YILDIZ MAHALLESİ

31.Bölüm

     3 AY SONRA 

"Çakır kalk hadi babam bekliyor" Gece 2'ye kadar Çakır,Baran,Hazal,Berkan abi ve nişanlısı ile ev dizmiştik.

Hafta sonu Berkan abinin düğünü vardı evlendikten sonra bu evde kalacaklardı.

"Çilek git başımdan hadi"    
"Eğer 10 dakkika içinde aşağıda olmazsan babaanneme Çakır evlenmek istiyor ona kız bul derim ona göre" diyip odadan hızla çıktım.

Bugün babaannem Rizeden gelecekti babam ve çakırla onu almaya gidecektik.

Aşağı inip kahvaltıya oturdum "Çakır nerede kızım?"

Gülerek "geliyo Anne" diyip kendime çay doldurdum.
"Çilek ne yaptınız dün evi yerleştirdiniz mi"
"Yerleştirdik anne sadece mutfak kaldı onuda akşam halledecez"
"Tamam kızım eksik bir şey olursa haber verirsin"
"Tamam annecim" diyip kahvaltıma devam ettim.

Babam "Günaydın oğlum" dediğinde kafamı kaldırıp kapıdan giren ikizime baktım bana öldürücü bakışını atıp masaya oturdu.
"Günaydın baba" Gülmemek için kendimi zor tutuyordum.

Kahvaltı yaptıktan sonra hava alanına doğru yola koyulduk. Kafamı yola çevirmiş yolu izliyordum.
"Çilek cevap versene" Koluma atılan cimcik ile kendime gelmiştim.
"Çakır manyak mısın ne yapıyorsun"
"Sabahtandır sana bir şey soruyorum hiçte buralı olmuyorsun"
"Cimciklemen mi gerek"
"Evet" verdiği cevap sinirimi daha çok bozmuştu.

"Bana bak Çakır ben küçük çocuk değilim bana isteğin gibi davranamazsın,salak salak hareketlerine başkalarına yap"
Babam "Çilek ikizinle düzgün konuş kızım" dediğinde kendimi arabadan atmak istemiştim.
"Burada uyarılacak tek kişi ben miyim yani baba" Babamda Çakır'da susmuştu.

Hava alanına gelene kadar kimseden çıt çıkmamıştı. Aslında fazla tepki vermiştim. Dengem bozulmuştu artık kime, neye, nasıl tepki vereceğimi bilmiyordum. Kimi zaman en ufak şeye büyük tepkiler verirken kimi zaman en büyük bir hataya hiç tepki vermez oldum. Sebebi ise belirsiz...

"Çakır" Hava alanınında benden birkaç adım önde duran ikizime seslendim.
"Efendim". Yanına gidip ona sarıldım.
"Özür dilerim fazla tepki verdim.
" Sorun yok Çilek artık alıştım ben"
"Bilmiyorum, ne yapacam bilmiyorum dengem çok bozuldu" dememle kulağımıza bir ses geldi.
"Ula uşaklar gelun bu çantamu alun benden" Çakırla önce birbirimizin suratına bakıp sonra babaanneme dönmüştük.

Babam bizden önce babaannemin yanına gidip çantasını pardon çantalarını alıp ona sarılmıştı.

"Oo sultanum hoşgeldun" Çakır benden önce davranıp babaaneme sarılmıştı.
Babaanem "Git yiluşma hemen" diyip Çakır'dan uzaklaşmıştı.

Fırsat bilip "Ayy çekilin babaannem beni özlemiş anlaşılan" diyip babaanneme sarıldım ama bendende uzaklaşmıştı.
"Hele sen hiç yiluşma kara kız" Babaanem doğduğum günden beri bana kara kiz derdi.

"Ne oldu yine anne" Babamın lafı ile merakla babaaneme bakmıştık.
"Benu bu halumle ha buralara kadar geturdunuz ne olurdu siz geleydunuz"

Babam ve annem gitmek istemişti Rizeye ama Biricik ve Çağlar gittiğinden beri toparlanamamıştık onlarda bizi yalnız bırakmak istememişti o yüzden babaanneme Çilek gelmek istemiyor bizde onu yalnız bırakmayız demişlerdi ve bu hikayede yanan ben olmuştum.

"Ama babaanne işlerimiz yüzünden gelemedik hem bak fenamı oldu biraz İstanbul'u gezersin" 

Dediklerim babaannemin kafasına yatmış olacak ki bir şey dememişti.
"Gelun nerde" İşte o kritik soru
Babam "Evde hazırlık yapıyor anne" dediğinde Babaannem memnuniyetsiz bir suratla önüne döndü.