorum Çakır kalksana yaa"

"Ne var çilek ne var"

"Ne var mı kalk işe bırak beni hem sana daha hesap sormam lazım ama şimdi değil"

"Ne hesabı çilek Allah aşkına ne diyorsun" Çakır'ın karşına dikilmiş tek elime belime koymuştum.

"Dudak hesabı canım" Yattığı yerden doğrulup " Ne ara duydun sen onu cidden merak ediyorum Çilek valla bak" Çakır'ın bu haline gülüp yatağa oturdum.

"Sen onu bunu boşver de niye öptün kızı sen doğum gününü bekleseydin bu ne acele uşağım" Kendimi tutamayıp kahkaha atmıştım.

"Susmadı Çilek ne yapsaydım yani"
Gülmekten gözümden yaşlar geliyordu.

"Uyy hele bakun bu uşağa" Çakır da kendini tutamayıp gülmüştü.

Çakır ile kahvaltı yapmış hastaneye gelmiştim.

"Günaydın Aslı bana Bi çay getirir misin?"

"Günaydın hocam hemen getiriyorum"

Bugün çok sakin geçmişti saate baktığımda beşe geliyordu. Akşam Cafeye gidip ayarlama yapmam lazımdi bu yüzden oyalanmadan hastaneden çıktım. Eve geldiğimde annem tek başına salonda oturmuştu.

"Ben geldim güloş"  Annemin yanına oturmuş ayaklarımı sehpaya uzatmıştım.

"Hoşgeldin kızım nasıl geçti günün"

"Güzel geçti anne sakindi bugün birazdan da Cafeye geçecem Biricik'in doğum günü için ayarlama yapmam lazım"

"Hani evde olacaktı"

"O evde olacak sanıyor annecim sürpriz yapacaz"

"Anladım kızım"  Annemim moralimi bozuktu normalde kırk tane soru sorması gerekirdi.

"Anne bi sorun mu var?"

"Yok kızım nereden çıktı"

"Emin misin anne bak bir şey mi oldu söylesene"  Bana dönüp konuşmaya başlamıştı.

"Kızım seninde Çakır'ında okulunuz bitti çok şükür işinizde var yaşınızda belli ben artık sizin düğününüzü görmek istiyorum"  Annem ilk defa böyle bir  şey söylüyordu açıkçası çok şaşırmıştım.

"Nerden çıktı anne şimdi bu her şeyin bir zamanı var"

"Çilek" dedi ve durdu sanki söylemeye korkuyor gibi.

"Sen ve Çağlar ne dersin kızım?"  Yok daha neler asla böyle bir şey olmazdı ben istesemde o istemezdi ben onun için hâlâ küçük çilektim.

"Anne sen ne diyorsun Çağlar ile ben asla olmaz"
"Neden kızım ikinizinde yaşı geldi işiniz gücünüzde var"

"Anne Çağlar sadece benim için değer verdiğim biri o kadar dahası yok çok evlilik istiyosan oğlunu evlendir"
Annemin aklına kim girmişti bilmiyorum.

"Biricik ile araları nasıl çilek"

"Güzel anne sen onları dert etme ben halledecem" Annem Biriciği çok severdi elinde büyütmüştü onu.

Annemle  konuştuktan sonra odama gelmiş Bi saat uyumuştum. Aşağı indiğimde herkes yemek yiyordu.

"Canım ailem yine beni beklemişsiniz bakıyorum, yapmayın böyle çok mahçup oluyorum"

Çakır "Komik misin yani sen şimdi" dediğinde sofraya çoktan oturmuştum.

"Bence öyleyim ikizim "

Yemek yedikten sonra bulaşıkları yıkadım saate baktığımda sekizi geçiyordu.

"Anne baba ben bi yarım saatliğine Baranların Cafe ye gidip gelecem"

"Tamam kızım dikkat et ama geç gelme"

"Tamam babacım"

Evden çıkıp Cafeye doğru yürümeye başladım. Parkın oradan Bi ses gelmişti korkarak sese doğru yürümeye başladım. Gördüğüm manzara ile olduğum yerde kalakalmştım Çağlar ile Ayça öpüşüyordu...
Nasıl olurdu bu olamazdı Çağlar ve Ayça sevgili olamazdı. Gözümden bir damla yaş düşmüştü.  Onlar beni görmeden hemen oradan uzaklaştım. Nereye gittiğimi bilmeden yürüyordum en sonunda daha fazla dayanamayıp olduğum yere çöküp ağlamaya başladım. Daha dün gece yanımda olmanı istiyorum demişti yalan mı söylemişti.

Salak Çilek ne sandın öyle dedi diye sana değer verdiğini mi düşündün aptal kafam nasıl inanmıştım ona nasıl. Gözyaşlarım durmak bilmiyodu ama neden, neden bu kadar canım yanmıştı.

"Çilek ne oldu sana böyle"  Kafamı kaldırdığımda Berkan abi telaşlı gözlerle bana bakıyordu.

"Çilek cevap versene abicim kötü bir şey mi oldu Annenlere mi bir şey oldu" yanıma çöktüğünde kafamı hayır anlamında salladım.

"Çakır'a mı bir şey oldu" Kafamı tekrar hayır anlamında salladım.

"Ne oldu o zaman abicim biri sana bir şey mi yaptı" Kafamı tekrar ona çevirdiğimde "Acıyo" diyebilmiştim sadece.

"Ne acıyor çilek"
"Kalbim acıyor abi" Gözyaşlarım şiddetlenmişti.

"Çağlar mı" dediğinde şaşırmıştım.

"Unutamadın demi onu" 

"Unuttuğumu sanmıştım ama... Ama az önce..." devamına yine gözyaşlarım engel olmuştu.

"Ne oldu az önce"
"Öptü o kızı abi öptü ama neden öptü bana seni yanımda istiyorum dedi ama..."

"Şşş tamam çilek ağlama sakin kal güzelim bana baştan anlat bakalım"

Berkan abinin omzundan kafamı kaldırıp burnumu çekip anlatmaya başladım.

"Lan bu çocuk kafa mı buluyor seninle"  Berkan abi çok sinirlenmişti.

"Bilmiyorum abi ne yapacam ya da ne yapmam gerekiyor bilmiyorum"
Berkan abi ayağa kalkıp benimde kalkmam için elini uzattı.

"Kalk abicim böyle ağlamakla olmaz önce işin aslını öğrenelim sonra ona senin hâlâ küçük Çilek olmadığını gösterelim."  Berkan abinin elini tutup ayağa kalktım.

"Sil simdi o gözyaşlarını seni eve bırakayım" Gözüyaşlarımı silip yürüme başladık.

"Çilek sen dışarı niye çıkmıştın" Ahh tabi ya onu unutmuştum.

"Biriciğin doğum günü var haftasonu cafede sürpriz yapmayı düşünüyoruz onun için konuşmaya gelmiştim.

"Tamam abicim yarın gel detaylı konuşalım" Kafamı tamam anlamında salladığımda yürümeye devam ettik. Evin önüne geldiğimizde Berkan abiye teşekkür edip eve girdiğimde yorulduğumu söyleyip odama çıktım.
Kendimi banyoya atıp güzel bir duş aldım. Berkan abi haklıydı ona küçük çilek olmadığımı gösterme zamanıydı.
Gör bakalım Çağlar ERYİGİT sana neler ediyorum...

   "Arkadaşlar neden beğenmiyorsunuz ve yorum yapmıyorsunuz yazma hevesim kalmıyor sonra hayalet okuyucu olmayın lütfen. SİZİ SEVİYORUM... 💜"

İNSTAGRAM: blogger.nurr