Odadan çıkıp bahçeye geldim. Herkes kahvaltı masasındaydı.
"Kızlar kalkın"
"Ne oldu "
"Soru sorma Biricik gelin dedim"
"Çilek ne oluyor"
"Sen sus Çakır hadi kızlar bakmayın öyle" Kızları alıp odaya geldim
"Ne oldu kızım ne bu hal"
"Sorma Biricik sorma abin Çakır ile konuşacakmış"
"Birken iki oldular ne yapacaz"
"İkisini tek bırakmayacaz mecbur"
Hazal "Tamam kızlar sakin olun önce bi düşünelim" demişti haklıydı hemen bir şeyler bulmamız gerekiyordu.
"Tamam şöyle yapalım Biricik sen Çakır'ın yanında ol hep ama abin görmesin dikkat çekmeyin çilek Çağlarda sende işte Biricik Çakır'ı oylarken sende Çağları oyalarsın asla tek bırakmayın ikisini gerekirse benle Baranda onlarla kalırız ama dikkat çekmeden"
"Tamam güzel zaten başka şansımız yok"
Tekrar bahçeye çıkmıştık. Üçüde sanki kötü bir şey yapmışız gibi bize bakıyorlardı.
"Ne iş çeviriyorsunuz siz"
"Ne işi canım sadece kizsal bir meseleydi ikizim"
"Hadi öyle olsun" Çağlara baktığımda tek kaşını kaldırmış bize bakıyordu kesin yemedi. Sofraya oturup kahvaltımızı yapmaya başladık.
Çağlar "Çakır kahvaltıdan sonra konuşalım" demişti Allahım sana geliyorum.
"Olur abi de Bi sorun mu var"
"Konuşuruz" Çakır kesin iş ile ilgili konuşacağını düşünüyordu.
"Olmaz,"
"Ne olmaz Hazal"
"Çakır ile biz bir şey konuşacaktık ya hani Baran" Baran Hazalın suratına anlamamışçasına bakıyordu.
Baran "Konuşacak mıydık" Dediğinde bana ve Biriciğe bakmıştı kaş göz yaparak anlatmaya çalıştık ama kesin anlamamıştı.
"Evet konuşacaktık Baran unuttun mu çok önemliydi hani" Hadi be Baran yap şovunu.
"Hee o mesele doğru Çakır bizim seninle konuşmamız gereken bir mesele var" Çakır ile Çağlar susmuş bize bakıyorlardı.
"Tamam konuşuruz"
Hep beraber sofrayı toplamıştık. Şimdi ise Ben ve Biricik bulaşıkları makineya atıyorduk Hazal ise kahve yapıyordu.
"İşimiz cok zor kızlar"
"Başa gelen çekilir Biricik"
"Kızlar bence siz kendiniz konuşun gidin anlatın"
"Anlatacaz tabi ama şimdi olmaz tatilimizi bozmayalım ne güzel yıllar sonra gelmişiz"
"Kızlar bize Bi müsaade etsenize" Kafamı çevirdiğimde Çağlar kapıda dikilmişti.
"Tabi abi" Biricik ve Hazal kahveleri alıp çıkmışlardı.
"Bir şey mi istedin sevgilim" Çağlar yanıma yaklaşıp beni tezgah ile arasında bırakmıştı.
"Ne yapsanda konuşacam Çakırla"
"Yaa Çağlar bak ne güzel yıllar sonra gelmişiz buraya şimdi ne gerek var huzur bozmaya burdan gidince ben kendim söylerim"
"Sen söylersin tabide ama ne zaman Bi kaç yil sonra falan mı?"
"Of Çağlar bozacaksın illaki tatili"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YILDIZ MAHALLESİ
Teen FictionKorkuyorum... Ya biri varsa hayatında. Unutmuş olabilir miydi her şeyi. Benim hayatım hâlâ onun bıraktığı gibiydi her şey aynıydı. peki ya o, o ne yapıyordu mutlu mudur? Mutludur bence hemde çok mutludur... ARKADAŞLAR OY VERMEDEN GİTMEYİN..
